παρακειμένοις

See also: παρακειμένοιν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.noi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.kiˈme.nys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nis/

Noun

πᾰρᾰκειμένοις • (părăkeiménois) m

dative plural of πᾰρᾰκείμενος (părăkeímenos)

Participle

πᾰρᾰκειμένοις • (părăkeiménois)

dative plural masculine/neuter of πᾰρᾰκείμενος (părăkeímenos)