πόδι

Greek

From Byzantine Greek πόδιν (pódin), from Ancient Greek πόδιον (pódion), diminutive of πούς, ποδός (poús, podós), from Proto-Indo-European *póds, *pṓds.

πόδι • (pódi) n (plural πόδια)

(anatomy) leg (portion of the lower human appendage from the thigh to the ankle)
Έσπασε το πόδι του παίζοντας ποδόσφαιρο.
Éspase to pódi tou paízontas podósfairo.
He broke his leg playing football.
(anatomy) foot
Του έκοψαν το πόδι επειδή είχε μολυνθεί το δάχτυλο του ποδιού.
Tou ékopsan to pódi epeidí eíche molyntheí to dáchtylo tou podioú.
They cut his foot off because the toe had become infected.
(figuratively) leg, foot (of a piece of furniture)
Αυτό το τραπέζι έχει μόνο τρία πόδια.
Aftó to trapézi échei móno tría pódia.
This table only has three legs.
(geography, figuratively) finger (of land)
Η Χαλκιδική έχει τρία πόδια.
I Chalkidikí échei tría pódia.
Chalkidiki has three fingers.
(unit of measure) foot (unit of measure equal to twelve inches or one third of a yard)
Το αεροσκάφος πετάει στα τριάντα χιλιάδες πόδια.
To aeroskáfos petáei sta triánta chiliádes pódia.
The aircraft is flying at thirty thousand feet.

From πόδι (pódi)

ποδιά f (podiá, “apron”)
ποδικός (podikós, “foot-, foot”) (adjective)
με τα πόδια (me ta pódia, “on foot, by foot”)
με το ένα πόδι στον τάφο (me to éna pódi ston táfo, “one foot in the grave”)
μέχρι να σηκώσει το ένα πόδι, βρωμάει το άλλο (méchri na sikósei to éna pódi, vromáei to állo, “to be bone idle, to be incredibly lazy”) (literally: "by the time he/she moves one leg, the other one stinks")
μες στα πόδια (mes sta pódia, “in the way, obstructing”)

ποδο- (podo-, “related to legs”, prefix)
- like ποδόγυρος m (podógyros, “hem”) (sewing)
-ποδος (-podos, “-pode”)
- like δίποδος (dípodos, “bipedal”)

See ποδάρι n (podári, “leg”) e.g.