дин

See also: Appendix:Variations of "din"

Avar

Etymology

From a Turkic language, ultimately from Arabic دين. Compare Azerbaijani din.

Noun

дин • (din)

  1. religion

Azerbaijani

Noun

дин (definite accusative дини, plural динләр)

  1. Cyrillic spelling of din (religion)

Declension

Declension of дин
singular plural
nominative дин динләр
definite accusative дини динләри
dative динә динләрә
locative диндә динләрдән
ablative диндән динләрдән
definite genitive динин динләри

Bashkir

Etymology

Ultimately from Arabic دِين (dīn, religion).

Pronunciation

  • IPA(key): [dʲin]
  • Hyphenation: дин (one syllable)

Noun

дин • (din)

  1. religion
    Башҡа дин кешеләре.
    Başqa din keşeləre.
    People of other religions.
    Х быуаттан башҡорттар мөхитенә Ислам дине үтеп инә башлай.
    X bıwattan başqorttar möxitenə İslam dine ütep inə başlay.
    Starting with the 10th century, the religion of Islam begins to penetrate into the Bashkir community.
    Ислам динендә кешенең йәнен Ғазраил фәрештә ала.
    İslam dinendə keşeneñ yənen Ğazrail fəreştə ala.
    In the religion of Islam, the angel Azrael takes a person's soul (when that person dies).

Declension

Declension of дин
singular plural
absolute дин (din) диндәр (dindər)
definite genitive диндең (dindeñ) диндәрҙең (dindərźeñ)
dative дингә (dingə) диндәргә (dindərgə)
definite accusative динде (dinde) диндәрҙе (dindərźe)
locative диндә (dində) диндәрҙә (dindərźə)
ablative диндән (dindən) диндәрҙән (dindərźən)

Chechen

Etymology

Inherited from Proto-Nakh *diᶰ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdin/

Noun

дин • (dinclass bd

  1. horse
  2. riding horse, racing horse
  3. steed

References

Karaim

Etymology

From Arabic دين (dīn).

Noun

дин • (din)

  1. belief, religion.

References

  • N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “дин”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Kumyk

Etymology

From Arabic دِين (dīn).

Noun

дин • (din)

  1. religion

Declension

Declension of дин (din)
singular plural
nominative дин (din) динлер (dinler)
accusative динни (dinni) динлени (dinleni)
dative динге (diñe) динлеге (dinlege)
locative динде (dinde) динлерде (dinlerde)
ablative динден (dinden) динлерден (dinlerden)
genitive динни (dinni) динлени (dinleni)
Possessive forms of дин (din)
1st person singular
singular plural
nominative диним (dinim) динлерим (dinlerim)
accusative динимни (dinimni) динлеримни (dinlerimni)
dative динимге (dinimge) динлериме (dinlerime)
locative динимде (dinimde) динлеримде (dinlerimde)
ablative динимден (dinimden) динлеримден (dinlerimden)
genitive динимни (dinimni) динлеримни (dinlerimni)
1st person plural
singular plural
nominative динибиз (dinibiz) динлерибиз (dinleribiz)
accusative динибизни (dinibizni) динлерибизни (dinleribizni)
dative динибизге (dinibizge) динлерибизге (dinleribizge)
locative динибизде (dinibizde) динлерибизде (dinleribizde)
ablative динибизден (dinibizden) динлерибизден (dinleribizden)
genitive динибизни (dinibizni) динлерибизни (dinleribizni)
2nd person singular
singular plural
nominative дининг (diniñ) динлеринг (dinleriñ)
accusative динингни (diniñni) динлерингни (dinleriñni)
dative дининге (diniñe) динлеринге (dinleriñe)
locative динингде (diniñde) динлерингде (dinleriñde)
ablative динингден (diniñden) динлерингден (dinleriñden)
genitive динингни (diniñni) динлерингни (dinleriñni)
2nd person plural
singular plural
nominative динигиз (dinigiz) динлеригиз (dinlerigiz)
accusative динигизни (dinigizni) динлеригизни (dinlerigizni)
dative динигизге (dinigizge) динлеригизге (dinlerigizge)
locative динигизде (dinigizde) динлеригизде (dinlerigizde)
ablative динигизден (dinigizden) динлерибизден (dinleribizden)
genitive динигизни (dinigizni) динлеригизни (dinlerigizni)
3rd person
singular plural
nominative дини (dini) динлери (dinleri)
accusative динин (dinin) динлерин (dinlerin)
dative динине (dinine) динлерине (dinlerine)
locative дининде (dininde) динлеринде (dinlerinde)
ablative дининден (dininden) динлеринден (dinlerinden)
genitive динини (dinini) динлерини (dinlerini)

Further reading

  • Бамматов Б.Г., editor (2013), “дин”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

Etymology

From Arabic دِين (dīn, religion).

Pronunciation

  • IPA(key): /din/

Noun

дин • (din) (Arabic spelling دىن)

  1. religion

Declension

Declension of дин
singular
(жекелик)
possession →
case ↓
first-person
singular
(менин)
second-person
singular informal
(сенин)
second-person
singular formal
(сиздин)
third-person
singular/plural
(анын/алардын)
first-person
plural
(биздин)
second-person
plural informal
(силердин)
second-person
plural formal
(сиздердин)
nominative (атооч) дин
din
диним
dinim
диниң
diniŋ
диниңиз
diniŋiz
дини
dini
динибиз
dinibiz
диниңер
diniŋer
диниңиздер
diniŋizder
genitive (илик) диндин
dindin
динимдин
dinimdin
диниңдин
diniŋdin
диниңиздин
diniŋizdin
дининин
dininin
динибиздин
dinibizdin
диниңердин
diniŋerdin
диниңиздердин
diniŋizderdin
dative (барыш) динге
dinge
диниме
dinime
диниңе
diniŋe
диниңизге
diniŋizge
динине
dinine
динибизге
dinibizge
диниңерге
diniŋerge
диниңиздерге
diniŋizderge
accusative (табыш) динди
dindi
динимди
dinimdi
диниңди
diniŋdi
диниңизди
diniŋizdi
динини
dinini
динибизди
dinibizdi
диниңерди
diniŋerdi
диниңиздерди
diniŋizderdi
locative (жатыш) динде
dinde
динимде
dinimde
диниңде
diniŋde
диниңизде
diniŋizde
дининде
dininde
динибизде
dinibizde
диниңерде
diniŋerde
диниңиздерде
diniŋizderde
ablative (чыгыш) динден
dinden
динимден
dinimden
диниңден
diniŋden
диниңизден
diniŋizden
дининен
dininen
динибизден
dinibizden
диниңерден
diniŋerden
диниңиздерден
diniŋizderden
plural
(көптөгөн)
possession →
case ↓
first-person
singular
(менин)
second-person
singular informal
(сенин)
second-person
singular formal
(сиздин)
third-person
singular/plural
(анын/алардын)
first-person
plural
(биздин)
second-person
plural informal
(силердин)
second-person
plural formal
(сиздердин)
nominative (атооч) диндер
dinder
диндерим
dinderim
диндериң
dinderiŋ
диндериңиз
dinderiŋiz
диндери
dinderi
диндерибиз
dinderibiz
диндериңер
dinderiŋer
диндериңиздер
dinderiŋizder
genitive (илик) диндердин
dinderdin
диндеримдин
dinderimdin
диндериңдин
dinderiŋdin
диндериңиздин
dinderiŋizdin
диндеринин
dinderinin
диндерибиздин
dinderibizdin
диндериңердин
dinderiŋerdin
диндериңиздердин
dinderiŋizderdin
dative (барыш) диндерге
dinderge
диндериме
dinderime
диндериңе
dinderiŋe
диндериңизге
dinderiŋizge
диндерине
dinderine
диндерибизге
dinderibizge
диндериңерге
dinderiŋerge
диндериңиздерге
dinderiŋizderge
accusative (табыш) диндерди
dinderdi
диндеримди
dinderimdi
диндериңди
dinderiŋdi
диндериңизди
dinderiŋizdi
диндерини
dinderini
диндерибизди
dinderibizdi
диндериңерди
dinderiŋerdi
диндериңиздерди
dinderiŋizderdi
locative (жатыш) диндерде
dinderde
диндеримде
dinderimde
диндериңде
dinderiŋde
диндериңизде
dinderiŋizde
диндеринде
dinderinde
диндерибизде
dinderibizde
диндериңерде
dinderiŋerde
диндериңиздерде
dinderiŋizderde
ablative (чыгыш) диндерден
dinderden
диндеримден
dinderimden
диндериңден
dinderiŋden
диндериңизден
dinderiŋizden
диндеринен
dinderinen
диндерибизден
dinderibizden
диндериңерден
dinderiŋerden
диндериңиздерден
dinderiŋizderden

Lezgi

Etymology

From a Turkic language, ultimately from Arabic دين. Compare Azerbaijani din.

Noun

дин • (din)

  1. religion

Russian

Pronunciation

  • IPA(key): [dʲin]

Noun

дин • (dinf inan pl

  1. genitive plural of ди́на (dína)

Tajik

Etymology

Inherited from Classical Persian دِین (dīn), see there for more.

Noun

дин • (din) (Persian spelling دین)

  1. religion

Inflection

Inflection of дин
singular plural
bare дин (din) динҳо (dinho) [Term?] [Term?]
definite
object
динро (dinro) динҳоро (dinhoro) ро (ro) ро (ro)
izofa дини (din-i) динҳои (dinho-yi) и (i) и (i)
indefinite,
definite
relative
bare дине (dine)
object динеро (dinero)
Possessive forms of дин
singular plural
bare 1st singular динам (dinam) динҳоям (dinhoyam) ам (am) ам (am)
2nd singular динат (dinat) динҳоят (dinhoyat) ат (at) ат (at)
3rd singular динаш (dinaš) динҳояш (dinhoyaš) аш () аш ()
1st plural динамон (dinamon) динҳоямон (dinhoyamon) амон (amon) амон (amon)
2nd plural динатон (dinaton) динҳоятон (dinhoyaton) атон (aton) атон (aton)
3rd plural динашон (dinašon) динҳояшон (dinhoyašon) ашон (ašon) ашон (ašon)
singular plural
definite
object
1st singular динамро (dinamro) динҳоямро (dinhoyamro) амро (amro) амро (amro)
2nd singular динатро (dinatro) динҳоятро (dinhoyatro) атро (atro) атро (atro)
3rd singular динашро (dinašro) динҳояшро (dinhoyašro) ашро (ašro) ашро (ašro)
1st plural динамонро (dinamonro) динҳоямонро (dinhoyamonro) амонро (amonro) амонро (amonro)
2nd plural динатонро (dinatonro) динҳоятонро (dinhoyatonro) атонро (atonro) атонро (atonro)
3rd plural динашонро (dinašonro) динҳояшонро (dinhoyašonro) ашонро (ašonro) ашонро (ašonro)