φοιτάω

Ancient Greek

FWOTD – 6 September 2018

Alternative forms

Etymology

Probably Pre-Greek, due to lack of solid comparanda.[1]

Pronunciation

 

Verb

φοιτᾰ́ω • (phoitắō)

  1. Indicates repeated motion
    1. (intransitive) to go back and forth, to and fro, up and down; to roam
    2. (intransitive, of people) to go to or visit (a person or place) repeatedly or regularly, frequent
    3. (intransitive, of goods) to come in regularly, be imported
    4. (intransitive, of students) to go to or attend school
    5. (intransitive, of taxes) to be collected, come in
    6. (intransitive, of sexual intercourse) to go into a person

Usage notes

Most commonly used in present and imperfect, since it denotes a repeated action.

Usage notes

  • The Doric forms φοιτῆν (phoitên), φοιτασεῖ (phoitaseî), and ἐφοίτη (ephoítē) are attested
  • An Epic 3rd person dual form, φοιτήτην (phoitḗtēn), is attested
  • An Aeolic aorist 2nd singular subjunctive form φοιτάσῃς (phoitásēis) is attested. Bailly reconstructs an Aeolic future φοιτάσω (phoitásō).

Inflection

   Present: φοιτᾰ́ω (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φοιτᾰ́ω φοιτᾰ́εις φοιτᾰ́ει φοιτᾰ́ετον φοιτᾰ́ετον φοιτᾰ́ομεν φοιτᾰ́ετε φοιτᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive φοιτᾰ́ω,
φοιτᾰ́ωμῐ 		φοιτᾰ́ῃς,
φοιτᾰ́ῃσθᾰ 		φοιτᾰ́ῃ,
φοιτᾰ́ῃσῐ 		φοιτᾰ́ητον φοιτᾰ́ητον φοιτᾰ́ωμεν φοιτᾰ́ητε φοιτᾰ́ωσῐ(ν)
optative φοιτᾰ́οιμῐ φοιτᾰ́οισ(θᾰ) φοιτᾰ́οι φοιτᾰ́οιτον φοιτᾰοίτην φοιτᾰ́οιμεν φοιτᾰ́οιτε φοιτᾰ́οιεν
imperative   φοίτᾰε φοιτᾰέτω φοιτᾰ́ετον φοιτᾰέτων   φοιτᾰ́ετε φοιτᾰόντων
active
infinitive φοιτᾰ́ειν
participle m φοιτᾰ́ων
f φοιτᾰ́ουσᾰ
n φοιτᾰ́ον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: φοιτῶ (Attic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φοιτῶ φοιτᾷς φοιτᾷ φοιτᾶτον φοιτᾶτον φοιτῶμεν φοιτᾶτε φοιτῶσῐ(ν)
subjunctive φοιτῶ φοιτᾷς φοιτᾷ φοιτᾶτον φοιτᾶτον φοιτῶμεν φοιτᾶτε φοιτῶσῐ(ν)
optative φοιτῴην / φοιτῷμῐ φοιτῴης / φοιτῷς φοιτῴη / φοιτῷ φοιτῷτον / φοιτῴητον φοιτῴτην / φοιτῳήτην φοιτῷμεν / φοιτῴημεν φοιτῷτε / φοιτῴητε φοιτῷεν / φοιτῴησᾰν
imperative   φοίτᾱ φοιτᾱ́τω φοιτᾶτον φοιτᾱ́των   φοιτᾶτε φοιτώντων
active
infinitive φοιτᾶν
participle m φοιτῶν
f φοιτῶσᾰ
n φοιτῶν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφοίτᾰον (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφοίτᾰον ἐφοίτᾰες ἐφοίτᾰε(ν) ἐφοιτᾰ́ετον ἐφοιτᾰέτην ἐφοιτᾰ́ομεν ἐφοιτᾰ́ετε ἐφοίτᾰον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφοίτων (Attic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφοίτων ἐφοίτᾱς ἐφοίτᾱ ἐφοιτᾶτον ἐφοιτᾱ́την ἐφοιτῶμεν ἐφοιτᾶτε ἐφοίτων
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φοιτήσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φοιτήσω φοιτήσεις φοιτήσει φοιτήσετον φοιτήσετον φοιτήσομεν φοιτήσετε φοιτήσουσῐ(ν)
