στάλιξ

Ancient Greek

According to Beekes, the root could be either Proto-Indo-European *stel- (“to set”) (like στέλλω (stéllō, “to prepare”)) or Proto-Indo-European *steh₂- (“to stand”) (like ἵστημι (hístēmi, “to stand”)).

στάλιξ • (stálix) f (genitive στάλῐκος); third declension

Third declension of ἡ στάλῐξ; τῆς στάλῐκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ στάλῐξ hē stálĭx	τὼ στάλῐκε tṑ stálĭke	αἱ στάλῐκες hai stálĭkes
Genitive	τῆς στάλῐκος tês stálĭkos	τοῖν σταλῐ́κοιν toîn stalĭ́koin	τῶν σταλῐ́κων tôn stalĭ́kōn
Dative	τῇ στάλῐκῐ tēî stálĭkĭ	τοῖν σταλῐ́κοιν toîn stalĭ́koin	ταῖς στάλῐξῐ / στάλῐξῐν taîs stálĭxĭ(n)
Accusative	τὴν στάλῐκᾰ tḕn stálĭkă	τὼ στάλῐκε tṑ stálĭke	τᾱ̀ς στάλῐκᾰς tā̀s stálĭkăs
Vocative	στάλῐξ stálĭx	στάλῐκε stálĭke	στάλῐκες stálĭkes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.