προσκομίζω

Ancient Greek

Etymology

From προσ- (pros-) +‎ κομίζω (komízō).

Pronunciation

 

Verb

προσκομίζω • (proskomízō)

  1. to carry or convey to
  2. (middle voice) to bring with one, bring home
  3. (middle voice) to import

Inflection

   Present: προσκομῐ́ζω, προσκομῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσκομῐ́ζω προσκομῐ́ζεις προσκομῐ́ζει προσκομῐ́ζετον προσκομῐ́ζετον προσκομῐ́ζομεν προσκομῐ́ζετε προσκομῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive προσκομῐ́ζω προσκομῐ́ζῃς προσκομῐ́ζῃ προσκομῐ́ζητον προσκομῐ́ζητον προσκομῐ́ζωμεν προσκομῐ́ζητε προσκομῐ́ζωσῐ(ν)
optative προσκομῐ́ζοιμῐ προσκομῐ́ζοις προσκομῐ́ζοι προσκομῐ́ζοιτον προσκομῐζοίτην προσκομῐ́ζοιμεν προσκομῐ́ζοιτε προσκομῐ́ζοιεν
imperative   προσκόμῐζε προσκομῐζέτω προσκομῐ́ζετον προσκομῐζέτων   προσκομῐ́ζετε προσκομῐζόντων
middle/
passive 		indicative προσκομῐ́ζομαι προσκομῐ́ζῃ / προσκομῐ́ζει προσκομῐ́ζεται προσκομῐ́ζεσθον προσκομῐ́ζεσθον προσκομῐζόμεθᾰ προσκομῐ́ζεσθε προσκομῐ́ζονται
subjunctive προσκομῐ́ζωμαι προσκομῐ́ζῃ προσκομῐ́ζηται προσκομῐ́ζησθον προσκομῐ́ζησθον προσκομῐζώμεθᾰ προσκομῐ́ζησθε προσκομῐ́ζωνται
optative προσκομῐζοίμην προσκομῐ́ζοιο προσκομῐ́ζοιτο προσκομῐ́ζοισθον προσκομῐζοίσθην προσκομῐζοίμεθᾰ προσκομῐ́ζοισθε προσκομῐ́ζοιντο
imperative   προσκομῐ́ζου προσκομῐζέσθω προσκομῐ́ζεσθον προσκομῐζέσθων   προσκομῐ́ζεσθε προσκομῐζέσθων
active middle/passive
infinitive προσκομῐ́ζειν προσκομῐ́ζεσθαι
participle m προσκομῐ́ζων προσκομῐζόμενος
f προσκομῐ́ζουσᾰ προσκομῐζομένη
n προσκομῐ́ζον προσκομῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσεκόμῐζον, προσεκομῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεκόμῐζον προσεκόμῐζες προσεκόμῐζε(ν) προσεκομῐ́ζετον προσεκομῐζέτην προσεκομῐ́ζομεν προσεκομῐ́ζετε προσεκόμῐζον
middle/
passive 		indicative προσεκομῐζόμην προσεκομῐ́ζου προσεκομῐ́ζετο προσεκομῐ́ζεσθον προσεκομῐζέσθην προσεκομῐζόμεθᾰ προσεκομῐ́ζεσθε προσεκομῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσκομῐέω, προσκομῐέομαι, προσκομῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσκομῐέω προσκομῐέεις προσκομῐέει προσκομῐέετον προσκομῐέετον προσκομῐέομεν προσκομῐέετε προσκομῐέουσῐ(ν)
optative προσκομῐέοιμῐ προσκομῐέοις προσκομῐέοι προσκομῐέοιτον προσκομῐεοίτην προσκομῐέοιμεν προσκομῐέοιτε προσκομῐέοιεν
middle indicative προσκομῐέομαι προσκομῐέῃ / προσκομῐέει προσκομῐέεται προσκομῐέεσθον προσκομῐέεσθον προσκομῐεόμεθᾰ προσκομῐέεσθε προσκομῐέονται
optative προσκομῐεοίμην προσκομῐέοιο προσκομῐέοιτο προσκομῐέοισθον προσκομῐεοίσθην προσκομῐεοίμεθᾰ προσκομῐέοισθε προσκομῐέοιντο
passive indicative προσκομῐσθήσομαι προσκομῐσθήσῃ προσκομῐσθήσεται προσκομῐσθήσεσθον προσκομῐσθήσεσθον προσκομῐσθησόμεθᾰ προσκομῐσθήσεσθε προσκομῐσθήσονται
optative προσκομῐσθησοίμην προσκομῐσθήσοιο προσκομῐσθήσοιτο προσκομῐσθήσοισθον προσκομῐσθησοίσθην προσκομῐσθησοίμεθᾰ προσκομῐσθήσοισθε προσκομῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσκομῐέειν προσκομῐέεσθαι προσκομῐσθήσεσθαι
participle m προσκομῐέων προσκομῐεόμενος προσκομῐσθησόμενος
f προσκομῐέουσᾰ προσκομῐεομένη προσκομῐσθησομένη
n προσκομῐέον προσκομῐεόμενον προσκομῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσκομῐῶ, προσκομῐοῦμαι, προσκομῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσκομῐῶ προσκομῐεῖς προσκομῐεῖ προσκομῐεῖτον προσκομῐεῖτον προσκομῐοῦμεν προσκομῐεῖτε προσκομῐοῦσῐ(ν)
optative προσκομῐοίην / προσκομῐοῖμῐ προσκομῐοίης / προσκομῐοῖς προσκομῐοίη / προσκομῐοῖ προσκομῐοῖτον / προσκομῐοίητον προσκομῐοίτην / προσκομῐοιήτην προσκομῐοῖμεν / προσκομῐοίημεν προσκομῐοῖτε / προσκομῐοίητε προσκομῐοῖεν / προσκομῐοίησᾰν
middle indicative προσκομῐοῦμαι προσκομῐῇ προσκομῐεῖται προσκομῐεῖσθον προσκομῐεῖσθον προσκομῐούμεθᾰ προσκομῐεῖσθε προσκομῐοῦνται
optative προσκομῐοίμην προσκομῐοῖο προσκομῐοῖτο προσκομῐοῖσθον προσκομῐοίσθην προσκομῐοίμεθᾰ προσκομῐοῖσθε προσκομῐοῖντο
passive indicative προσκομῐσθήσομαι προσκομῐσθήσῃ προσκομῐσθήσεται προσκομῐσθήσεσθον προσκομῐσθήσεσθον προσκομῐσθησόμεθᾰ προσκομῐσθήσεσθε προσκομῐσθήσονται
optative προσκομῐσθησοίμην προσκομῐσθήσοιο προσκομῐσθήσοιτο προσκομῐσθήσοισθον προσκομῐσθησοίσθην προσκομῐσθησοίμεθᾰ προσκομῐσθήσοισθε προσκομῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσκομῐεῖν προσκομῐεῖσθαι προσκομῐσθήσεσθαι
participle m προσκομῐῶν προσκομῐούμενος προσκομῐσθησόμενος
f προσκομῐοῦσᾰ προσκομῐουμένη προσκομῐσθησομένη
n προσκομῐοῦν προσκομῐούμενον προσκομῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσεκόμῐσᾰ, προσεκομῐσᾰ́μην, προσεκομῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεκόμῐσᾰ προσεκόμῐσᾰς προσεκόμῐσε(ν) προσεκομῐ́σᾰτον προσεκομῐσᾰ́την προσεκομῐ́σᾰμεν προσεκομῐ́σᾰτε προσεκόμῐσᾰν
subjunctive προσκομῐ́σω προσκομῐ́σῃς προσκομῐ́σῃ προσκομῐ́σητον προσκομῐ́σητον προσκομῐ́σωμεν προσκομῐ́σητε προσκομῐ́σωσῐ(ν)
optative προσκομῐ́σαιμῐ προσκομῐ́σειᾰς / προσκομῐ́σαις προσκομῐ́σειε(ν) / προσκομῐ́σαι προσκομῐ́σαιτον προσκομῐσαίτην προσκομῐ́σαιμεν προσκομῐ́σαιτε προσκομῐ́σειᾰν / προσκομῐ́σαιεν
imperative   προσκόμῐσον προσκομῐσᾰ́τω προσκομῐ́σᾰτον προσκομῐσᾰ́των   προσκομῐ́σᾰτε προσκομῐσᾰ́ντων
middle indicative προσεκομῐσᾰ́μην προσεκομῐ́σω προσεκομῐ́σᾰτο προσεκομῐ́σᾰσθον προσεκομῐσᾰ́σθην προσεκομῐσᾰ́μεθᾰ προσεκομῐ́σᾰσθε προσεκομῐ́σᾰντο
subjunctive προσκομῐ́σωμαι προσκομῐ́σῃ προσκομῐ́σηται προσκομῐ́σησθον προσκομῐ́σησθον προσκομῐσώμεθᾰ προσκομῐ́σησθε προσκομῐ́σωνται
optative προσκομῐσαίμην προσκομῐ́σαιο προσκομῐ́σαιτο προσκομῐ́σαισθον προσκομῐσαίσθην προσκομῐσαίμεθᾰ προσκομῐ́σαισθε προσκομῐ́σαιντο
imperative   προσκόμῐσαι προσκομῐσᾰ́σθω προσκομῐ́σᾰσθον προσκομῐσᾰ́σθων   προσκομῐ́σᾰσθε προσκομῐσᾰ́σθων
passive indicative προσεκομῐ́σθην προσεκομῐ́σθης προσεκομῐ́σθη προσεκομῐ́σθητον προσεκομῐσθήτην προσεκομῐ́σθημεν προσεκομῐ́σθητε προσεκομῐ́σθησᾰν
