σταθμέω

Ancient Greek

Etymology

By surface analysis, στάθμη (státhmē) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /statʰ.mé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /statʰˈme.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /staθˈme.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /staθˈme.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /staθˈme.o/

Verb

σταθμέω • (stathméō)

Ionic form of σταθμάω (stathmáō)
- 484 BCE – 425 BCE, Herodotus, The Histories 2.150:
  ἐκ δὴ ὦν τῶν σφετέρων οἰκίων ἀρξάμενοι οἱ κλῶπες ὑπὸ γῆν σταθμεόμενοι ἐς τὰ βασιλήια οἰκία ὤρυσσον, τὸν δὲ χοῦν τὸν ἐκφορεόμενον ἐκ τοῦ ὀρύγματος, ὅκως γένοιτο νύξ, ἐς τὸν Τίγρην ποταμὸν παραρρέοντα τὴν Νίνον ἐξεφόρεον, ἐς ὃ κατεργάσαντο ὅ τι ἐβούλοντο.
  ek dḕ ôn tôn sphetérōn oikíōn arxámenoi hoi klôpes hupò gên stathmeómenoi es tà basilḗia oikía ṓrusson, tòn dè khoûn tòn ekphoreómenon ek toû orúgmatos, hókōs génoito núx, es tòn Tígrēn potamòn pararrhéonta tḕn Nínon exephóreon, es hò katergásanto hó ti eboúlonto.
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present: στᾰθμέω, στᾰθμέομαι (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στᾰθμέω	στᾰθμέεις	στᾰθμέει	στᾰθμέετον	στᾰθμέετον	στᾰθμέομεν	στᾰθμέετε	στᾰθμέουσῐ(ν)
	subjunctive	στᾰθμέω	στᾰθμέῃς	στᾰθμέῃ	στᾰθμέητον	στᾰθμέητον	στᾰθμέωμεν	στᾰθμέητε	στᾰθμέωσῐ(ν)
	optative	στᾰθμέοιμῐ	στᾰθμέοις	στᾰθμέοι	στᾰθμέοιτον	στᾰθμεοίτην	στᾰθμέοιμεν	στᾰθμέοιτε	στᾰθμέοιεν
	imperative		στᾰ́θμεε	στᾰθμεέτω	στᾰθμέετον	στᾰθμεέτων		στᾰθμέετε	στᾰθμεόντων
middle/ passive	indicative	στᾰθμέομαι	στᾰθμέεαι	στᾰθμέεται	στᾰθμέεσθον	στᾰθμέεσθον	στᾰθμεόμεθᾰ	στᾰθμέεσθε	στᾰθμέονται
	subjunctive	στᾰθμέωμαι	στᾰθμέηαι	στᾰθμέηται	στᾰθμέησθον	στᾰθμέησθον	στᾰθμεώμεθᾰ	στᾰθμέησθε	στᾰθμέωνται
	optative	στᾰθμεοίμην	στᾰθμέοιο	στᾰθμέοιτο	στᾰθμέοισθον	στᾰθμεοίσθην	στᾰθμεοίμεθᾰ	στᾰθμέοισθε	στᾰθμεοίᾰτο
	imperative		στᾰθμέευ	στᾰθμεέσθω	στᾰθμέεσθον	στᾰθμεέσθων		στᾰθμέεσθε	στᾰθμεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στᾰθμέειν				στᾰθμέεσθαι
participle	m	στᾰθμέων				στᾰθμεόμενος
	f	στᾰθμέουσᾰ				στᾰθμεομένη
	n	στᾰθμέον				στᾰθμεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

Pape, Wilhelm (1914) “σταθμέω”, in Max Sengebusch, editor, Handwörterbuch der griechischen Sprache‎^[1] (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
σταθμέω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011