optative φοιτήσοιμῐ φοιτήσοις φοιτήσοι φοιτήσοιτον φοιτησοίτην φοιτήσοιμεν φοιτήσοιτε φοιτήσοιεν
active
infinitive φοιτήσειν
participle m φοιτήσων
f φοιτήσουσᾰ
n φοιτῆσον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφοίτησᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφοίτησᾰ ἐφοίτησᾰς ἐφοίτησε(ν) ἐφοιτήσᾰτον ἐφοιτησᾰ́την ἐφοιτήσᾰμεν ἐφοιτήσᾰτε ἐφοίτησᾰν
subjunctive φοιτήσω φοιτήσῃς φοιτήσῃ φοιτήσητον φοιτήσητον φοιτήσωμεν φοιτήσητε φοιτήσωσῐ(ν)
optative φοιτήσαιμῐ φοιτήσειᾰς / φοιτήσαις φοιτήσειε(ν) / φοιτήσαι φοιτήσαιτον φοιτησαίτην φοιτήσαιμεν φοιτήσαιτε φοιτήσειᾰν / φοιτήσαιεν
imperative   φοίτησον φοιτησᾰ́τω φοιτήσᾰτον φοιτησᾰ́των   φοιτήσᾰτε φοιτησᾰ́ντων
active
infinitive φοιτῆσαι
participle m φοιτήσᾱς
f φοιτήσᾱσᾰ
n φοιτῆσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεφοίτηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεφοίτηκᾰ πεφοίτηκᾰς πεφοίτηκε(ν) πεφοιτήκᾰτον πεφοιτήκᾰτον πεφοιτήκᾰμεν πεφοιτήκᾰτε πεφοιτήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεφοιτήκω πεφοιτήκῃς πεφοιτήκῃ πεφοιτήκητον πεφοιτήκητον πεφοιτήκωμεν πεφοιτήκητε πεφοιτήκωσῐ(ν)
optative πεφοιτήκοιμῐ / πεφοιτηκοίην πεφοιτήκοις / πεφοιτηκοίης πεφοιτήκοι / πεφοιτηκοίη πεφοιτήκοιτον πεφοιτηκοίτην πεφοιτήκοιμεν πεφοιτήκοιτε πεφοιτήκοιεν
imperative   πεφοίτηκε πεφοιτηκέτω πεφοιτήκετον πεφοιτηκέτων   πεφοιτήκετε πεφοιτηκόντων
active
infinitive πεφοιτηκέναι
participle m πεφοιτηκώς
f πεφοιτηκυῖᾰ
n πεφοιτηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεφοιτήκειν / ἐπεφοιτήκη
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεφοιτήκειν / ἐπεφοιτήκη ἐπεφοιτήκεις / ἐπεφοιτήκης ἐπεφοιτήκει(ν) ἐπεφοιτήκετον ἐπεφοιτηκέτην ἐπεφοιτήκεμεν ἐπεφοιτήκετε ἐπεφοιτήκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • suffixed
    • φοιτῶν (phoitôn)
    • φοίτησις (phoítēsis)
    • φοιτητέον (phoitētéon)
    • φοιτητής (phoitētḗs)
    • φοιτητός (phoitētós)
  • with prepositional prefixes
    • ἀποφοιτάω (apophoitáō)
    • διαφοιτάω (diaphoitáō)
    • εἰσφοιτάω (eisphoitáō)
    • ἐκφοιτάω (ekphoitáō)
    • ἐπιφοιτάω (epiphoitáō)
      • ἐπιφοίτησις (epiphoítēsis)
  • ἐπίφοιτος (epíphoitos)
  • ἠεροφοίτης (ēerophoítēs)
  • ἠεροφοῖτις (ēerophoîtis)
  • ἠερόφοιτος (ēeróphoitos)
  • φοιταλέος (phoitaléos)
  • φοιτάς (phoitás)
  • φοῖτος (phoîtos)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “φοιτάω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1585

Further reading

  • “φοιτάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “φοιτάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “φοιτάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • φοιτάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.