περιφραστικός

Ancient Greek

Etymology

From περίφρασις (períphrasis) +‎ -τικός (-tikós) and περι- (peri-) +‎ φραστικός (phrastikós).

Pronunciation

 

Adjective

περιφραστῐκός • (periphrastĭkósm (feminine περιφραστῐκή, neuter περιφραστῐκόν); first/second declension

  1. (grammar) periphrastic

Declension

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek περιφραστικός (periphrastikós).

Adjective

περιφραστικός • (perifrastikósm (feminine περιφραστική, neuter περιφραστικό)

  1. (grammar) periphrastic

Declension

Declension of περιφραστικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative περιφραστικός (perifrastikós) περιφραστική (perifrastikí) περιφραστικό (perifrastikó) περιφραστικοί (perifrastikoí) περιφραστικές (perifrastikés) περιφραστικά (perifrastiká)
genitive περιφραστικού (perifrastikoú) περιφραστικής (perifrastikís) περιφραστικού (perifrastikoú) περιφραστικών (perifrastikón) περιφραστικών (perifrastikón) περιφραστικών (perifrastikón)
accusative περιφραστικό (perifrastikó) περιφραστική (perifrastikí) περιφραστικό (perifrastikó) περιφραστικούς (perifrastikoús) περιφραστικές (perifrastikés) περιφραστικά (perifrastiká)
vocative περιφραστικέ (perifrastiké) περιφραστική (perifrastikí) περιφραστικό (perifrastikó) περιφραστικοί (perifrastikoí) περιφραστικές (perifrastikés) περιφραστικά (perifrastiká)

See also