ποιότητα
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /poi̯.ó.tɛː.ta/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pyˈo.te̝.ta/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pyˈo.ti.ta/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pyˈo.ti.ta/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /piˈo.ti.ta/
Noun
ποιότητᾰ • (poiótētă) f
- accusative singular of ποιότης (poiótēs)
Greek
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek ποιότης (poiótēs), from the accusative singular "τὴν (tḕn) ποιότητα (poiótēta)", from ποιός (poiós), from ποῖος (poîos, “of what kind?”) & semantic loan from French qualité.[1] Equivalent to ποι(ός) (poi(ós)) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”).
Pronunciation
- IPA(key): /piˈo.ti.ta/
- Hyphenation: ποι‧ό‧τη‧τα
Noun
ποιότητα • (poiótita) f (plural ποιότητες)
- quality, attribute (differentiating property)
- κακής ποιότητας ― kakís poiótitas ― shoddy, of poor quality
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ποιότητα (poiótita) | ποιότητες (poiótites) |
| genitive | ποιότητας (poiótitas) ποιότητος (poiótitos) |
ποιοτήτων (poiotíton) |
| accusative | ποιότητα (poiótita) | ποιότητες (poiótites) |
| vocative | ποιότητα (poiótita) | ποιότητες (poiótites) |
Related terms
References
- ^ ποιότητα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language