възгорѣти

Old Church Slavonic

Etymology

въз- (vŭz-) +‎ горѣти (gorěti)

Verb

възгорѣти • (vŭzgorětipf

  1. (reflexive) to burn, burn up
    • Olga's Revenge lines 143-164, from the Primary Chronicle:
      и не бѣ двора идеже не горѧще, и не бѣ льзѣ гасити. вси бо двори възгорѣша сѧ.
      i ne bě dvora ideže ne goręšte, i ne bě lĭzě gasiti. vsi bo dvori vŭzgorěša sę.
      There was no house where it was not burning, and there was no way to put it out. All the houses were consumed.

Conjugation

Present tense of възгорѣти
singular dual plural
азъ (azŭ) тꙑ (ty) тъ () вѣ () ва (va) та (ta) мꙑ (my) вꙑ (vy) ти (ti)
възгорѭ сѧ (vŭzgorjǫ sę) възгориши сѧ (vŭzgoriši sę) възгоритъ сѧ (vŭzgoritŭ sę) възгоривѣ сѧ (vŭzgorivě sę) възгорита сѧ (vŭzgorita sę) възгорите сѧ (vŭzgorite sę) възгоримъ сѧ (vŭzgorimŭ sę) възгорите сѧ (vŭzgorite sę) възгорѭтъ сѧ (vŭzgorjǫtŭ sę)