дете
Bulgarian
Etymology
From Proto-Slavic *dětę, from Proto-Indo-European *dʰeh₁(y)- (“to suck, suckle”).
Pronunciation
- IPA(key): [dɛˈtɛ]
Audio: (file)
Noun
дете́ • (deté) n (relational adjective де́тски or дети́нски)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | дете́ deté |
деца́, дечи́ня1 decá, dečínja1 |
definite | дете́то detéto |
деца́та, дечи́нята1 decáta, dečínjata1 |
1Dialectal.
Derived terms
- дете- (dete-)
- детегледа́ч m (detegledáč), детегледа́чка f (detegledáčka, “childminder, babysitter”)
- дете́нце (deténce, “small kid”)
- дети́нски (detínski, “childish”)
References
- “дете”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “дете”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
Macedonian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dětę, from Proto-Indo-European *dʰeh₁- (“to suck, suckle”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɛtɛ]
Audio: (file) - Rhymes: -ɛtɛ
Noun
дете • (dete) n (plural деца, relational adjective детски, diminutive детенце or детуле, augmentative детиште)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | дете (dete) | деца (deca) |
definite unspecified | детето (deteto) | децата (decata) |
definite proximal | детево (detevo) | децава (decava) |
definite distal | детено (deteno) | децана (decana) |
vocative | дете (dete) | деца (deca) |
Derived terms
- детенце n (detence)
- детенцуле n (detencule)
- детинест (detinest)
- детинесто (detinesto)
- детински (detinski)
- детиште n (detište)
- детска f (detska)
- детска соба f (detska soba)
- детски (detski)
- детство n (detstvo)
- детуле n (detule)
- детуленце n (detulence)
- дечар m (dečar)
- дечарка f (dečarka)
- дечиња pl (dečinja)
- дечишта pl (dečišta)
- здетини (zdetini)
- здетинува (zdetinuva)
- подетини (podetini)
- раздетини (razdetini)
- раздетинува (razdetinuva)
- се вдетини (se vdetini)
- се вдетинува (se vdetinuva)
- се детини (se detini)
Serbo-Croatian
Alternative forms
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dětę, from Proto-Indo-European *dʰeh₁- (“to suck, suckle”).
Noun
де́те n (Latin spelling déte, relational adjective дѐчјӣ, diminutive дете́нце)
Declension
Declension of дете
singular | |
---|---|
nominative | де́те |
genitive | дѐтета |
dative | детету |
accusative | дете |
vocative | де̑те |
locative | детету |
instrumental | дететом |
This word has no plural, but the collective noun дѐца is used instead.