συμπτωματικός
Ancient Greek
Etymology
From σύμπτωμα (súmptōma) + -τικός (-tikós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /symp.tɔː.ma.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /symp.to.ma.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /symp.to.ma.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /symp.to.ma.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /simp.to.ma.tiˈkos/
Adjective
συμπτωμᾰτῐκός • (sumptōmătĭkós) m (feminine συμπτωμᾰτῐκή, neuter συμπτωμᾰτῐκόν); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | σῠμπτωμᾰτῐκός sŭmptōmătĭkós |
σῠμπτωμᾰτῐκή sŭmptōmătĭkḗ |
σῠμπτωμᾰτῐκόν sŭmptōmătĭkón |
σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ |
σῠμπτωμᾰτῐκᾱ́ sŭmptōmătĭkā́ |
σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ |
σῠμπτωμᾰτῐκοί sŭmptōmătĭkoí |
σῠμπτωμᾰτῐκαί sŭmptōmătĭkaí |
σῠμπτωμᾰτῐκᾰ́ sŭmptōmătĭkắ | |||||
| Genitive | σῠμπτωμᾰτῐκοῦ sŭmptōmătĭkoû |
σῠμπτωμᾰτῐκῆς sŭmptōmătĭkês |
σῠμπτωμᾰτῐκοῦ sŭmptōmătĭkoû |
σῠμπτωμᾰτῐκοῖν sŭmptōmătĭkoîn |
σῠμπτωμᾰτῐκαῖν sŭmptōmătĭkaîn |
σῠμπτωμᾰτῐκοῖν sŭmptōmătĭkoîn |
σῠμπτωμᾰτῐκῶν sŭmptōmătĭkôn |
σῠμπτωμᾰτῐκῶν sŭmptōmătĭkôn |
σῠμπτωμᾰτῐκῶν sŭmptōmătĭkôn | |||||
| Dative | σῠμπτωμᾰτῐκῷ sŭmptōmătĭkōî |
σῠμπτωμᾰτῐκῇ sŭmptōmătĭkēî |
σῠμπτωμᾰτῐκῷ sŭmptōmătĭkōî |
σῠμπτωμᾰτῐκοῖν sŭmptōmătĭkoîn |
σῠμπτωμᾰτῐκαῖν sŭmptōmătĭkaîn |
σῠμπτωμᾰτῐκοῖν sŭmptōmătĭkoîn |
σῠμπτωμᾰτῐκοῖς sŭmptōmătĭkoîs |
σῠμπτωμᾰτῐκαῖς sŭmptōmătĭkaîs |
σῠμπτωμᾰτῐκοῖς sŭmptōmătĭkoîs | |||||
| Accusative | σῠμπτωμᾰτῐκόν sŭmptōmătĭkón |
σῠμπτωμᾰτῐκήν sŭmptōmătĭkḗn |
σῠμπτωμᾰτῐκόν sŭmptōmătĭkón |
σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ |
σῠμπτωμᾰτῐκᾱ́ sŭmptōmătĭkā́ |
σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ |
σῠμπτωμᾰτῐκούς sŭmptōmătĭkoús |
σῠμπτωμᾰτῐκᾱ́ς sŭmptōmătĭkā́s |
σῠμπτωμᾰτῐκᾰ́ sŭmptōmătĭkắ | |||||
| Vocative | σῠμπτωμᾰτῐκέ sŭmptōmătĭké |
σῠμπτωμᾰτῐκή sŭmptōmătĭkḗ |
σῠμπτωμᾰτῐκόν sŭmptōmătĭkón |
σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ |
σῠμπτωμᾰτῐκᾱ́ sŭmptōmătĭkā́ |
σῠμπτωμᾰτῐκώ sŭmptōmătĭkṓ |
σῠμπτωμᾰτῐκοί sŭmptōmătĭkoí |
σῠμπτωμᾰτῐκαί sŭmptōmătĭkaí |
σῠμπτωμᾰτῐκᾰ́ sŭmptōmătĭkắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σῠμπτωμᾰτῐκῶς sŭmptōmătĭkôs |
σῠμπτωμᾰτῐκώτερος sŭmptōmătĭkṓteros |
σῠμπτωμᾰτῐκώτᾰτος sŭmptōmătĭkṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
Descendants
- Greek: συμπτωματικός (symptomatikós)
- → Dutch: symptomatisch
- → English: symptomatic
- → Finnish: symptomaattinen
- → French: symptomatique
- → Greek: συμπτωματικός (symptomatikós, “symptomatic”) (learned)
- → Turkish: semptomatik
- → Galician: sintomático
- → German: symptomatisch
