χρόνιος
Ancient Greek
Etymology
From χρόνος (khrónos, “time”) + -ιος (-ios, adjective suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰró.ni.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈkʰro.ni.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈxro.ni.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈxro.ni.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈxro.ni.os/
Adjective
χρόνῐος • (khrónĭos) m (feminine χρονίᾱ, neuter χρόνῐον); first/second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | χρόνῐος khrónĭos |
χρονῐ́ᾱ khronĭ́ā |
χρόνῐον khrónĭon |
χρονῐ́ω khronĭ́ō |
χρονῐ́ᾱ khronĭ́ā |
χρονῐ́ω khronĭ́ō |
χρόνῐοι khrónĭoi |
χρόνῐαι khrónĭai |
χρόνῐᾰ khrónĭă | |||||
| Genitive | χρονῐ́ου khronĭ́ou |
χρονῐ́ᾱς khronĭ́ās |
χρονῐ́ου khronĭ́ou |
χρονῐ́οιν khronĭ́oin |
χρονῐ́αιν khronĭ́ain |
χρονῐ́οιν khronĭ́oin |
χρονῐ́ων khronĭ́ōn |
χρονῐ́ων khronĭ́ōn |
χρονῐ́ων khronĭ́ōn | |||||
| Dative | χρονῐ́ῳ khronĭ́ōi |
χρονῐ́ᾳ khronĭ́āi |
χρονῐ́ῳ khronĭ́ōi |
χρονῐ́οιν khronĭ́oin |
χρονῐ́αιν khronĭ́ain |
χρονῐ́οιν khronĭ́oin |
χρονῐ́οις khronĭ́ois |
χρονῐ́αις khronĭ́ais |
χρονῐ́οις khronĭ́ois | |||||
| Accusative | χρόνῐον khrónĭon |
χρονῐ́ᾱν khronĭ́ān |
χρόνῐον khrónĭon |
χρονῐ́ω khronĭ́ō |
χρονῐ́ᾱ khronĭ́ā |
χρονῐ́ω khronĭ́ō |
χρονῐ́ους khronĭ́ous |
χρονῐ́ᾱς khronĭ́ās |
χρόνῐᾰ khrónĭă | |||||
| Vocative | χρόνῐε khrónĭe |
χρονῐ́ᾱ khronĭ́ā |
χρόνῐον khrónĭon |
χρονῐ́ω khronĭ́ō |
χρονῐ́ᾱ khronĭ́ā |
χρονῐ́ω khronĭ́ō |
χρόνῐοι khrónĭoi |
χρόνῐαι khrónĭai |
χρόνῐᾰ khrónĭă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| χρονῐ́ως khronĭ́ōs |
χρονῐώτερος khronĭṓteros |
χρονῐώτᾰτος khronĭṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- ἀειχρόνιος (aeikhrónios)
- ἀπειροχρόνιος (apeirokhrónios)
- βραχυχρόνιος (brakhukhrónios)
- ἐγχρόνιος (enkhrónios)
- ἐπιχρόνιος (epikhrónios)
- μακροχρόνιος (makrokhrónios)
- μεσοχρόνιος (mesokhrónios)
- μεταχρόνιος (metakhrónios)
- ὀλιγοχρόνιος (oligokhrónios)
- ὁλοχρόνιος (holokhrónios)
- παγχρόνιος (pankhrónios)
- πολυχρόνιος (polukhrónios)
- ὑπερχρόνιος (huperkhrónios)
Descendants
- → English: crony
Further reading
- “χρόνιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “χρόνιος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “χρόνιος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- χρόνιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- χρόνιος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “χρόνιος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- abiding idem, page 2.
- chronic idem, page 131.
- enduring idem, page 273.
- final idem, page 320.
- inveterate idem, page 457.
- lasting idem, page 477.
- late idem, page 478.
- long idem, page 498.
- old idem, page 572.
- permanent idem, page 607.
- prolong idem, page 653.
- protract idem, page 653.
- standing idem, page 811.
- ultimate idem, page 905.
Greek
Adjective
χρόνιος • (chrónios) m (feminine χρόνια, neuter χρόνιο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | χρόνιος (chrónios) | χρόνια (chrónia) | χρόνιο (chrónio) | χρόνιοι (chrónioi) | χρόνιες (chrónies) | χρόνια (chrónia) | |
| genitive | χρόνιου (chróniou) | χρόνιας (chrónias) | χρόνιου (chróniou) | χρόνιων (chrónion) | χρόνιων (chrónion) | χρόνιων (chrónion) | |
| accusative | χρόνιο (chrónio) | χρόνια (chrónia) | χρόνιο (chrónio) | χρόνιους (chrónious) | χρόνιες (chrónies) | χρόνια (chrónia) | |
| vocative | χρόνιε (chrónie) | χρόνια (chrónia) | χρόνιο (chrónio) | χρόνιοι (chrónioi) | χρόνιες (chrónies) | χρόνια (chrónia) | |
Notes: the genitive plural form χρονίων is also found
Derived terms
- χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια f (chrónia apofraktikí pnevmonopátheia, “chronic obstructive pulmonary disease”)