παυσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pau̯.só.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paʍˈso.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paɸˈso.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pafˈso.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pafˈso.me.nos/

Participle

παυσόμενος • (pausómenos)

masculine future middle participle of παύω (paúō)

Inflection

First and second declension of παυσόμενος; παυσομένη; παυσόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	παυσόμενος pausómenos	παυσομένη pausoménē	παυσόμενον pausómenon	παυσομένω pausoménō	παυσομένᾱ pausoménā	παυσομένω pausoménō	παυσόμενοι pausómenoi	παυσόμεναι pausómenai	παυσόμενᾰ pausómenă
Genitive	παυσομένου pausoménou	παυσομένης pausoménēs	παυσομένου pausoménou	παυσομένοιν pausoménoin	παυσομέναιν pausoménain	παυσομένοιν pausoménoin	παυσομένων pausoménōn	παυσομένων pausoménōn	παυσομένων pausoménōn
Dative	παυσομένῳ pausoménōi	παυσομένῃ pausoménēi	παυσομένῳ pausoménōi	παυσομένοιν pausoménoin	παυσομέναιν pausoménain	παυσομένοιν pausoménoin	παυσομένοις pausoménois	παυσομέναις pausoménais	παυσομένοις pausoménois
Accusative	παυσόμενον pausómenon	παυσομένην pausoménēn	παυσόμενον pausómenon	παυσομένω pausoménō	παυσομένᾱ pausoménā	παυσομένω pausoménō	παυσομένους pausoménous	παυσομένᾱς pausoménās	παυσόμενᾰ pausómenă
Vocative	παυσόμενε pausómene	παυσομένη pausoménē	παυσόμενον pausómenon	παυσομένω pausoménō	παυσομένᾱ pausoménā	παυσομένω pausoménō	παυσόμενοι pausómenoi	παυσόμεναι pausómenai	παυσόμενᾰ pausómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	παυσομένως pausoménōs			παυσομενώτερος pausomenṓteros			παυσομενώτᾰτος pausomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.