πειθομένοις

See also: πειθομένοιν and πειθόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /peː.tʰo.mé.noi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰoˈme.nys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θoˈme.nys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θoˈme.nis/

Participle

πειθομένοις • (peithoménois)

dative plural masculine/neuter of πειθόμενος (peithómenos)