दीन
See also: दिन
Hindi
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /d̪iːn/, [d̪ĩːn]
Etymology 1
Borrowed from Classical Persian دِین (dīn).
Noun
दीन • (dīn) m (Urdu spelling دین)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | दीन dīn |
दीन dīn |
| oblique | दीन dīn |
दीनों dīnõ |
| vocative | दीन dīn |
दीनो dīno |
Etymology 2
Borrowed from Sanskrit दीन (dīna).
Adjective
दीन • (dīn) (indeclinable, Urdu spelling دین)
Sanskrit
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /diː.nɐ́/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /d̪iː.n̪ɐ/
Adjective
दीन • (dīná) stem
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | दीनः (dīnaḥ) | दीनौ (dīnau) दीना¹ (dīnā¹) |
दीनाः (dīnāḥ) दीनासः¹ (dīnāsaḥ¹) |
| accusative | दीनम् (dīnam) | दीनौ (dīnau) दीना¹ (dīnā¹) |
दीनान् (dīnān) |
| instrumental | दीनेन (dīnena) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनैः (dīnaiḥ) दीनेभिः¹ (dīnebhiḥ¹) |
| dative | दीनाय (dīnāya) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनेभ्यः (dīnebhyaḥ) |
| ablative | दीनात् (dīnāt) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनेभ्यः (dīnebhyaḥ) |
| genitive | दीनस्य (dīnasya) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनानाम् (dīnānām) |
| locative | दीने (dīne) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनेषु (dīneṣu) |
| vocative | दीन (dīna) | दीनौ (dīnau) दीना¹ (dīnā¹) |
दीनाः (dīnāḥ) दीनासः¹ (dīnāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | दीना (dīnā) | दीने (dīne) | दीनाः (dīnāḥ) |
| accusative | दीनाम् (dīnām) | दीने (dīne) | दीनाः (dīnāḥ) |
| instrumental | दीनया (dīnayā) दीना¹ (dīnā¹) |
दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनाभिः (dīnābhiḥ) |
| dative | दीनायै (dīnāyai) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनाभ्यः (dīnābhyaḥ) |
| ablative | दीनायाः (dīnāyāḥ) दीनायै² (dīnāyai²) |
दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनाभ्यः (dīnābhyaḥ) |
| genitive | दीनायाः (dīnāyāḥ) दीनायै² (dīnāyai²) |
दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनानाम् (dīnānām) |
| locative | दीनायाम् (dīnāyām) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनासु (dīnāsu) |
| vocative | दीने (dīne) | दीने (dīne) | दीनाः (dīnāḥ) |
- ¹Vedic
- ²Brāhmaṇas
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | दीनम् (dīnam) | दीने (dīne) | दीनानि (dīnāni) दीना¹ (dīnā¹) |
| accusative | दीनम् (dīnam) | दीने (dīne) | दीनानि (dīnāni) दीना¹ (dīnā¹) |
| instrumental | दीनेन (dīnena) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनैः (dīnaiḥ) दीनेभिः¹ (dīnebhiḥ¹) |
| dative | दीनाय (dīnāya) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनेभ्यः (dīnebhyaḥ) |
| ablative | दीनात् (dīnāt) | दीनाभ्याम् (dīnābhyām) | दीनेभ्यः (dīnebhyaḥ) |
| genitive | दीनस्य (dīnasya) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनानाम् (dīnānām) |
| locative | दीने (dīne) | दीनयोः (dīnayoḥ) | दीनेषु (dīneṣu) |
| vocative | दीन (dīna) | दीने (dīne) | दीनानि (dīnāni) दीना¹ (dīnā¹) |
- ¹Vedic
Derived terms
- दीनचित्त (dīnacitta, “distressed in mind, dejected”)
- दीनता (dīnatā, “scarcity, weakness”)
- दीनदक्ष (dīnadakṣa, “of weak understanding”)
- दीनदीन (dīnadīna, “very wretched or miserable”)
- दीनम् (dīnam, “sadly, miserably”)
- दीना (dīnā, “distress, wretchedness”)
Descendants
References
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “dīná”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
- Monier Williams (1899) “दीन”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 480.