πατριάζω
Ancient Greek
Etymology
From πατήρ (patḗr) + -άζω (-ázō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pa.tri.áz.dɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pa.triˈa.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pa.triˈa.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pa.triˈa.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pa.triˈa.zo/
Verb
πατρῐάζω • (patrĭázō)
Conjugation
Present: πατρῐᾰ́ζω, πατρῐᾰ́ζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πατρῐᾰ́ζω | πατρῐᾰ́ζεις | πατρῐᾰ́ζει | πατρῐᾰ́ζετον | πατρῐᾰ́ζετον | πατρῐᾰ́ζομεν | πατρῐᾰ́ζετε | πατρῐᾰ́ζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πατρῐᾰ́ζω | πατρῐᾰ́ζῃς | πατρῐᾰ́ζῃ | πατρῐᾰ́ζητον | πατρῐᾰ́ζητον | πατρῐᾰ́ζωμεν | πατρῐᾰ́ζητε | πατρῐᾰ́ζωσῐ(ν) | |||||
| optative | πατρῐᾰ́ζοιμῐ | πατρῐᾰ́ζοις | πατρῐᾰ́ζοι | πατρῐᾰ́ζοιτον | πατρῐᾰζοίτην | πατρῐᾰ́ζοιμεν | πατρῐᾰ́ζοιτε | πατρῐᾰ́ζοιεν | |||||
| imperative | πατρῐ́ᾰζε | πατρῐᾰζέτω | πατρῐᾰ́ζετον | πατρῐᾰζέτων | πατρῐᾰ́ζετε | πατρῐᾰζόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | πατρῐᾰ́ζομαι | πατρῐᾰ́ζῃ / πατρῐᾰ́ζει | πατρῐᾰ́ζεται | πατρῐᾰ́ζεσθον | πατρῐᾰ́ζεσθον | πατρῐᾰζόμεθᾰ | πατρῐᾰ́ζεσθε | πατρῐᾰ́ζονται | ||||
| subjunctive | πατρῐᾰ́ζωμαι | πατρῐᾰ́ζῃ | πατρῐᾰ́ζηται | πατρῐᾰ́ζησθον | πατρῐᾰ́ζησθον | πατρῐᾰζώμεθᾰ | πατρῐᾰ́ζησθε | πατρῐᾰ́ζωνται | |||||
| optative | πατρῐᾰζοίμην | πατρῐᾰ́ζοιο | πατρῐᾰ́ζοιτο | πατρῐᾰ́ζοισθον | πατρῐᾰζοίσθην | πατρῐᾰζοίμεθᾰ | πατρῐᾰ́ζοισθε | πατρῐᾰ́ζοιντο | |||||
| imperative | πατρῐᾰ́ζου | πατρῐᾰζέσθω | πατρῐᾰ́ζεσθον | πατρῐᾰζέσθων | πατρῐᾰ́ζεσθε | πατρῐᾰζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πατρῐᾰ́ζειν | πατρῐᾰ́ζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | πατρῐᾰ́ζων | πατρῐᾰζόμενος | ||||||||||
| f | πατρῐᾰ́ζουσᾰ | πατρῐᾰζομένη | |||||||||||
| n | πατρῐᾰ́ζον | πατρῐᾰζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐπατρῐ́ᾰζον, ἐπατρῐᾰζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπατρῐ́ᾰζον | ἐπατρῐ́ᾰζες | ἐπατρῐ́ᾰζε(ν) | ἐπατρῐᾰ́ζετον | ἐπατρῐᾰζέτην | ἐπατρῐᾰ́ζομεν | ἐπατρῐᾰ́ζετε | ἐπατρῐ́ᾰζον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπατρῐᾰζόμην | ἐπατρῐᾰ́ζου | ἐπατρῐᾰ́ζετο | ἐπατρῐᾰ́ζεσθον | ἐπατρῐᾰζέσθην | ἐπατρῐᾰζόμεθᾰ | ἐπατρῐᾰ́ζεσθε | ἐπατρῐᾰ́ζοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: πατρῐᾰ́σω, πατρῐᾰ́σομαι, πατρῐᾰσθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πατρῐᾰ́σω | πατρῐᾰ́σεις | πατρῐᾰ́σει | πατρῐᾰ́σετον | πατρῐᾰ́σετον | πατρῐᾰ́σομεν | πατρῐᾰ́σετε | πατρῐᾰ́σουσῐ(ν) | ||||
| optative | πατρῐᾰ́σοιμῐ | πατρῐᾰ́σοις | πατρῐᾰ́σοι | πατρῐᾰ́σοιτον | πατρῐᾰσοίτην | πατρῐᾰ́σοιμεν | πατρῐᾰ́σοιτε | πατρῐᾰ́σοιεν | |||||
| middle | indicative | πατρῐᾰ́σομαι | πατρῐᾰ́σῃ / πατρῐᾰ́σει | πατρῐᾰ́σεται | πατρῐᾰ́σεσθον | πατρῐᾰ́σεσθον | πατρῐᾰσόμεθᾰ | πατρῐᾰ́σεσθε | πατρῐᾰ́σονται | ||||
| optative | πατρῐᾰσοίμην | πατρῐᾰ́σοιο | πατρῐᾰ́σοιτο | πατρῐᾰ́σοισθον | πατρῐᾰσοίσθην | πατρῐᾰσοίμεθᾰ | πατρῐᾰ́σοισθε | πατρῐᾰ́σοιντο | |||||
| passive | indicative | πατρῐᾰσθήσομαι | πατρῐᾰσθήσῃ | πατρῐᾰσθήσεται | πατρῐᾰσθήσεσθον | πατρῐᾰσθήσεσθον | πατρῐᾰσθησόμεθᾰ | πατρῐᾰσθήσεσθε | πατρῐᾰσθήσονται | ||||
| optative | πατρῐᾰσθησοίμην | πατρῐᾰσθήσοιο | πατρῐᾰσθήσοιτο | πατρῐᾰσθήσοισθον | πατρῐᾰσθησοίσθην | πατρῐᾰσθησοίμεθᾰ | πατρῐᾰσθήσοισθε | πατρῐᾰσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | πατρῐᾰ́σειν | πατρῐᾰ́σεσθαι | πατρῐᾰσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | πατρῐᾰ́σων | πατρῐᾰσόμενος | πατρῐᾰσθησόμενος | |||||||||
| f | πατρῐᾰ́σουσᾰ | πατρῐᾰσομένη | πατρῐᾰσθησομένη | ||||||||||
| n | πατρῐᾰ́σον | πατρῐᾰσόμενον | πατρῐᾰσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐπατρῐ́ᾰσᾰ, ἐπατρῐᾰσᾰ́μην, ἐπατρῐᾰ́σθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπατρῐ́ᾰσᾰ | ἐπατρῐ́ᾰσᾰς | ἐπατρῐ́ᾰσε(ν) | ἐπατρῐᾰ́σᾰτον | ἐπατρῐᾰσᾰ́την | ἐπατρῐᾰ́σᾰμεν | ἐπατρῐᾰ́σᾰτε | ἐπατρῐ́ᾰσᾰν | ||||
| subjunctive | πατρῐᾰ́σω | πατρῐᾰ́σῃς | πατρῐᾰ́σῃ | πατρῐᾰ́σητον | πατρῐᾰ́σητον | πατρῐᾰ́σωμεν | πατρῐᾰ́σητε | πατρῐᾰ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | πατρῐᾰ́σαιμῐ | πατρῐᾰ́σειᾰς / πατρῐᾰ́σαις | πατρῐᾰ́σειε(ν) / πατρῐᾰ́σαι | πατρῐᾰ́σαιτον | πατρῐᾰσαίτην | πατρῐᾰ́σαιμεν | πατρῐᾰ́σαιτε | πατρῐᾰ́σειᾰν / πατρῐᾰ́σαιεν | |||||
