πρόσειμι

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ εἶμι (eîmi)

Pronunciation

 

Verb

πρόσειμι • (próseimi)

  1. to approach, draw near

Usage notes

Functions in Attic Greek as the future of προσέρχομαι (prosérkhomai).

Conjugation

   Present: πρόσειμι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρόσειμι πρόσει πρόσεισῐ(ν) πρόσῐτον πρόσῐτον πρόσῐμεν πρόσῐτε προσίᾱσῐ(ν)
subjunctive προσίω προσίῃς προσίῃ προσίητον προσίητον προσίωμεν προσίητε προσίωσῐ(ν)
optative προσίοιμῐ προσίοις προσίοι προσίοιτον προσῐοίτην προσίοιμεν προσίοιτε προσίοιεν
imperative   πρόσῐθῐ προσίτω πρόσιτον προσίτων   πρόσῐτε προσῐόντων
active
infinitive προσῐέναι
participle m προσῐών
f προσῐοῦσᾰ
n προσῐόν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πρόσῃᾰ/προσῄειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρόσῃᾰ/προσῄειν προσῄεισθᾰ/προσῄεις προσῄειν/προσῄει πρόσῃτον προσῄτην πρόσῃμεν πρόσῃτε πρόσῃσᾰν/προσῄεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.