πνίγω

Ancient Greek

Etymology

No clear etymology. Earlier attempts to analyze the formation as a conflation of several different verbs are unconvincing. Rather onomatopoeic or sound-symbolic. A Pre-Greek origin cannot be excluded.

Pronunciation

 

Verb

πνῑ́γω • (pnī́gō)

  1. to choke, throttle, strangle
  2. (of great heat) to stifle
  3. (figuratively) to torment, vex
  4. to cook in a close-covered vessel, to bake, stew
  5. to drown

Inflection

   Present: πνῑ́γω, πνῑ́γομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πνῑ́γω πνῑ́γεις πνῑ́γει πνῑ́γετον πνῑ́γετον πνῑ́γομεν πνῑ́γετε πνῑ́γουσῐ(ν)
subjunctive πνῑ́γω πνῑ́γῃς πνῑ́γῃ πνῑ́γητον πνῑ́γητον πνῑ́γωμεν πνῑ́γητε πνῑ́γωσῐ(ν)
optative πνῑ́γοιμῐ πνῑ́γοις πνῑ́γοι πνῑ́γοιτον πνῑγοίτην πνῑ́γοιμεν πνῑ́γοιτε πνῑ́γοιεν
imperative   πνῖγε πνῑγέτω πνῑ́γετον πνῑγέτων   πνῑ́γετε πνῑγόντων
middle/
passive 		indicative πνῑ́γομαι πνῑ́γῃ / πνῑ́γει πνῑ́γεται πνῑ́γεσθον πνῑ́γεσθον πνῑγόμεθᾰ πνῑ́γεσθε πνῑ́γονται
subjunctive πνῑ́γωμαι πνῑ́γῃ πνῑ́γηται πνῑ́γησθον πνῑ́γησθον πνῑγώμεθᾰ πνῑ́γησθε πνῑ́γωνται
optative πνῑγοίμην πνῑ́γοιο πνῑ́γοιτο πνῑ́γοισθον πνῑγοίσθην πνῑγοίμεθᾰ πνῑ́γοισθε πνῑ́γοιντο
imperative   πνῑ́γου πνῑγέσθω πνῑ́γεσθον πνῑγέσθων   πνῑ́γεσθε πνῑγέσθων
active middle/passive
infinitive πνῑ́γειν πνῑ́γεσθαι
participle m πνῑ́γων πνῑγόμενος
f πνῑ́γουσᾰ πνῑγομένη
n πνῖγον πνῑγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπνῑγον, ἐπνῑγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπνῑγον ἔπνῑγες ἔπνῑγε(ν) ἐπνῑ́γετον ἐπνῑγέτην ἐπνῑ́γομεν ἐπνῑ́γετε ἔπνῑγον
middle/
passive 		indicative ἐπνῑγόμην ἐπνῑ́γου ἐπνῑ́γετο ἐπνῑ́γεσθον ἐπνῑγέσθην ἐπνῑγόμεθᾰ ἐπνῑ́γεσθε ἐπνῑ́γοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πνῑ́ξω, πνῑ́ξομαι, πνῑγήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πνῑ́ξω πνῑ́ξεις πνῑ́ξει πνῑ́ξετον πνῑ́ξετον πνῑ́ξομεν πνῑ́ξετε πνῑ́ξουσῐ(ν)
optative πνῑ́ξοιμῐ πνῑ́ξοις πνῑ́ξοι πνῑ́ξοιτον πνῑξοίτην πνῑ́ξοιμεν πνῑ́ξοιτε πνῑ́ξοιεν
