розтягтися

Ukrainian

From розтягти́ (roztjahtý) +‎ -ся (-sja).

розтягти́ся • (roztjahtýsja) pf (imperfective розтяга́тися or розтя́гуватися)

to stretch, to stretch out (to be extended or lengthened in space)
to be sprained, to be strained (to be stretched injuriously)
to stretch out, to sprawl (to lie fully extended)
to drag out (to be extended or lengthened in duration; to be prolonged, especially excessively)
passive of розтягти́ pf (roztjahtý)

Conjugation of розтягти́ся, розтягти́сь (class 3°c, perfective, reflexive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.
perfective aspect
infinitive	розтягти́ся, розтягти́сь roztjahtýsja, roztjahtýsʹ
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	—	розтя́гшись roztjáhšysʹ
	present tense	future tense
1st singular я	—	розтягну́ся, розтягну́сь roztjahnúsja, roztjahnúsʹ
2nd singular ти	—	розтя́гнешся roztjáhnešsja
3rd singular він / вона / воно	—	розтя́гнеться roztjáhnetʹsja
1st plural ми	—	розтя́гнемся, розтя́гнемося, розтя́гнемось roztjáhnemsja, roztjáhnemosja, roztjáhnemosʹ
2nd plural ви	—	розтя́гнетеся, розтя́гнетесь roztjáhnetesja, roztjáhnetesʹ
3rd plural вони	—	розтя́гнуться roztjáhnutʹsja
imperative	singular	plural
first-person	—	розтягні́мся, розтягні́мося, розтягні́мось roztjahnímsja, roztjahnímosja, roztjahnímosʹ
second-person	розтягни́ся, розтягни́сь roztjahnýsja, roztjahnýsʹ	розтягні́ться roztjahnítʹsja
past tense	singular	plural ми / ви / вони
masculine я / ти / він	розтя́гся roztjáhsja	розтягли́ся, розтягли́сь roztjahlýsja, roztjahlýsʹ
feminine я / ти / вона	розтягла́ся, розтягла́сь roztjahlásja, roztjahlásʹ
neuter воно	розтягло́ся, розтягло́сь roztjahlósja, roztjahlósʹ

Bilodid, I. K., editor (1977), “розтягтися”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), volumes 8 (Природа – Ряхтливий), Kyiv: Naukova Dumka, page 838
“розтягтися”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)