| imperative | πατρῐ́ᾰσον | πατρῐᾰσᾰ́τω | πατρῐᾰ́σᾰτον | πατρῐᾰσᾰ́των | πατρῐᾰ́σᾰτε | πατρῐᾰσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐπατρῐᾰσᾰ́μην | ἐπατρῐᾰ́σω | ἐπατρῐᾰ́σᾰτο | ἐπατρῐᾰ́σᾰσθον | ἐπατρῐᾰσᾰ́σθην | ἐπατρῐᾰσᾰ́μεθᾰ | ἐπατρῐᾰ́σᾰσθε | ἐπατρῐᾰ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | πατρῐᾰ́σωμαι | πατρῐᾰ́σῃ | πατρῐᾰ́σηται | πατρῐᾰ́σησθον | πατρῐᾰ́σησθον | πατρῐᾰσώμεθᾰ | πατρῐᾰ́σησθε | πατρῐᾰ́σωνται | |||||
| optative | πατρῐᾰσαίμην | πατρῐᾰ́σαιο | πατρῐᾰ́σαιτο | πατρῐᾰ́σαισθον | πατρῐᾰσαίσθην | πατρῐᾰσαίμεθᾰ | πατρῐᾰ́σαισθε | πατρῐᾰ́σαιντο | |||||
| imperative | πατρῐ́ᾰσαι | πατρῐᾰσᾰ́σθω | πατρῐᾰ́σᾰσθον | πατρῐᾰσᾰ́σθων | πατρῐᾰ́σᾰσθε | πατρῐᾰσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐπατρῐᾰ́σθην | ἐπατρῐᾰ́σθης | ἐπατρῐᾰ́σθη | ἐπατρῐᾰ́σθητον | ἐπατρῐᾰσθήτην | ἐπατρῐᾰ́σθημεν | ἐπατρῐᾰ́σθητε | ἐπατρῐᾰ́σθησᾰν | ||||
| subjunctive | πατρῐᾰσθῶ | πατρῐᾰσθῇς | πατρῐᾰσθῇ | πατρῐᾰσθῆτον | πατρῐᾰσθῆτον | πατρῐᾰσθῶμεν | πατρῐᾰσθῆτε | πατρῐᾰσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | πατρῐᾰσθείην | πατρῐᾰσθείης | πατρῐᾰσθείη | πατρῐᾰσθεῖτον / πατρῐᾰσθείητον | πατρῐᾰσθείτην / πατρῐᾰσθειήτην | πατρῐᾰσθεῖμεν / πατρῐᾰσθείημεν | πατρῐᾰσθεῖτε / πατρῐᾰσθείητε | πατρῐᾰσθεῖεν / πατρῐᾰσθείησᾰν | |||||
| imperative | πατρῐᾰ́σθητῐ | πατρῐᾰσθήτω | πατρῐᾰ́σθητον | πατρῐᾰσθήτων | πατρῐᾰ́σθητε | πατρῐᾰσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | πατρῐᾰ́σαι | πατρῐᾰ́σᾰσθαι | πατρῐᾰσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | πατρῐᾰ́σᾱς | πατρῐᾰσᾰ́μενος | πατρῐᾰσθείς | |||||||||
| f | πατρῐᾰ́σᾱσᾰ | πατρῐᾰσᾰμένη | πατρῐᾰσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | πατρῐᾰ́σᾰν | πατρῐᾰσᾰ́μενον | πατρῐᾰσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: πεπατρῐ́ᾰκᾰ, πεπατρῐ́ᾰσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πεπατρῐ́ᾰκᾰ | πεπατρῐ́ᾰκᾰς | πεπατρῐ́ᾰκε(ν) | πεπατρῐᾰ́κᾰτον | πεπατρῐᾰ́κᾰτον | πεπατρῐᾰ́κᾰμεν | πεπατρῐᾰ́κᾰτε | πεπατρῐᾰ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πεπατρῐᾰ́κω | πεπατρῐᾰ́κῃς | πεπατρῐᾰ́κῃ | πεπατρῐᾰ́κητον | πεπατρῐᾰ́κητον | πεπατρῐᾰ́κωμεν | πεπατρῐᾰ́κητε | πεπατρῐᾰ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | πεπατρῐᾰ́κοιμῐ / πεπατρῐᾰκοίην | πεπατρῐᾰ́κοις / πεπατρῐᾰκοίης | πεπατρῐᾰ́κοι / πεπατρῐᾰκοίη | πεπατρῐᾰ́κοιτον | πεπατρῐᾰκοίτην | πεπατρῐᾰ́κοιμεν | πεπατρῐᾰ́κοιτε | πεπατρῐᾰ́κοιεν | |||||