- → Italian: sintomatico
- → Portuguese: sintomático
- → Spanish: sintomático
- → Swedish: symtomatisk
Further reading
- συμπτωματικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “συμπτωματικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /sim.pto.ma.tiˈkos/
- Hyphenation: συμ‧πτω‧μα‧τι‧κός
Etymology 1
Learned borrowing from Koine Greek συμπτωματικός (sumptōmatikós).[1]
Adjective
συμπτωματικός • (symptomatikós) m (feminine συμπτωματική, neuter συμπτωματικό)
- coincidental (occurring as or resulting from coincidence)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συμπτωματικός (symptomatikós) | συμπτωματική (symptomatikí) | συμπτωματικό (symptomatikó) | συμπτωματικοί (symptomatikoí) | συμπτωματικές (symptomatikés) | συμπτωματικά (symptomatiká) | |
| genitive | συμπτωματικού (symptomatikoú) | συμπτωματικής (symptomatikís) | συμπτωματικού (symptomatikoú) | συμπτωματικών (symptomatikón) | συμπτωματικών (symptomatikón) | συμπτωματικών (symptomatikón) | |
| accusative | συμπτωματικό (symptomatikó) | συμπτωματική (symptomatikí) | συμπτωματικό (symptomatikó) | συμπτωματικούς (symptomatikoús) | συμπτωματικές (symptomatikés) | συμπτωματικά (symptomatiká) | |
| vocative | συμπτωματικέ (symptomatiké) | συμπτωματική (symptomatikí) | συμπτωματικό (symptomatikó) | συμπτωματικοί (symptomatikoí) | συμπτωματικές (symptomatikés) | συμπτωματικά (symptomatiká) | |
Derived terms
- συμπτωματικά (symptomatiká, adverb)
Etymology 2
Learned borrowing from French symptomatique. By surface analysis, from the συμπτωματ- stem of σύμπτωμα (sýmptoma) + -ικός (-ikós).[1]
Adjective
συμπτωματικός • (symptomatikós) m (feminine συμπτωματική, neuter συμπτωματικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συμπτωματικός (symptomatikós) | συμπτωματική (symptomatikí) | συμπτωματικό (symptomatikó) | συμπτωματικοί (symptomatikoí) | συμπτωματικές (symptomatikés) | συμπτωματικά (symptomatiká) | |
| genitive | συμπτωματικού (symptomatikoú) | συμπτωματικής (symptomatikís) | συμπτωματικού (symptomatikoú) | συμπτωματικών (symptomatikón) | συμπτωματικών (symptomatikón) | συμπτωματικών (symptomatikón) | |
| accusative | συμπτωματικό (symptomatikó) | συμπτωματική (symptomatikí) | συμπτωματικό (symptomatikó) | συμπτωματικούς (symptomatikoús) | συμπτωματικές (symptomatikés) | συμπτωματικά (symptomatiká) | |
| vocative | συμπτωματικέ (symptomatiké) | συμπτωματική (symptomatikí) | συμπτωματικό (symptomatikó) | συμπτωματικοί (symptomatikoí) | συμπτωματικές (symptomatikés) | συμπτωματικά (symptomatiká) | |
References
- ↑ 1.0 1.1 συμπτωματικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language