οξεία

Greek

From Ancient Greek ὀξεῖᾰ (oxeîă, “oxia, oxeia”).

οξεία • (oxeía) f (plural οξείες)

(orthography, typography, grammar) ´ (a strong stress accent used in polytonic Greek script e.g. in Ancient Greek and sometimes Modern Greek)
(geometry) acute (angle)

. τελεία (teleía)

, κόμμα (kómma)

: δύο τελείες (dýo teleíes)

· άνω τελεία (áno teleía)

; ερωτηματικό (erotimatikó)

! θαυμαστικό (thavmastikó)

« » εισαγωγικά (eisagogiká)

" “ ” εισαγωγικά (eisagogiká)

' ‘ ’ εισαγωγικά (eisagogiká)

' ’ απόστροφος (apóstrofos)

¨ διαλυτικά (dialytiká)

΄ τόνος (tónos)

‐ ενωτικό (enotikó)

— παύλα (pávla)

… αποσιωπητικά (aposiopitiká)

( ) παρένθεση (parénthesi)

[ ] αγκύλη (agkýli)

{ } άγκιστρο (ágkistro)

» : 〃 ομοιωματικά (omoiomatiká)

see also: Greek Punctuation and Greek alphabet (Diacritics)

See the etymology of the corresponding lemma form.

οξεία • (oxeía)