subjunctive προσκομῐσθῶ προσκομῐσθῇς προσκομῐσθῇ προσκομῐσθῆτον προσκομῐσθῆτον προσκομῐσθῶμεν προσκομῐσθῆτε προσκομῐσθῶσῐ(ν)
optative προσκομῐσθείην προσκομῐσθείης προσκομῐσθείη προσκομῐσθεῖτον / προσκομῐσθείητον προσκομῐσθείτην / προσκομῐσθειήτην προσκομῐσθεῖμεν / προσκομῐσθείημεν προσκομῐσθεῖτε / προσκομῐσθείητε προσκομῐσθεῖεν / προσκομῐσθείησᾰν
imperative   προσκομῐ́σθητῐ προσκομῐσθήτω προσκομῐ́σθητον προσκομῐσθήτων   προσκομῐ́σθητε προσκομῐσθέντων
active middle passive
infinitive προσκομῐ́σαι προσκομῐ́σᾰσθαι προσκομῐσθῆναι
participle m προσκομῐ́σᾱς προσκομῐσᾰ́μενος προσκομῐσθείς
f προσκομῐ́σᾱσᾰ προσκομῐσᾰμένη προσκομῐσθεῖσᾰ
n προσκομῐ́σᾰν προσκομῐσᾰ́μενον προσκομῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσκεκόμῐκᾰ, προσκεκόμῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσκεκόμῐκᾰ προσκεκόμῐκᾰς προσκεκόμῐκε(ν) προσκεκομῐ́κᾰτον προσκεκομῐ́κᾰτον προσκεκομῐ́κᾰμεν προσκεκομῐ́κᾰτε προσκεκομῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive προσκεκομῐ́κω προσκεκομῐ́κῃς προσκεκομῐ́κῃ προσκεκομῐ́κητον προσκεκομῐ́κητον προσκεκομῐ́κωμεν προσκεκομῐ́κητε προσκεκομῐ́κωσῐ(ν)
optative προσκεκομῐ́κοιμῐ / προσκεκομῐκοίην προσκεκομῐ́κοις / προσκεκομῐκοίης προσκεκομῐ́κοι / προσκεκομῐκοίη προσκεκομῐ́κοιτον προσκεκομῐκοίτην προσκεκομῐ́κοιμεν προσκεκομῐ́κοιτε προσκεκομῐ́κοιεν
imperative   προσκεκόμῐκε προσκεκομῐκέτω προσκεκομῐ́κετον προσκεκομῐκέτων   προσκεκομῐ́κετε προσκεκομῐκόντων
middle/
passive 		indicative προσκεκόμῐσμαι προσκεκόμῐσαι προσκεκόμῐσται προσκεκόμῐσθον προσκεκόμῐσθον προσκεκομῐ́σμεθᾰ προσκεκόμῐσθε προσκεκομῐ́δᾰται
subjunctive προσκεκομῐσμένος ὦ προσκεκομῐσμένος ᾖς προσκεκομῐσμένος ᾖ προσκεκομῐσμένω ἦτον προσκεκομῐσμένω ἦτον προσκεκομῐσμένοι ὦμεν προσκεκομῐσμένοι ἦτε προσκεκομῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative προσκεκομῐσμένος εἴην προσκεκομῐσμένος εἴης προσκεκομῐσμένος εἴη προσκεκομῐσμένω εἴητον / εἶτον προσκεκομῐσμένω εἰήτην / εἴτην προσκεκομῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν προσκεκομῐσμένοι εἴητε / εἶτε προσκεκομῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προσκεκόμῐσο προσκεκομῐ́σθω προσκεκόμῐσθον προσκεκομῐ́σθων   προσκεκόμῐσθε προσκεκομῐ́σθων
active middle/passive
infinitive προσκεκομῐκέναι προσκεκομῐ́σθαι
participle m προσκεκομῐκώς προσκεκομῐσμένος
f προσκεκομῐκυῖᾰ προσκεκομῐσμένη
n προσκεκομῐκός προσκεκομῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προσεκεκομῐ́κειν / προσεκεκομῐ́κη, προσεκεκομῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεκεκομῐ́κειν / προσεκεκομῐ́κη προσεκεκομῐ́κεις / προσεκεκομῐ́κης προσεκεκομῐ́κει(ν) προσεκεκομῐ́κετον προσεκεκομῐκέτην προσεκεκομῐ́κεμεν προσεκεκομῐ́κετε προσεκεκομῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative προσεκεκομῐ́σμην προσεκεκόμῐσο προσεκεκόμῐστο προσεκεκόμῐσθον προσεκεκομῐ́σθην προσεκεκομῐ́σμεθᾰ προσεκεκόμῐσθε προσεκεκομῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.