начѧти

Old Church Slavonic

Alternative forms

Etymology

From Proto-Slavic *načęti.

Verb

начѧти • (načętipf

  1. to begin
    • from Vita Methodii, 0501200-0501210:
      начатъ же пакꙑ съ покоръмь повиноуѧ сѧ слоужити философоу и оучити съ нимь.
      načatŭ že paky sŭ pokorŭmĭ povinuję sę služiti filosofu i učiti sŭ nimĭ.
      Once again he began to serve the philosopher in humble obedience, and to teach with him.
    • from the Homily against the Bogumils, lines 98-99:
      мьнѣ же наченъшоу обличати словеса ихъ и вещи
      mĭně že načenŭšu obličati slovesa ixŭ i vešti
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present tense of начѧти
singular dual plural
азъ (azŭ) тꙑ (ty) тъ () вѣ () ва (va) та (ta) мꙑ (my) вꙑ (vy) ти (ti)
начьнѫ (načĭnǫ) начьнеши (načĭneši) начьнетъ (načĭnetŭ) начьневѣ (načĭnevě) начьнета (načĭneta) начьнете (načĭnete) начьнемъ (načĭnemŭ) начьнете (načĭnete) начьнѫтъ (načĭnǫtŭ)

Derived terms

  • въчѧти (vŭčęti)
  • зачѧти (začęti)
  • зачѧтиѥ (začętije)
  • оучѧти (učęti)
  • чѧдо (čędo)

Further reading