φιλοσοφέω
Ancient Greek
Etymology
From φιλόσοφος (philósophos) + -έω (-éō)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰi.lo.so.pʰé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pʰi.lo.soˈpʰe.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸi.lo.soˈɸe.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /fi.lo.soˈfe.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /fi.lo.soˈfe.o/
Verb
φῐλοσοφέω • (phĭlosophéō)
- (intransitive) to love or pursue knowledge, philosophize
- (intransitive) to teach philosophy
- (transitive) to discuss philosophically, investigate, study
Conjugation
Present: φῐλοσοφέω, φῐλοσοφέομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | φῐλοσοφέω | φῐλοσοφέεις | φῐλοσοφέει | φῐλοσοφέετον | φῐλοσοφέετον | φῐλοσοφέομεν | φῐλοσοφέετε | φῐλοσοφέουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | φῐλοσοφέω | φῐλοσοφέῃς | φῐλοσοφέῃ | φῐλοσοφέητον | φῐλοσοφέητον | φῐλοσοφέωμεν | φῐλοσοφέητε | φῐλοσοφέωσῐ(ν) | |||||
| optative | φῐλοσοφέοιμῐ | φῐλοσοφέοις | φῐλοσοφέοι | φῐλοσοφέοιτον | φῐλοσοφεοίτην | φῐλοσοφέοιμεν | φῐλοσοφέοιτε | φῐλοσοφέοιεν | |||||
| imperative | φῐλοσόφεε | φῐλοσοφεέτω | φῐλοσοφέετον | φῐλοσοφεέτων | φῐλοσοφέετε | φῐλοσοφεόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | φῐλοσοφέομαι | φῐλοσοφέῃ, φῐλοσοφέει |
φῐλοσοφέεται | φῐλοσοφέεσθον | φῐλοσοφέεσθον | φῐλοσοφεόμεθᾰ | φῐλοσοφέεσθε | φῐλοσοφέονται | ||||
| subjunctive | φῐλοσοφέωμαι | φῐλοσοφέῃ | φῐλοσοφέηται | φῐλοσοφέησθον | φῐλοσοφέησθον | φῐλοσοφεώμεθᾰ | φῐλοσοφέησθε | φῐλοσοφέωνται | |||||
| optative | φῐλοσοφεοίμην | φῐλοσοφέοιο | φῐλοσοφέοιτο | φῐλοσοφέοισθον | φῐλοσοφεοίσθην | φῐλοσοφεοίμεθᾰ | φῐλοσοφέοισθε | φῐλοσοφέοιντο | |||||
| imperative | φῐλοσοφέου | φῐλοσοφεέσθω | φῐλοσοφέεσθον | φῐλοσοφεέσθων | φῐλοσοφέεσθε | φῐλοσοφεέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | φῐλοσοφέειν | φῐλοσοφέεσθαι | |||||||||||
| participle | m | φῐλοσοφέων | φῐλοσοφεόμενος | ||||||||||
| f | φῐλοσοφέουσᾰ | φῐλοσοφεομένη | |||||||||||
| n | φῐλοσοφέον | φῐλοσοφεόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Present: φῐλοσοφῶ, φῐλοσοφοῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | φῐλοσοφῶ | φῐλοσοφεῖς | φῐλοσοφεῖ | φῐλοσοφεῖτον | φῐλοσοφεῖτον | φῐλοσοφοῦμεν | φῐλοσοφεῖτε | φῐλοσοφοῦσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | φῐλοσοφῶ | φῐλοσοφῇς | φῐλοσοφῇ | φῐλοσοφῆτον | φῐλοσοφῆτον | φῐλοσοφῶμεν | φῐλοσοφῆτε | φῐλοσοφῶσῐ(ν) | |||||
| optative | φῐλοσοφοίην, φῐλοσοφοῖμῐ |
φῐλοσοφοίης, φῐλοσοφοῖς |
φῐλοσοφοίη, φῐλοσοφοῖ |
φῐλοσοφοῖτον, φῐλοσοφοίητον |
φῐλοσοφοίτην, φῐλοσοφοιήτην |
φῐλοσοφοῖμεν, φῐλοσοφοίημεν |
φῐλοσοφοῖτε, φῐλοσοφοίητε |
φῐλοσοφοῖεν, φῐλοσοφοίησᾰν | |||||
