περήφανος

Greek

Alternative forms

  • υπερήφανος (yperífanos) (more formal)

Etymology

From the Ancient Greek ὑπερήφανος (huperḗphanos).

Pronunciation

  • IPA(key): /peˈrifanos/
  • Hyphenation: πε‧ρή‧φα‧νος

Adjective

περήφανος • (perífanosm (feminine περήφανη, neuter περήφανο)

  1. proud

Declension

Declension of περήφανος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative περήφανος (perífanos) περήφανη (perífani) περήφανο (perífano) περήφανοι (perífanoi) περήφανες (perífanes) περήφανα (perífana)
genitive περήφανου (perífanou) περήφανης (perífanis) περήφανου (perífanou) περήφανων (perífanon) περήφανων (perífanon) περήφανων (perífanon)
accusative περήφανο (perífano) περήφανη (perífani) περήφανο (perífano) περήφανους (perífanous) περήφανες (perífanes) περήφανα (perífana)
vocative περήφανε (perífane) περήφανη (perífani) περήφανο (perífano) περήφανοι (perífanoi) περήφανες (perífanes) περήφανα (perífana)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περήφανος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περήφανος, etc.)

Derived terms

  • περηφανεύομαι (perifanévomai, I take pride, boast)
  • περηφάνια f (perifánia, pride)
  • περήφανος στα αυτιά (perífanos sta aftiá, (ironic) who does not hear well, or only partially able to hear)