middle indicative πνῑ́ξομαι πνῑ́ξῃ / πνῑ́ξει πνῑ́ξεται πνῑ́ξεσθον πνῑ́ξεσθον πνῑξόμεθᾰ πνῑ́ξεσθε πνῑ́ξονται
optative πνῑξοίμην πνῑ́ξοιο πνῑ́ξοιτο πνῑ́ξοισθον πνῑξοίσθην πνῑξοίμεθᾰ πνῑ́ξοισθε πνῑ́ξοιντο
passive indicative πνῑγήσομαι πνῑγήσῃ πνῑγήσεται πνῑγήσεσθον πνῑγήσεσθον πνῑγησόμεθᾰ πνῑγήσεσθε πνῑγήσονται
optative πνῑγησοίμην πνῑγήσοιο πνῑγήσοιτο πνῑγήσοισθον πνῑγησοίσθην πνῑγησοίμεθᾰ πνῑγήσοισθε πνῑγήσοιντο
active middle passive
infinitive πνῑ́ξειν πνῑ́ξεσθαι πνῑγήσεσθαι
participle m πνῑ́ξων πνῑξόμενος πνῑγησόμενος
f πνῑ́ξουσᾰ πνῑξομένη πνῑγησομένη
n πνῖξον πνῑξόμενον πνῑγησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπνῑξᾰ, ἐπνῑξᾰ́μην, ἐπνῑ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπνῑξᾰ ἔπνῑξᾰς ἔπνῑξε(ν) ἐπνῑ́ξᾰτον ἐπνῑξᾰ́την ἐπνῑ́ξᾰμεν ἐπνῑ́ξᾰτε ἔπνῑξᾰν
subjunctive πνῑ́ξω πνῑ́ξῃς πνῑ́ξῃ πνῑ́ξητον πνῑ́ξητον πνῑ́ξωμεν πνῑ́ξητε πνῑ́ξωσῐ(ν)
optative πνῑ́ξαιμῐ πνῑ́ξειᾰς / πνῑ́ξαις πνῑ́ξειε(ν) / πνῑ́ξαι πνῑ́ξαιτον πνῑξαίτην πνῑ́ξαιμεν πνῑ́ξαιτε πνῑ́ξειᾰν / πνῑ́ξαιεν
imperative   πνῖξον πνῑξᾰ́τω πνῑ́ξᾰτον πνῑξᾰ́των   πνῑ́ξᾰτε πνῑξᾰ́ντων
middle indicative ἐπνῑξᾰ́μην ἐπνῑ́ξω ἐπνῑ́ξᾰτο ἐπνῑ́ξᾰσθον ἐπνῑξᾰ́σθην ἐπνῑξᾰ́μεθᾰ ἐπνῑ́ξᾰσθε ἐπνῑ́ξᾰντο
subjunctive πνῑ́ξωμαι πνῑ́ξῃ πνῑ́ξηται πνῑ́ξησθον πνῑ́ξησθον πνῑξώμεθᾰ πνῑ́ξησθε πνῑ́ξωνται
optative πνῑξαίμην πνῑ́ξαιο πνῑ́ξαιτο πνῑ́ξαισθον πνῑξαίσθην πνῑξαίμεθᾰ πνῑ́ξαισθε πνῑ́ξαιντο
imperative   πνῖξαι πνῑξᾰ́σθω πνῑ́ξᾰσθον πνῑξᾰ́σθων   πνῑ́ξᾰσθε πνῑξᾰ́σθων
passive indicative ἐπνῑ́χθην ἐπνῑ́χθης ἐπνῑ́χθη ἐπνῑ́χθητον ἐπνῑχθήτην ἐπνῑ́χθημεν ἐπνῑ́χθητε ἐπνῑ́χθησᾰν
subjunctive πνῑχθῶ πνῑχθῇς πνῑχθῇ πνῑχθῆτον πνῑχθῆτον πνῑχθῶμεν πνῑχθῆτε πνῑχθῶσῐ(ν)
optative πνῑχθείην πνῑχθείης πνῑχθείη πνῑχθεῖτον / πνῑχθείητον πνῑχθείτην / πνῑχθειήτην πνῑχθεῖμεν / πνῑχθείημεν πνῑχθεῖτε / πνῑχθείητε πνῑχθεῖεν / πνῑχθείησᾰν
imperative   πνῑ́χθητῐ πνῑχθήτω πνῑ́χθητον πνῑχθήτων   πνῑ́χθητε πνῑχθέντων
active middle passive
infinitive πνῖξαι πνῑ́ξᾰσθαι πνῑχθῆναι
