σκευάζω

Ancient Greek

Etymology

Either from σκεῦος (skeûos, “vessel”) or from σκευή (skeuḗ, “equipment”).

Pronunciation

 

Verb

σκευάζω • (skeuázō)

  1. to arrange, make ready, prepare
  2. to collect
  3. (passive voice) to furnish, supply
  4. to cheat, cozen

Conjugation

   Present: σκευᾰ́ζω, σκευᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκευᾰ́ζω σκευᾰ́ζεις σκευᾰ́ζει σκευᾰ́ζετον σκευᾰ́ζετον σκευᾰ́ζομεν σκευᾰ́ζετε σκευᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive σκευᾰ́ζω σκευᾰ́ζῃς σκευᾰ́ζῃ σκευᾰ́ζητον σκευᾰ́ζητον σκευᾰ́ζωμεν σκευᾰ́ζητε σκευᾰ́ζωσῐ(ν)
optative σκευᾰ́ζοιμῐ σκευᾰ́ζοις σκευᾰ́ζοι σκευᾰ́ζοιτον σκευᾰζοίτην σκευᾰ́ζοιμεν σκευᾰ́ζοιτε σκευᾰ́ζοιεν
imperative   σκεύᾰζε σκευᾰζέτω σκευᾰ́ζετον σκευᾰζέτων   σκευᾰ́ζετε σκευᾰζόντων
middle/
passive 		indicative σκευᾰ́ζομαι σκευᾰ́ζῃ / σκευᾰ́ζει σκευᾰ́ζεται σκευᾰ́ζεσθον σκευᾰ́ζεσθον σκευᾰζόμεθᾰ σκευᾰ́ζεσθε σκευᾰ́ζονται
subjunctive σκευᾰ́ζωμαι σκευᾰ́ζῃ σκευᾰ́ζηται σκευᾰ́ζησθον σκευᾰ́ζησθον σκευᾰζώμεθᾰ σκευᾰ́ζησθε σκευᾰ́ζωνται
optative σκευᾰζοίμην σκευᾰ́ζοιο σκευᾰ́ζοιτο σκευᾰ́ζοισθον σκευᾰζοίσθην σκευᾰζοίμεθᾰ σκευᾰ́ζοισθε σκευᾰ́ζοιντο
imperative   σκευᾰ́ζου σκευᾰζέσθω σκευᾰ́ζεσθον σκευᾰζέσθων   σκευᾰ́ζεσθε σκευᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive σκευᾰ́ζειν σκευᾰ́ζεσθαι
participle m σκευᾰ́ζων σκευᾰζόμενος
f σκευᾰ́ζουσᾰ σκευᾰζομένη
n σκευᾰ́ζον σκευᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσκεύᾰζον, ἐσκευᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκεύᾰζον ἐσκεύᾰζες ἐσκεύᾰζε(ν) ἐσκευᾰ́ζετον ἐσκευᾰζέτην ἐσκευᾰ́ζομεν ἐσκευᾰ́ζετε ἐσκεύᾰζον
middle/
passive 		indicative ἐσκευᾰζόμην ἐσκευᾰ́ζου ἐσκευᾰ́ζετο ἐσκευᾰ́ζεσθον ἐσκευᾰζέσθην ἐσκευᾰζόμεθᾰ ἐσκευᾰ́ζεσθε ἐσκευᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σκευᾰ́σω, σκευᾰ́σομαι, σκευᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σκευᾰ́σω σκευᾰ́σεις σκευᾰ́σει σκευᾰ́σετον σκευᾰ́σετον σκευᾰ́σομεν σκευᾰ́σετε σκευᾰ́σουσῐ(ν)
optative σκευᾰ́σοιμῐ σκευᾰ́σοις σκευᾰ́σοι σκευᾰ́σοιτον σκευᾰσοίτην σκευᾰ́σοιμεν σκευᾰ́σοιτε σκευᾰ́σοιεν
