προεῖπον

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ εἶπον (eîpon)

Pronunciation

 

Verb

προεῖπον • (proeîpon)

  1. to tell or state before
  2. to premise
  3. to proclaim or declare publicly
  4. to order or command before

Usage notes

Supplies an aorist tense of προαγορεύω (proagoreúō) and προλέγω (prolégō).

The future tense is supplied by προερέω (proeréō).

Conjugation

   Aorist: προεῖπον, προειπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεῖπον προεῖπες προεῖπε(ν) προείπετον προειπέτην προείπομεν προείπετε προεῖπον
subjunctive προείπω προείπῃς προείπῃ προείπητον προείπητον προείπωμεν προείπητε προείπωσῐ(ν)
optative προείποιμῐ προείποις προείποι προείποιτον προειποίτην προείποιμεν προείποιτε προείποιεν
imperative   προειπέ προειπέτω προείπετον προειπέτων   προείπετε προειπόντων
middle indicative προειπόμην προείπου προείπετο προείπεσθον προειπέσθην προειπόμεθᾰ προείπεσθε προείποντο
subjunctive προείπωμαι προείπῃ προείπηται προείπησθον προείπησθον προειπώμεθᾰ προείπησθε προείπωνται
optative προειποίμην προείποιο προείποιτο προείποισθον προειποίσθην προειποίμεθᾰ προείποισθε προείποιντο
imperative   προειποῦ προειπέσθω προείπεσθον προειπέσθων   προείπεσθε προειπέσθων
active middle
infinitive προειπεῖν προειπέσθαι
participle m προειπών προειπόμενος
f προειποῦσᾰ προειπομένη
n προειπόν προειπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.