ръпътати

See also: роптати

Old Church Slavonic

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *rъpъtati.

Verb

ръпътати • (rŭpŭtatiimpf

  1. to murmur

Conjugation

Present tense of ръпътати
singular dual plural
азъ (azŭ) тꙑ (ty) тъ () вѣ () ва (va) та (ta) мꙑ (my) вꙑ (vy) ти (ti)
ръпъщѫ (rŭpŭštǫ) ръпъташи (rŭpŭtaši) ръпътатъ (rŭpŭtatŭ) ръпътавѣ (rŭpŭtavě) ръпътата (rŭpŭtata) ръпътате (rŭpŭtate) ръпътамъ (rŭpŭtamŭ) ръпътате (rŭpŭtate) ръпъщѫтъ (rŭpŭštǫtŭ)

Further reading