participle m πνῑ́ξᾱς πνῑξᾰ́μενος πνῑχθείς
f πνῑ́ξᾱσᾰ πνῑξᾰμένη πνῑχθεῖσᾰ
n πνῖξᾰν πνῑξᾰ́μενον πνῑχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπνῐ́γην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐπνῐ́γην ἐπνῐ́γης ἐπνῐ́γη ἐπνῐ́γητον ἐπνῐγήτην ἐπνῐ́γημεν ἐπνῐ́γητε ἐπνῐ́γησᾰν
subjunctive πνῐγῶ πνῐγῇς πνῐγῇ πνῐγῆτον πνῐγῆτον πνῐγῶμεν πνῐγῆτε πνῐγῶσῐ(ν)
optative πνῐγείην πνῐγείης πνῐγείη πνῐγεῖτον / πνῐγείητον πνῐγείτην / πνῐγειήτην πνῐγεῖμεν / πνῐγείημεν πνῐγεῖτε / πνῐγείητε πνῐγεῖεν / πνῐγείησᾰν
imperative   πνῐ́γηθῐ πνῐγήτω πνῐ́γητον πνῐγήτων   πνῐ́γητε πνῐγέντων
passive
infinitive πνῐγῆναι
participle m πνῐγείς
f πνῐγεῖσᾰ
n πνῐγέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπνῑγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative πέπνῑγμαι πέπνῑξαι πέπνῑκται πέπνῑχθον πέπνῑχθον πεπνῑ́γμεθᾰ πέπνῑχθε πεπνῑ́γᾰται
subjunctive πεπνῑγμένος ὦ πεπνῑγμένος ᾖς πεπνῑγμένος ᾖ πεπνῑγμένω ἦτον πεπνῑγμένω ἦτον πεπνῑγμένοι ὦμεν πεπνῑγμένοι ἦτε πεπνῑγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπνῑγμένος εἴην πεπνῑγμένος εἴης πεπνῑγμένος εἴη πεπνῑγμένω εἴητον / εἶτον πεπνῑγμένω εἰήτην / εἴτην πεπνῑγμένοι εἴημεν / εἶμεν πεπνῑγμένοι εἴητε / εἶτε πεπνῑγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πέπνῑξο πεπνῑ́χθω πέπνῑχθον πεπνῑ́χθων   πέπνῑχθε πεπνῑ́χθων
middle/passive
infinitive πεπνῖχθαι
participle m πεπνῑγμένος
f πεπνῑγμένη
n πεπνῑγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀποπνῑ́γω (apopnī́gō)
  • κᾰτᾰπνῑ́γω (kătăpnī́gō)
  • περῐπνῑ́γω (perĭpnī́gō)
  • πνῑγᾰλῐ́ων (pnīgălĭ́ōn)
  • πνῑγετός (pnīgetós)
  • πνῑγεύς (pnīgeús)
  • πνῑγηρός (pnīgērós)
  • πνῑγῐ́ζω (pnīgĭ́zō)
  • πνῑγῖτῐς (pnīgîtĭs)
  • πνῖγμᾰ (pnîgmă)
  • πνῑγμονή (pnīgmonḗ)
  • πνῑγμός (pnīgmós)
  • πνῑγμώδης (pnīgmṓdēs)
  • πνῑγόεις (pnīgóeis)
  • πνῖγος (pnîgos)
  • πνῑγώδης (pnīgṓdēs)
  • πνικτήρ (pniktḗr)
  • πνῐκτῐκός (pnĭktĭkós)
  • πνῐκτός (pnĭktós)
  • πνῐ́ξ (pnĭ́x)
  • πνῖξῐς (pnîxĭs)
  • σῠμπνῑ́γω (sŭmpnī́gō)