| imperative | πεπατρῐ́ᾰκε | πεπατρῐᾰκέτω | πεπατρῐᾰ́κετον | πεπατρῐᾰκέτων | πεπατρῐᾰ́κετε | πεπατρῐᾰκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | πεπατρῐ́ᾰσμαι | πεπατρῐ́ᾰσαι | πεπατρῐ́ᾰσται | πεπατρῐ́ᾰσθον | πεπατρῐ́ᾰσθον | πεπατρῐᾰ́σμεθᾰ | πεπατρῐ́ᾰσθε | πεπατρῐᾰ́δᾰται | ||||
| subjunctive | πεπατρῐᾰσμένος ὦ | πεπατρῐᾰσμένος ᾖς | πεπατρῐᾰσμένος ᾖ | πεπατρῐᾰσμένω ἦτον | πεπατρῐᾰσμένω ἦτον | πεπατρῐᾰσμένοι ὦμεν | πεπατρῐᾰσμένοι ἦτε | πεπατρῐᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | πεπατρῐᾰσμένος εἴην | πεπατρῐᾰσμένος εἴης | πεπατρῐᾰσμένος εἴη | πεπατρῐᾰσμένω εἴητον / εἶτον | πεπατρῐᾰσμένω εἰήτην / εἴτην | πεπατρῐᾰσμένοι εἴημεν / εἶμεν | πεπατρῐᾰσμένοι εἴητε / εἶτε | πεπατρῐᾰσμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | πεπατρῐ́ᾰσο | πεπατρῐᾰ́σθω | πεπατρῐ́ᾰσθον | πεπατρῐᾰ́σθων | πεπατρῐ́ᾰσθε | πεπατρῐᾰ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πεπατρῐᾰκέναι | πεπατρῐᾰ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | πεπατρῐᾰκώς | πεπατρῐᾰσμένος | ||||||||||
| f | πεπατρῐᾰκυῖᾰ | πεπατρῐᾰσμένη | |||||||||||
| n | πεπατρῐᾰκός | πεπατρῐᾰσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐπεπατρῐᾰ́κειν / ἐπεπατρῐᾰ́κη, ἐπεπατρῐᾰ́σμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπεπατρῐᾰ́κειν / ἐπεπατρῐᾰ́κη | ἐπεπατρῐᾰ́κεις / ἐπεπατρῐᾰ́κης | ἐπεπατρῐᾰ́κει(ν) | ἐπεπατρῐᾰ́κετον | ἐπεπατρῐᾰκέτην | ἐπεπατρῐᾰ́κεμεν | ἐπεπατρῐᾰ́κετε | ἐπεπατρῐᾰ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπεπατρῐᾰ́σμην | ἐπεπατρῐ́ᾰσο | ἐπεπατρῐ́ᾰστο | ἐπεπατρῐ́ᾰσθον | ἐπεπατρῐᾰ́σθην | ἐπεπατρῐᾰ́σμεθᾰ | ἐπεπατρῐ́ᾰσθε | ἐπεπατρῐᾰ́δᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Related terms
- πατερίζω (paterízō)
References
- “πατριάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Pape, Wilhelm (1914) “πατριάζω”, in Max Sengebusch, editor, Handwörterbuch der griechischen Sprache[1] (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
- πατριάζω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011