middle indicative σκευᾰ́σομαι σκευᾰ́σῃ / σκευᾰ́σει σκευᾰ́σεται σκευᾰ́σεσθον σκευᾰ́σεσθον σκευᾰσόμεθᾰ σκευᾰ́σεσθε σκευᾰ́σονται
optative σκευᾰσοίμην σκευᾰ́σοιο σκευᾰ́σοιτο σκευᾰ́σοισθον σκευᾰσοίσθην σκευᾰσοίμεθᾰ σκευᾰ́σοισθε σκευᾰ́σοιντο
passive indicative σκευᾰσθήσομαι σκευᾰσθήσῃ σκευᾰσθήσεται σκευᾰσθήσεσθον σκευᾰσθήσεσθον σκευᾰσθησόμεθᾰ σκευᾰσθήσεσθε σκευᾰσθήσονται
optative σκευᾰσθησοίμην σκευᾰσθήσοιο σκευᾰσθήσοιτο σκευᾰσθήσοισθον σκευᾰσθησοίσθην σκευᾰσθησοίμεθᾰ σκευᾰσθήσοισθε σκευᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive σκευᾰ́σειν σκευᾰ́σεσθαι σκευᾰσθήσεσθαι
participle m σκευᾰ́σων σκευᾰσόμενος σκευᾰσθησόμενος
f σκευᾰ́σουσᾰ σκευᾰσομένη σκευᾰσθησομένη
n σκευᾰ́σον σκευᾰσόμενον σκευᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσκεύᾰσᾰ, ἐσκευᾰσᾰ́μην, ἐσκευᾰ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκεύᾰσᾰ ἐσκεύᾰσᾰς ἐσκεύᾰσε(ν) ἐσκευᾰ́σᾰτον ἐσκευᾰσᾰ́την ἐσκευᾰ́σᾰμεν ἐσκευᾰ́σᾰτε ἐσκεύᾰσᾰν
subjunctive σκευᾰ́σω σκευᾰ́σῃς σκευᾰ́σῃ σκευᾰ́σητον σκευᾰ́σητον σκευᾰ́σωμεν σκευᾰ́σητε σκευᾰ́σωσῐ(ν)
optative σκευᾰ́σαιμῐ σκευᾰ́σειᾰς / σκευᾰ́σαις σκευᾰ́σειε(ν) / σκευᾰ́σαι σκευᾰ́σαιτον σκευᾰσαίτην σκευᾰ́σαιμεν σκευᾰ́σαιτε σκευᾰ́σειᾰν / σκευᾰ́σαιεν
imperative   σκεύᾰσον σκευᾰσᾰ́τω σκευᾰ́σᾰτον σκευᾰσᾰ́των   σκευᾰ́σᾰτε σκευᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐσκευᾰσᾰ́μην ἐσκευᾰ́σω ἐσκευᾰ́σᾰτο ἐσκευᾰ́σᾰσθον ἐσκευᾰσᾰ́σθην ἐσκευᾰσᾰ́μεθᾰ ἐσκευᾰ́σᾰσθε ἐσκευᾰ́σᾰντο
subjunctive σκευᾰ́σωμαι σκευᾰ́σῃ σκευᾰ́σηται σκευᾰ́σησθον σκευᾰ́σησθον σκευᾰσώμεθᾰ σκευᾰ́σησθε σκευᾰ́σωνται
optative σκευᾰσαίμην σκευᾰ́σαιο σκευᾰ́σαιτο σκευᾰ́σαισθον σκευᾰσαίσθην σκευᾰσαίμεθᾰ σκευᾰ́σαισθε σκευᾰ́σαιντο
imperative   σκεύᾰσαι σκευᾰσᾰ́σθω σκευᾰ́σᾰσθον σκευᾰσᾰ́σθων   σκευᾰ́σᾰσθε σκευᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἐσκευᾰ́σθην ἐσκευᾰ́σθης ἐσκευᾰ́σθη ἐσκευᾰ́σθητον ἐσκευᾰσθήτην ἐσκευᾰ́σθημεν ἐσκευᾰ́σθητε ἐσκευᾰ́σθησᾰν
subjunctive σκευᾰσθῶ σκευᾰσθῇς σκευᾰσθῇ σκευᾰσθῆτον σκευᾰσθῆτον σκευᾰσθῶμεν σκευᾰσθῆτε σκευᾰσθῶσῐ(ν)
optative σκευᾰσθείην σκευᾰσθείης σκευᾰσθείη σκευᾰσθεῖτον / σκευᾰσθείητον σκευᾰσθείτην / σκευᾰσθειήτην σκευᾰσθεῖμεν / σκευᾰσθείημεν σκευᾰσθεῖτε / σκευᾰσθείητε σκευᾰσθεῖεν / σκευᾰσθείησᾰν