| imperative | φῐλοσόφει | φῐλοσοφείτω | φῐλοσοφεῖτον | φῐλοσοφείτων | φῐλοσοφεῖτε | φῐλοσοφούντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | φῐλοσοφοῦμαι | φῐλοσοφεῖ, φῐλοσοφῇ |
φῐλοσοφεῖται | φῐλοσοφεῖσθον | φῐλοσοφεῖσθον | φῐλοσοφούμεθᾰ | φῐλοσοφεῖσθε | φῐλοσοφοῦνται | ||||
| subjunctive | φῐλοσοφῶμαι | φῐλοσοφῇ | φῐλοσοφῆται | φῐλοσοφῆσθον | φῐλοσοφῆσθον | φῐλοσοφώμεθᾰ | φῐλοσοφῆσθε | φῐλοσοφῶνται | |||||
| optative | φῐλοσοφοίμην | φῐλοσοφοῖο | φῐλοσοφοῖτο | φῐλοσοφοῖσθον | φῐλοσοφοίσθην | φῐλοσοφοίμεθᾰ | φῐλοσοφοῖσθε | φῐλοσοφοῖντο | |||||
| imperative | φῐλοσοφοῦ | φῐλοσοφείσθω | φῐλοσοφεῖσθον | φῐλοσοφείσθων | φῐλοσοφεῖσθε | φῐλοσοφείσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | φῐλοσοφεῖν | φῐλοσοφεῖσθαι | |||||||||||
| participle | m | φῐλοσοφῶν | φῐλοσοφούμενος | ||||||||||
| f | φῐλοσοφοῦσᾰ | φῐλοσοφουμένη | |||||||||||
| n | φῐλοσοφοῦν | φῐλοσοφούμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐφῐλοσόφεον, ἐφῐλοσοφεόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐφῐλοσόφεον | ἐφῐλοσόφεες | ἐφῐλοσόφεε(ν) | ἐφῐλοσοφέετον | ἐφῐλοσοφεέτην | ἐφῐλοσοφέομεν | ἐφῐλοσοφέετε | ἐφῐλοσόφεον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐφῐλοσοφεόμην | ἐφῐλοσοφέου | ἐφῐλοσοφέετο | ἐφῐλοσοφέεσθον | ἐφῐλοσοφεέσθην | ἐφῐλοσοφεόμεθᾰ | ἐφῐλοσοφέεσθε | ἐφῐλοσοφέοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐφῐλοσόφουν, ἐφῐλοσοφούμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐφῐλοσόφουν | ἐφῐλοσόφεις | ἐφῐλοσόφει | ἐφῐλοσοφεῖτον | ἐφῐλοσοφείτην | ἐφῐλοσοφοῦμεν | ἐφῐλοσοφεῖτε | ἐφῐλοσόφουν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐφῐλοσοφούμην | ἐφῐλοσοφοῦ | ἐφῐλοσοφεῖτο | ἐφῐλοσοφεῖσθον | ἐφῐλοσοφείσθην | ἐφῐλοσοφούμεθᾰ | ἐφῐλοσοφεῖσθε | ἐφῐλοσοφοῦντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: φῐλοσοφήσω, φῐλοσοφήσομαι, φῐλοσοφηθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | φῐλοσοφήσω | φῐλοσοφήσεις | φῐλοσοφήσει | φῐλοσοφήσετον | φῐλοσοφήσετον | φῐλοσοφήσομεν | φῐλοσοφήσετε | φῐλοσοφήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | φῐλοσοφήσοιμῐ | φῐλοσοφήσοις | φῐλοσοφήσοι | φῐλοσοφήσοιτον | φῐλοσοφησοίτην | φῐλοσοφήσοιμεν | φῐλοσοφήσοιτε | φῐλοσοφήσοιεν | |||||
| middle | indicative | φῐλοσοφήσομαι | φῐλοσοφήσῃ, φῐλοσοφήσει |
φῐλοσοφήσεται | φῐλοσοφήσεσθον | φῐλοσοφήσεσθον | φῐλοσοφησόμεθᾰ | φῐλοσοφήσεσθε | φῐλοσοφήσονται | ||||
| optative | φῐλοσοφησοίμην | φῐλοσοφήσοιο | φῐλοσοφήσοιτο | φῐλοσοφήσοισθον | φῐλοσοφησοίσθην | φῐλοσοφησοίμεθᾰ | φῐλοσοφήσοισθε | φῐλοσοφήσοιντο | |||||
| passive | indicative | φῐλοσοφηθήσομαι | φῐλοσοφηθήσῃ | φῐλοσοφηθήσεται | φῐλοσοφηθήσεσθον | φῐλοσοφηθήσεσθον | φῐλοσοφηθησόμεθᾰ | φῐλοσοφηθήσεσθε | φῐλοσοφηθήσονται | ||||
| optative | φῐλοσοφηθησοίμην | φῐλοσοφηθήσοιο | φῐλοσοφηθήσοιτο | φῐλοσοφηθήσοισθον | φῐλοσοφηθησοίσθην | φῐλοσοφηθησοίμεθᾰ | φῐλοσοφηθήσοισθε | φῐλοσοφηθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | φῐλοσοφήσειν | φῐλοσοφήσεσθαι | φῐλοσοφηθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | φῐλοσοφήσων | φῐλοσοφησόμενος | φῐλοσοφηθησόμενος | |||||||||
| f | φῐλοσοφήσουσᾰ | φῐλοσοφησομένη | φῐλοσοφηθησομένη | ||||||||||
| n | φῐλοσοφῆσον | φῐλοσοφησόμενον | φῐλοσοφηθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐφῐλοσόφησᾰ, ἐφῐλοσοφησᾰ́μην, ἐφῐλοσοφήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐφῐλοσόφησᾰ | ἐφῐλοσόφησᾰς | ἐφῐλοσόφησε(ν) | ἐφῐλοσοφήσᾰτον | ἐφῐλοσοφησᾰ́την | ἐφῐλοσοφήσᾰμεν | ἐφῐλοσοφήσᾰτε | ἐφῐλοσόφησᾰν | ||||
| subjunctive | φῐλοσοφήσω | φῐλοσοφήσῃς | φῐλοσοφήσῃ | φῐλοσοφήσητον | φῐλοσοφήσητον | φῐλοσοφήσωμεν | φῐλοσοφήσητε | φῐλοσοφήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | φῐλοσοφήσαιμῐ | φῐλοσοφήσειᾰς, φῐλοσοφήσαις |
φῐλοσοφήσειε(ν), φῐλοσοφήσαι |
φῐλοσοφήσαιτον | φῐλοσοφησαίτην | φῐλοσοφήσαιμεν | φῐλοσοφήσαιτε | φῐλοσοφήσειᾰν, φῐλοσοφήσαιεν | |||||
| imperative | φῐλοσόφησον | φῐλοσοφησᾰ́τω | φῐλοσοφήσᾰτον | φῐλοσοφησᾰ́των | φῐλοσοφήσᾰτε | φῐλοσοφησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐφῐλοσοφησᾰ́μην | ἐφῐλοσοφήσω | ἐφῐλοσοφήσᾰτο | ἐφῐλοσοφήσᾰσθον | ἐφῐλοσοφησᾰ́σθην | ἐφῐλοσοφησᾰ́μεθᾰ | ἐφῐλοσοφήσᾰσθε | ἐφῐλοσοφήσᾰντο | ||||
| subjunctive | φῐλοσοφήσωμαι | φῐλοσοφήσῃ | φῐλοσοφήσηται | φῐλοσοφήσησθον | φῐλοσοφήσησθον | φῐλοσοφησώμεθᾰ | φῐλοσοφήσησθε | φῐλοσοφήσωνται | |||||
| optative | φῐλοσοφησαίμην | φῐλοσοφήσαιο | φῐλοσοφήσαιτο | φῐλοσοφήσαισθον | φῐλοσοφησαίσθην | φῐλοσοφησαίμεθᾰ | φῐλοσοφήσαισθε | φῐλοσοφήσαιντο | |||||
| imperative | φῐλοσόφησαι | φῐλοσοφησᾰ́σθω | φῐλοσοφήσᾰσθον | φῐλοσοφησᾰ́σθων | φῐλοσοφήσᾰσθε | φῐλοσοφησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐφῐλοσοφήθην | ἐφῐλοσοφήθης | ἐφῐλοσοφήθη | ἐφῐλοσοφήθητον | ἐφῐλοσοφηθήτην | ἐφῐλοσοφήθημεν | ἐφῐλοσοφήθητε | ἐφῐλοσοφήθησᾰν | ||||
| subjunctive | φῐλοσοφηθῶ | φῐλοσοφηθῇς | φῐλοσοφηθῇ | φῐλοσοφηθῆτον | φῐλοσοφηθῆτον | φῐλοσοφηθῶμεν | φῐλοσοφηθῆτε | φῐλοσοφηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | φῐλοσοφηθείην | φῐλοσοφηθείης | φῐλοσοφηθείη | φῐλοσοφηθεῖτον, φῐλοσοφηθείητον |
φῐλοσοφηθείτην, φῐλοσοφηθειήτην |
φῐλοσοφηθεῖμεν, φῐλοσοφηθείημεν |
φῐλοσοφηθεῖτε, φῐλοσοφηθείητε |
φῐλοσοφηθεῖεν, φῐλοσοφηθείησᾰν | |||||
| imperative | φῐλοσοφήθητῐ | φῐλοσοφηθήτω | φῐλοσοφήθητον | φῐλοσοφηθήτων | φῐλοσοφήθητε | φῐλοσοφηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | φῐλοσοφῆσαι | φῐλοσοφήσᾰσθαι | φῐλοσοφηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | φῐλοσοφήσᾱς | φῐλοσοφησᾰ́μενος | φῐλοσοφηθείς | |||||||||