Descendants

  • Greek: πνίγω (pnígo)

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek πνῑ́γω (pnī́gō).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpni.ɣo/
  • Hyphenation: πνί‧γω

Verb

πνίγω • (pnígo) (past έπνιξα, passive πνίγομαι, p‑past πνίγηκα/πνίχτηκα, ppp πνιγμένος)

  1. (of creatures) to drown, smother, choke (to asphyxiate)
    Δέκα άτομα πνίγηκαν εξαιτίας του τσουνάμι.
    Déka átoma pnígikan exaitías tou tsounámi.
    Ten people drowned because of the tsunami.
  2. (botany) prevent growth
    Tα ζιζάνια έπνιξαν τα λουλούδια.
    Ta zizánia épnixan ta louloúdia.
    Weeds smothered the flowers.
  3. (figuratively) prevent manifestation, hide expression
    Tο παχύ χαλί έπνιγε τον ήχο των βημάτων τους.
    To pachý chalí épnige ton ícho ton vimáton tous.
    The thick carpet muffled the sound of their footsteps.
    Η ανταρσία πνίγηκε στο αίμα.
    I antarsía pnígike sto aíma.
    The mutiny was violently suppressed.
  4. (figuratively) overwhelm, fill, suffocate
    Πνιγήκαμε στη σκόνη.
    Pnigíkame sti skóni.
    We suffocated from the dust.
  5. (figuratively) suffocate, choke, cause intense mental discomfort, tension, distress
    Δεν μπορώ να κάτσω μέσα στο σπίτι· πνίγομαι!
    Den boró na kátso mésa sto spíti; pnígomai!
    I can't sit inside the house; I'm suffocating!

Conjugation

πνίγω   πνίγομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg πνίξω πνίγομαι πνιγώ, (πνιχτώ)1
2 sg πνίγεις πνίξεις πνίγεσαι πνιγείς, πνιχτείς
3 sg πνίγει πνίξει πνίγεται πνιγεί, πνιχτεί
1 pl πνίγουμε, [‑ομε] πνίξουμε, [‑ομε] πνιγόμαστε πνιγούμε, πνιχτούμε
2 pl πνίγετε πνίξετε πνίγεστε, πνιγόσαστε πνιγείτε, πνιχτείτε
3 pl πνίγουν(ε) πνίξουν(ε) πνίγονται πνιγούν(ε), πνιχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έπνιγα έπνιξα πνιγόμουν(α) πνίγηκα, (πνίχτηκα)1
2 sg έπνιγες έπνιξες πνιγόσουν(α) πνίγηκες, πνίχτηκες
3 sg έπνιγε έπνιξε πνιγόταν(ε) πνίγηκε, πνίχτηκε
1 pl πνίγαμε πνίξαμε πνιγόμασταν, (‑όμαστε) πνιγήκαμε, πνιχτήκαμε
2 pl πνίγατε πνίξατε πνιγόσασταν, (‑όσαστε) πνιγήκατε, πνιχτήκατε
3 pl έπνιγαν, πνίγαν(ε) έπνιξαν, πνίξαν(ε) πνίγονταν, (πνιγόντουσαν) πνίγηκαν, πνιγήκαν(ε),
πνίχτηκαν, πνιχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα πνίξω ➤ θα πνίγομαι ➤ θα πνιγώ / πνιχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα πνίγεις, … θα πνίξεις, … θα πνίγεσαι, … θα πνιγείς / πνιχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … πνίξει
  έχω, έχεις, … πνιγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … πνιγεί / πνιχτεί
  είμαι, είσαι, … πνιγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … πνίξει
  είχα, είχες, … πνιγμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … πνιγεί / πνιχτεί
  ήμουν, ήσουν, … πνιγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … πνίξει
  θα έχω, θα έχεις, … πνιγμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … πνιγεί / πνιχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … πνιγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg πνίγε πνίξε — πνίξου
2 pl πνίγετε πνίξτε πνίγεστε πνιγείτε, πνιχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ πνίγοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας πνίξει ➤ πνιγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ πνίξει πνιγεί, πνιχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Second forms with χτ are colloquial and rare.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • αποπνίγω (apopnígo, “to strangle”)
  • αποπνικτικός (apopniktikós, “suffocating”, adjective)
  • πνιγηρός (pnigirós, “oppressing, suffocating”, adjective)
  • πνιγηρότητα f (pnigirótita)
  • πνιγμονή f (pnigmoní, “choking, suffocation”)
  • πνιγμός m (pnigmós, “drowning”)
  • πνίξιμο n (pníximo, “drowning, choking, suffocation”)
  • πνίχτης m (pníchtis, “strangler, one who drowns somebody”)
  • πνιχτός m (pnichtós, “strangled, suffocated”)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.