περίφρασις
Ancient Greek
Etymology
περῐ- (perĭ-) + φρᾰ́σῐς (phrắsĭs)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pe.rí.pʰra.sis/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /peˈri.pʰra.sis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /peˈri.ɸra.sis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /peˈri.fra.sis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /peˈri.fra.sis/
Noun
περῐ́φρᾰσῐς • (perĭ́phrăsĭs) f (genitive περῐφρᾰ́σεως); third declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ περῐ́φρᾰσῐς hē perĭ́phrăsĭs |
τὼ περῐφρᾰ́σει tṑ perĭphrắsei |
αἱ περῐφρᾰ́σεις hai perĭphrắseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς περῐφρᾰ́σεως tês perĭphrắseōs |
τοῖν περῐφρᾰσέοιν toîn perĭphrăséoin |
τῶν περῐφρᾰ́σεων tôn perĭphrắseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ περῐφρᾰ́σει tēî perĭphrắsei |
τοῖν περῐφρᾰσέοιν toîn perĭphrăséoin |
ταῖς περῐφρᾰ́σεσῐ / περῐφρᾰ́σεσῐν taîs perĭphrắsesĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν περῐ́φρᾰσῐν tḕn perĭ́phrăsĭn |
τὼ περῐφρᾰ́σει tṑ perĭphrắsei |
τᾱ̀ς περῐφρᾰ́σεις tā̀s perĭphrắseis | ||||||||||
| Vocative | περῐ́φρᾰσῐ perĭ́phrăsĭ |
περῐφρᾰ́σει perĭphrắsei |
περῐφρᾰ́σεις perĭphrắseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Related terms
- περιφραστικός (periphrastikós)
Descendants
- Greek: περίφραση (perífrasi)
- → Latin: periphrasis
- → English: periphrasis
- → French: périphrase
- → Latin: circumlocūtiō (calque)
Further reading
- “περίφρασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- περίφρασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette