абдал
Bulgarian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish ابدال (abdal, aptal) (whence Turkish aptal, abdal), from Arabic اَبْدَال (abdāl), plural of بَدَل (badal, “a substitute”), from بَدَلَ (badala, “to replace”). Doublet of будала́ (budalá).
Pronunciation
- IPA(key): [ɐbˈdaɫ]
Audio: (file) - Rhymes: -aɫ
Noun
абда́л • (abdál) m
- (low colloquial) fool, idiot, simpleton
- Synonyms: глупа́к (glupák), глупе́ц (glupéc), тъпа́к (tǎpák), идио́т (idiót), малоу́мник (maloúmnik)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | абда́л abdál |
абда́ли abdáli |
| definite (subject form) |
абда́лът abdálǎt |
абда́лите abdálite |
| definite (object form) |
абда́ла abdála | |
| vocative form | абда́ле abdále |
абда́ли abdáli |
References
- “абдал”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “абдал”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
- “абдал”, in Български тълковен речник [Bulgarian Explanatory Dictionary] (in Bulgarian), fourth edition, Sofia: Nauka i Izkustvo, 2005, page 15
Kumyk
Etymology
Borrowed from Persian ابدال (abdal, “foolish, simpleton”), from Arabic أَبْدَال (ʔabdāl, “substitutes (a Sufi rank)”). Originally referred to wandering dervishes perceived as eccentrics. Compare cognate meanings in Turkish abdal (“foolish”), Azerbaijani abdal (“naive”).
Adjective
абдал • (abdal)
Derived terms
- абдаллыкъ (abdallıq) (abstract noun)
References
- Бамматов Б.Г. (2011) "Кумыкско-русский словарь" Махачкала
Macedonian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish ابدال (abdal, aptal) (whence Turkish aptal, abdal), from Arabic اَبْدَال (abdāl), plural of بَدَل (badal, “a substitute”), from بَدَلَ (badala, “to replace”).
Pronunciation
- IPA(key): [abˈdaɫ]
- Rhymes: -aɫ
Audio: (file)
Noun
абдал • (abdal) m (plural абдали, diminutive абдалче, augmentative абдалиште)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | абдал (abdal) | абдали (abdali) |
| definite unspecified | абдалот (abdalot) | абдалите (abdalite) |
| definite proximal | абдалов (abdalov) | абдаливе (abdalive) |
| definite distal | абдалон (abdalon) | абдалине (abdaline) |
| vocative | абдалу (abdalu) | абдали (abdali) |
| count form | — | абдала (abdala) |
References
- “абдал” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu
- Belčev, Tole (2016) “абдал”, in Речник на турцизми, архаизми, дијалектизми и ретко употребувани зборови во македонскиот јазик [Dictionary of Turkisms, Archaisms, Dialectisms and Rarely Used Words in the Macedonian Language][1] (in Macedonian), Štip: UGD, →ISBN, page 14
Russian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish ابدال (abdal, aptal, “pauper, Dervish”), whence Turkish aptal (“idiot”); see for more.
Pronunciation
- IPA(key): [ɐbˈdaɫ]
Noun
абда́л • (abdál) m inan (genitive абда́ла, uncountable)
Declension
Noun
абда́л • (abdál) m anim (genitive абда́ла, nominative plural абда́лы, genitive plural абда́лов)
Declension
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish ابدال (abdal, aptal) (whence Turkish aptal, abdal), from Arabic اَبْدَال (abdāl), plural of بَدَل (badal, “a substitute”), from بَدَلَ (badala, “to replace”).
Noun
абдал m animacy unspecified (Latin spelling abdal)