συγκαλώ

See also: συγκαλῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Koine Greek σῠγκᾰλῶ (sŭnkălô), contracted form of Ancient Greek σῠγκᾰλέω (sŭnkăléō, “to call to council, convoke, convene”), συγ- (syg-, “with, together”) equivalent to συν- (syn-) +‎ καλώ (kaló, “to call, summon”).

Pronunciation

IPA^(key): /siŋ.ɡaˈlo/
Hyphenation: συ‧γκα‧λώ
Old Hyphenation: συγ‧κα‧λώ

Verb

συγκαλώ • (sygkaló) (past συγκάλεσα, passive συγκαλούμαι, p‑past συγκαλέστηκα/συγκλήθηκα, ppp συγκαλεσμένος / συγκλημένος)

to call together to assembly; summon (others) to meeting; invite (guests) to gathering; convoke, convene, congregate, assemble

Conjugation

συγκαλώ, συγκαλούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg		συγκαλέσω	συγκαλούμαι	συγκαλεστώ, συγκληθώ
2 sg	συγκαλείς	συγκαλέσεις	συγκαλείσαι	συγκαλεστείς, συγκληθείς
3 sg	συγκαλεί	συγκαλέσει	συγκαλείται	συγκαλεστεί, συγκληθεί

1 pl	συγκαλούμε	συγκαλέσουμε, [-ομε]	συγκαλούμαστε	συγκαλεστούμε, συγκληθούμε
2 pl	συγκαλείτε	συγκαλέσετε	συγκαλείστε	συγκαλεστείτε, συγκληθείτε
3 pl	συγκαλούν(ε)	συγκαλέσουν(ε)	συγκαλούνται	συγκαλεστούν(ε), συγκληθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συγκαλούσα	συγκάλεσα, {συνεκάλεσα\|	[συγκαλούμουν(α)]	συγκαλέστηκα, συγκλήθηκα, [{συνεκλήθην}]¹
2 sg	συγκαλούσες	συγκάλεσες, {συνεκάλεσες\|	[συγκαλούσουν(α)]	συγκαλέστηκες, συγκλήθηκες, [{συνεκλήθης}]
3 sg	συγκαλούσε	συγκάλεσε, {συνεκάλεσε\|	συγκαλούνταν, {συγκαλείτο}	συγκαλέστηκε, συγκλήθηκε, {συνεκλήθη}

1 pl	συγκαλούσαμε	συγκαλέσαμε	συγκαλούμασταν, (‑ούμαστε)	συγκαλεστήκαμε, συγκληθήκαμε, [{συνεκλήθημεν}]
2 pl	συγκαλούσατε	συγκαλέσατε	[συγκαλούσασταν, (‑ούσαστε)]	συγκαλεστήκατε, συγκληθήκατε, [{συνεκλήθητε}]
3 pl	συγκαλούσαν(ε)	συγκάλεσαν, συγκαλέσαν(ε), {συνεκάλεσαν\|	συγκαλούνταν, {συγκαλούντο}	συγκαλέστηκαν, συγκαλεστήκαν(ε), συγκλήθηκαν, συγκληθήκαν(ε), {συνεκλήθησαν}

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ➤	θα συγκαλέσω ➤	θα συγκαλούμαι ➤	θα συγκαλεστώ, θα συγκληθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συγκαλείς, …	θα συγκαλέσεις, …	θα συγκαλείσαι, …	θα συγκαλεστείς, θα συγκληθείς, ...

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συγκαλέσει έχω, έχεις, … συγκαλεσμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, ... συγκαλεστεί, συγκληθεί είμαι, είσαι, … συγκαλεσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συγκαλέσει είχα, είχες, … συγκαλεσμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, ... συγκαλεστεί, συγκληθεί ήμουν, ήσουν, … συγκαλεσμένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συγκαλέσει θα έχω, θα έχεις, … συγκαλεσμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, ... συγκαλεστεί, συγκληθεί θα είμαι, θα είσαι, … συγκαλεσμένος , ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	συγκάλεσε	—	συγκαλέσου
2 pl	συγκαλείτε	συγκαλέστε	συγκαλείστε	συγκαλεστείτε, συγκληθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συγκαλώντας ➤		passive past participle: {συγκληθείς, συγκληθείσα, συγκληθέν} passive present participle: {συγκαλούμενος, -η, -ο} ➤
Perfect participle➤	έχοντας συγκαλέσει ➤		συγκλημένος, ‑η, ‑o συγκαλεσμένος, ‑η, ‑o {συγκεκλημένος, ‑η, ‑o} ➤

Nonfinite form➤	συγκαλέσει		συγκαλεστεί, συγκληθεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Passive forms ending with -θην are very formal, as in the ancient aorist συνεκλήθην from the conjugation of συγκαλέω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference). • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

ασύγκλητος (asýgklitos, “unconvened”, adjective)
σύγκληση f (sýgklisi, “convocation”)
σύγκλησις f (sýgklisis, “convocation”)
συγκλητικός (sygklitikós, “senatorial”, adjective)
σύγκλητος f (sýgklitos, “senate”)