| f | φῐλοσοφήσᾱσᾰ | φῐλοσοφησᾰμένη | φῐλοσοφηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | φῐλοσοφῆσᾰν | φῐλοσοφησᾰ́μενον | φῐλοσοφηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: πεφῐλοσόφηκᾰ, πεφῐλοσόφημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | πεφῐλοσόφηκᾰ | πεφῐλοσόφηκᾰς | πεφῐλοσόφηκε(ν) | πεφῐλοσοφήκᾰτον | πεφῐλοσοφήκᾰτον | πεφῐλοσοφήκᾰμεν | πεφῐλοσοφήκᾰτε | πεφῐλοσοφήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | πεφῐλοσοφήκω | πεφῐλοσοφήκῃς | πεφῐλοσοφήκῃ | πεφῐλοσοφήκητον | πεφῐλοσοφήκητον | πεφῐλοσοφήκωμεν | πεφῐλοσοφήκητε | πεφῐλοσοφήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | πεφῐλοσοφήκοιμῐ, πεφῐλοσοφηκοίην |
πεφῐλοσοφήκοις, πεφῐλοσοφηκοίης |
πεφῐλοσοφήκοι, πεφῐλοσοφηκοίη |
πεφῐλοσοφήκοιτον | πεφῐλοσοφηκοίτην | πεφῐλοσοφήκοιμεν | πεφῐλοσοφήκοιτε | πεφῐλοσοφήκοιεν | |||||
| imperative | πεφῐλοσόφηκε | πεφῐλοσοφηκέτω | πεφῐλοσοφήκετον | πεφῐλοσοφηκέτων | πεφῐλοσοφήκετε | πεφῐλοσοφηκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | πεφῐλοσόφημαι | πεφῐλοσόφησαι | πεφῐλοσόφηται | πεφῐλοσόφησθον | πεφῐλοσόφησθον | πεφῐλοσοφήμεθᾰ | πεφῐλοσόφησθε | πεφῐλοσόφηνται | ||||
| subjunctive | πεφῐλοσοφημένος ὦ | πεφῐλοσοφημένος ᾖς | πεφῐλοσοφημένος ᾖ | πεφῐλοσοφημένω ἦτον | πεφῐλοσοφημένω ἦτον | πεφῐλοσοφημένοι ὦμεν | πεφῐλοσοφημένοι ἦτε | πεφῐλοσοφημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | πεφῐλοσοφημένος εἴην | πεφῐλοσοφημένος εἴης | πεφῐλοσοφημένος εἴη | πεφῐλοσοφημένω εἴητον/εἶτον | πεφῐλοσοφημένω εἰήτην/εἴτην | πεφῐλοσοφημένοι εἴημεν/εἶμεν | πεφῐλοσοφημένοι εἴητε/εἶτε | πεφῐλοσοφημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | πεφῐλοσόφησο | πεφῐλοσοφήσθω | πεφῐλοσόφησθον | πεφῐλοσοφήσθων | πεφῐλοσόφησθε | πεφῐλοσοφήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | πεφῐλοσοφηκέναι | πεφῐλοσοφῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | πεφῐλοσοφηκώς | πεφῐλοσοφημένος | ||||||||||
| f | πεφῐλοσοφηκυῖᾰ | πεφῐλοσοφημένη | |||||||||||
| n | πεφῐλοσοφηκός | πεφῐλοσοφημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐπεφῐλοσοφήκειν, ἐπεφῐλοσοφήμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπεφῐλοσοφήκειν, ἐπεφῐλοσοφήκη |
ἐπεφῐλοσοφήκεις, ἐπεφῐλοσοφήκης |
ἐπεφῐλοσοφήκει(ν) | ἐπεφῐλοσοφήκετον | ἐπεφῐλοσοφηκέτην | ἐπεφῐλοσοφήκεμεν | ἐπεφῐλοσοφήκετε | ἐπεφῐλοσοφήκεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπεφῐλοσοφήμην | ἐπεφῐλοσόφησο | ἐπεφῐλοσόφητο | ἐπεφῐλοσόφησθον | ἐπεφῐλοσοφήσθην | ἐπεφῐλοσοφήμεθᾰ | ἐπεφῐλοσόφησθε | ἐπεφῐλοσόφηντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Derived terms
- φιλοσόφημα (philosóphēma)
Descendants
- → Aramaic: פלסף
- → Latin: philosophor
Further reading
- φιλοσοφέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- φιλοσοφέω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “φιλοσοφέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- philosophise idem, page 610.
- speculate idem, page 800.
- study idem, page 829.
- wisdom idem, page 982.