φρεατία
Ancient Greek
Etymology
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰre.aː.tí.aː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pʰre.aˈti.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸre.aˈti.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /fre.aˈti.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /fre.aˈti.a/
Noun
φρεᾱτῐ́ᾱ • (phreātĭ́ā) f (genitive φρεᾱτῐ́ᾱς); first declension
- a tank, cistern, or reservoir
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 3.1.7:
- ἐπεὶ δὲ ἄλλως οὐκ ἐδύνατο ἑλεῖν, φρεατίαν τεμόμενος ὑπόνομον ὤρυττεν, ὡς ἀφαιρησόμενος τὸ ὕδωρ αὐτῶν. ὡς δ’ ἐκ τοῦ τείχους ἐκθένοντες πολλάκις ἐνέβαλον εἰς τὸ ὄρυγμα καὶ ξύλα καὶ λίθους, ποιησάμενος αὖ χελώνην ξυλίνην ἐπέστησεν ἐπὶ τῇ φρεατίᾳ.
- epeì dè állōs ouk edúnato heleîn, phreatían temómenos hupónomon ṓrutten, hōs aphairēsómenos tò húdōr autôn. hōs d’ ek toû teíkhous ekthénontes pollákis enébalon eis tò órugma kaì xúla kaì líthous, poiēsámenos aû khelṓnēn xulínēn epéstēsen epì tēî phreatíāi.
- (please add an English translation of this quotation)
- ἐπεὶ δὲ ἄλλως οὐκ ἐδύνατο ἑλεῖν, φρεατίαν τεμόμενος ὑπόνομον ὤρυττεν, ὡς ἀφαιρησόμενος τὸ ὕδωρ αὐτῶν. ὡς δ’ ἐκ τοῦ τείχους ἐκθένοντες πολλάκις ἐνέβαλον εἰς τὸ ὄρυγμα καὶ ξύλα καὶ λίθους, ποιησάμενος αὖ χελώνην ξυλίνην ἐπέστησεν ἐπὶ τῇ φρεατίᾳ.
- 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 10.28.2:[1]
- ἐπιπολῆς μὲν γὰρ οὐδέν ἐστι φαινόμενον ὕδωρ ἐν τοῖς προειρημένοις τόποις, ὑπόνομοι δὲ πλείους εἰσὶ καὶ διὰ τῆς ἐρήμου φρεατίας ἔχοντες ἀγνοουμένας τοῖς ἀπείροις.
- epipolês mèn gàr oudén esti phainómenon húdōr en toîs proeirēménois tópois, hupónomoi dè pleíous eisì kaì dià tês erḗmou phreatías ékhontes agnoouménas toîs apeírois.
- (please add an English translation of this quotation)
- ἐπιπολῆς μὲν γὰρ οὐδέν ἐστι φαινόμενον ὕδωρ ἐν τοῖς προειρημένοις τόποις, ὑπόνομοι δὲ πλείους εἰσὶ καὶ διὰ τῆς ἐρήμου φρεατίας ἔχοντες ἀγνοουμένας τοῖς ἀπείροις.
- 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 10.28.5:[2]
- πλὴν ὁρῶν Ἀρσάκης ἐπιβαλόμενον αὐτὸν τῇ διὰ τῆς ἐρήμου πορείᾳ, τὸ τηνικάδε χωννύειν καὶ φθείρειν ἐνεχείρησε τὰς φρεατίας.
- plḕn horôn Arsákēs epibalómenon autòn tēî dià tês erḗmou poreíāi, tò tēnikáde khōnnúein kaì phtheírein enekheírēse tàs phreatías.
- (please add an English translation of this quotation)
- πλὴν ὁρῶν Ἀρσάκης ἐπιβαλόμενον αὐτὸν τῇ διὰ τῆς ἐρήμου πορείᾳ, τὸ τηνικάδε χωννύειν καὶ φθείρειν ἐνεχείρησε τὰς φρεατίας.
- an opening in a raft
- 100 CE – 200 CE, Apollodorus of Damascus, Siege Engines 191.2–4:[3]
- Ἐκϵῖ δέ εἰσι κατ’ ἄκρον ἀφιέμεναι φρεατίαι ϵ̓ν τῷ καταϛρώματι, ϗ̀ καταπήγνυται πασσάλοις ξυλίνοις ἐπιμελῶς.
- Ekeî dé eisi kat’ ákron aphiémenai phreatíai en tôi katastrṓmati, kaì katapḗgnutai passálois xulínois epimelôs.
- (please add an English translation of this quotation)
- Ἐκϵῖ δέ εἰσι κατ’ ἄκρον ἀφιέμεναι φρεατίαι ϵ̓ν τῷ καταϛρώματι, ϗ̀ καταπήγνυται πασσάλοις ξυλίνοις ἐπιμελῶς.
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ φρεᾱτῐ́ᾱ hē phreātĭ́ā |
τὼ φρεᾱτῐ́ᾱ tṑ phreātĭ́ā |
αἱ φρεᾱτῐ́αι hai phreātĭ́ai | ||||||||||
| Genitive | τῆς φρεᾱτῐ́ᾱς tês phreātĭ́ās |
τοῖν φρεᾱτῐ́αιν toîn phreātĭ́ain |
τῶν φρεᾱτῐῶν tôn phreātĭôn | ||||||||||
| Dative | τῇ φρεᾱτῐ́ᾳ tēî phreātĭ́āi |
τοῖν φρεᾱτῐ́αιν toîn phreātĭ́ain |
ταῖς φρεᾱτῐ́αις taîs phreātĭ́ais | ||||||||||
| Accusative | τὴν φρεᾱτῐ́ᾱν tḕn phreātĭ́ān |
τὼ φρεᾱτῐ́ᾱ tṑ phreātĭ́ā |
τᾱ̀ς φρεᾱτῐ́ᾱς tā̀s phreātĭ́ās | ||||||||||
| Vocative | φρεᾱτῐ́ᾱ phreātĭ́ā |
φρεᾱτῐ́ᾱ phreātĭ́ā |
φρεᾱτῐ́αι phreātĭ́ai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- φρεᾱτῐαῖος (phreātĭaîos)
Descendants
- → Translingual: Phreatia
Further reading
- “φρεᾱτία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “φρεᾱτία”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “φρεατίας”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers