دین
Azerbaijani
Noun
دین (din) (definite accusative دینی (dini), plural دینلر (dinlər))
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | دین | دینلر |
definite accusative | دینی | دینلری |
dative | دینه | دینلره |
locative | دینده | دینلرده |
ablative | دیندن | دینلردن |
definite genitive | دینین | دینلرین |
Central Kurdish
Etymology
Compare Persian دین (din, “religion”), Parthian 𐫅𐫏𐫗 (dyn, “religion”), Avestan 𐬛𐬀𐬉𐬥𐬁 (daēnā, “religion, vision”).
Pronunciation
- IPA(key): /diːn/
Noun
Northern Kurdish | dîn |
---|
دین (dîn)
Derived terms
Ottoman Turkish
Etymology 1
Borrowed from Arabic دِين (dīn, “religion, creed”), with some influence from Middle Persian [script needed] (dyn' /dēn/), which developed from Old Persian 𐎭𐎠𐎡𐎴 (d-a-i-n /*daina-/, “a religious-informed or conscientious way of life”).
Noun
دین • (din) (definite accusative دینی (dini), plural ادیان (edyân))
- religion, faith, belief in a spiritual or metaphysical reality, accompanied by practices or rituals pertaining to the belief
- Synonym: مذهب (mezheb)
Derived terms
Descendants
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1881) “دین”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 784
- Çağbayır, Yaşar (2007) “din6”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1227
- Hindoglu, Artin (1838) “دین”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 240a
- Kélékian, Diran (1911) “دین”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 601
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Religio”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1456
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “دین”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2217
- Nişanyan, Sevan (2002–) “din”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “دین”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 940
Etymology 2
Borrowed from Arabic دَيْن (dayn, “debt, obligation”).
Noun
دین • (deyn) (definite accusative دینی (deyni), plural دیون (düyun))
- (finance) debt, money that a person or entity owes or is required to pay to another, generally as a result of a loan or other financial transaction
- Synonym: بورج (borc)
- debt, obligation, an action, state of mind, or object one has an obligation to perform for another, adopt toward another, or give to another
- Synonym: بورج (borc)
Derived terms
- تحویل دین ایتمك (tâhvil-i deyn etmek, “to transform a debt”)
- دین مصفی (deyn-i musaffa, “liquid debt”)
- دین ممتاز (deyn-i mümtâz, “privileged debt”)
- رهنلو دین (rehenly deyn, “mortgage debt”)
- رونسز دین (rehensiz deyn, “chirographic debt”)
Descendants
- Turkish: deyn
Further reading
- Barbier de Meynard, Charles (1881) “دین”, in Dictionnaire turc-français, volume I, Paris: E. Leroux, page 784
- Çağbayır, Yaşar (2007) “deyn”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1193
- Devellioğlu, Ferit (1962) “deyn”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[6] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 216
- Kélékian, Diran (1911) “دین”, in Dictionnaire turc-français[7] (in French), Constantinople: Mihran, page 601
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Debitum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[8], Vienna, column 324
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “دین”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[9], Vienna, column 2216
- Nişanyan, Sevan (2002–) “deyn”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “دین”, in A Turkish and English Lexicon[10], Constantinople: A. H. Boyajian, page 939
Persian
Etymology 1
From Middle Persian [script needed] (dyn' /dēn/), from Old Persian 𐎭𐎠𐎡𐎴 (d-a-i-n /*daina-/, “a religious-informed or conscientious way of life”), already influenced by Avestan 𐬛𐬀𐬉𐬥𐬁 (daēnā, “religion, vision”), ultimately from Proto-Indo-Iranian *dʰayHanā- (compare Sanskrit ध्यान (dhyāna)), and Semitic words, see Arabic دِين (dīn), from which the broken plural ادیان (adyân) is borrowed.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ˈdiːn/
- (Dari, formal) IPA(key): [d̪íːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [d̪íːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [d̪ín]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | dīn |
Dari reading? | dīn |
Iranian reading? | din |
Tajik reading? | din |
Noun
Dari | دین |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | дин |
دین • (din) (plural دینها (din-hâ), or ادیان (adyân))
- religion
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume II, verse 1770:
- ملت عشق از همه دینها جداست
عاشقان را ملت و مذهب خداست- millat-i 'išq az hama dīnhā judā-st
'āšiqān rā millat u mazhab xudā-st - The religion of Love is apart from all religions:
for lovers, the (only) religion and creed is—God.
- millat-i 'išq az hama dīnhā judā-st
Derived terms
Etymology 2
Borrowed from Arabic دَيْن (dayn).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ˈdajn/
- (Dari, formal) IPA(key): [d̪ǽjn]
- (Iran, formal) IPA(key): [d̪éjn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [d̪ǽjn]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | dayn |
Dari reading? | dayn |
Iranian reading? | deyn |
Tajik reading? | dayn |
Noun
Dari | دین |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | дайн |
دین • (deyn)
Descendants
Urdu
Etymology 1
Adjective
دین • (dīn) (Hindi spelling दीन)
Etymology 2
Adjective
دین • (dain) (Hindi spelling दैन)
Etymology 3
Borrowed from Arabic دِين (dīn) and/or from Classical Persian دین (dīn), from Middle Persian dyn' (dēn).
Noun
دین • (dīn) m (Hindi spelling दीन)
Etymology 4
Noun
دین • (dain) m (Hindi spelling दैन)
Etymology 5
Noun
دین • (dain) m (Hindi spelling दैन)