πολυλεκτικός

Greek

Adjective

πολυλεκτικός • (polylektikós) m (feminine πολυλεκτική, neuter πολυλεκτικό)

  1. (grammar) polylectic

Declension

Declension of πολυλεκτικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πολυλεκτικός (polylektikós) πολυλεκτική (polylektikí) πολυλεκτικό (polylektikó) πολυλεκτικοί (polylektikoí) πολυλεκτικές (polylektikés) πολυλεκτικά (polylektiká)
genitive πολυλεκτικού (polylektikoú) πολυλεκτικής (polylektikís) πολυλεκτικού (polylektikoú) πολυλεκτικών (polylektikón) πολυλεκτικών (polylektikón) πολυλεκτικών (polylektikón)
accusative πολυλεκτικό (polylektikó) πολυλεκτική (polylektikí) πολυλεκτικό (polylektikó) πολυλεκτικούς (polylektikoús) πολυλεκτικές (polylektikés) πολυλεκτικά (polylektiká)
vocative πολυλεκτικέ (polylektiké) πολυλεκτική (polylektikí) πολυλεκτικό (polylektikó) πολυλεκτικοί (polylektikoí) πολυλεκτικές (polylektikés) πολυλεκτικά (polylektiká)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.