imperative   σκευᾰ́σθητῐ σκευᾰσθήτω σκευᾰ́σθητον σκευᾰσθήτων   σκευᾰ́σθητε σκευᾰσθέντων
active middle passive
infinitive σκευᾰ́σαι σκευᾰ́σᾰσθαι σκευᾰσθῆναι
participle m σκευᾰ́σᾱς σκευᾰσᾰ́μενος σκευᾰσθείς
f σκευᾰ́σᾱσᾰ σκευᾰσᾰμένη σκευᾰσθεῖσᾰ
n σκευᾰ́σᾰν σκευᾰσᾰ́μενον σκευᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐσκεύᾰκᾰ, ἐσκεύᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκεύᾰκᾰ ἐσκεύᾰκᾰς ἐσκεύᾰκε(ν) ἐσκευᾰ́κᾰτον ἐσκευᾰ́κᾰτον ἐσκευᾰ́κᾰμεν ἐσκευᾰ́κᾰτε ἐσκευᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐσκευᾰ́κω ἐσκευᾰ́κῃς ἐσκευᾰ́κῃ ἐσκευᾰ́κητον ἐσκευᾰ́κητον ἐσκευᾰ́κωμεν ἐσκευᾰ́κητε ἐσκευᾰ́κωσῐ(ν)
optative ἐσκευᾰ́κοιμῐ / ἐσκευᾰκοίην ἐσκευᾰ́κοις / ἐσκευᾰκοίης ἐσκευᾰ́κοι / ἐσκευᾰκοίη ἐσκευᾰ́κοιτον ἐσκευᾰκοίτην ἐσκευᾰ́κοιμεν ἐσκευᾰ́κοιτε ἐσκευᾰ́κοιεν
imperative   ἐσκεύᾰκε ἐσκευᾰκέτω ἐσκευᾰ́κετον ἐσκευᾰκέτων   ἐσκευᾰ́κετε ἐσκευᾰκόντων
middle/
passive 		indicative ἐσκεύᾰσμαι ἐσκεύᾰσαι ἐσκεύᾰσται ἐσκεύᾰσθον ἐσκεύᾰσθον ἐσκευᾰ́σμεθᾰ ἐσκεύᾰσθε ἐσκευᾰ́δᾰται
subjunctive ἐσκευᾰσμένος ὦ ἐσκευᾰσμένος ᾖς ἐσκευᾰσμένος ᾖ ἐσκευᾰσμένω ἦτον ἐσκευᾰσμένω ἦτον ἐσκευᾰσμένοι ὦμεν ἐσκευᾰσμένοι ἦτε ἐσκευᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐσκευᾰσμένος εἴην ἐσκευᾰσμένος εἴης ἐσκευᾰσμένος εἴη ἐσκευᾰσμένω εἴητον / εἶτον ἐσκευᾰσμένω εἰήτην / εἴτην ἐσκευᾰσμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐσκευᾰσμένοι εἴητε / εἶτε ἐσκευᾰσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐσκεύᾰσο ἐσκευᾰ́σθω ἐσκεύᾰσθον ἐσκευᾰ́σθων   ἐσκεύᾰσθε ἐσκευᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐσκευᾰκέναι ἐσκευᾰ́σθαι
participle m ἐσκευᾰκώς ἐσκευᾰσμένος
f ἐσκευᾰκυῖᾰ ἐσκευᾰσμένη
n ἐσκευᾰκός ἐσκευᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐσκευᾰ́κειν / ἐσκευᾰ́κη, ἐσκευᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσκευᾰ́κειν / ἐσκευᾰ́κη ἐσκευᾰ́κεις / ἐσκευᾰ́κης ἐσκευᾰ́κει(ν) ἐσκευᾰ́κετον ἐσκευᾰκέτην ἐσκευᾰ́κεμεν ἐσκευᾰ́κετε ἐσκευᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐσκευᾰ́σμην ἐσκεύᾰσο ἐσκεύᾰστο ἐσκεύᾰσθον ἐσκευᾰ́σθην ἐσκευᾰ́σμεθᾰ ἐσκεύᾰσθε ἐσκευᾰ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.