слуга
Bulgarian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *sluga.
Pronunciation
- IPA(key): [sɫoˈɡa]
Noun
слуга́ • (slugá) f (feminine слуги́ня)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | слуга́ slugá |
слуги́ slugí |
definite | слуга́та slugáta |
слуги́те slugíte |
Derived terms
Related terms
- заслу́га (zaslúga, “merit”)
- прислу́га (prislúga, “servants”) (collective)
- прислу́жник m (prislúžnik), прислу́жница f (prislúžnica)
- услу́га (uslúga, “favour”)
References
- “слуга”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “слуга”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
- Nayden Gerov, Тодор Панчев (1904) “слуга́”, in Рѣчникъ на Блъгарскꙑй язꙑкъ. Съ тлъкувание рѣчи-тꙑ на Блъгарскꙑ и на Русскꙑ. [Dictionary of the Bulgarian language][1] (in Bulgarian), volume 5, Plovdiv: Дружествена печꙗтница "Съгласие.", page 193
- Todorov, T. A., Racheva, M., editors (2010), “слуга”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 7 (слòво – теря̀свам), Sofia: Prof. Marin Drinov Pubg. House, →ISBN, page 117
- “слоуга”, in Старобългарски речник [Dictionary of Old Bulgarian] (in Bulgarian), https://histdict.uni-sofia.bg, 2011—2025
Anagrams
- гусла (gusla)
Macedonian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *sluga.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɫuɡa]
Noun
слуга • (sluga) m (plural слуги, feminine слугинка, relational adjective слугински)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | слуга (sluga) | слуги (slugi) |
definite unspecified | слугата (slugata) | слугите (slugite) |
definite proximal | слугава (slugava) | слугиве (slugive) |
definite distal | слугана (slugana) | слугине (slugine) |
vocative | слуго (slugo) | слуги (slugi) |
Old East Slavic
Etymology
From Proto-Slavic *slūgà.
Noun
слуга́ (slugá) m
Declension
Accent paradigm b.
Descendants
Further reading
- Zaliznyak, Andrey A. (2019) “слуга́”, in Древнерусское ударение: Общие сведения и словарь [Old East Slavic accent: General Information and Dictionary][2] (in Russian), 2nd, expanded and revised edition, Moscow: Publishing House “YASK”, , →ISBN, page 170
Russian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *sluga. Cognates include Irish slua, Lithuanian slaugà (“servitude”).
Pronunciation
- IPA(key): [sɫʊˈɡa]
Audio: (file)
Noun
слуга́ • (slugá) m anim (genitive слуги́, nominative plural слу́ги, genitive plural слуг, feminine служа́нка)
Declension
Declension of слуга́ (anim fem-form velar-stem accent-d)
Related terms
- прислужник (prislužnik)
- служа́нка (služánka)
- слу́жба (slúžba)
- служи́ть (služítʹ)
- служка (služka)
- услуга (usluga)
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *sluga.
Pronunciation
- IPA(key): /slǔːɡa/
- Hyphenation: слу‧га
Noun
слу́га m anim (Latin spelling slúga)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | слу́га | слу̑ге |
genitive | слуге | слу̑гӯ / слу̑га̄ |
dative | слуги | слугама |
accusative | слугу | слуге |
vocative | слу̑го | слуге |
locative | слуги | слугама |
instrumental | слугом | слугама |
Ukrainian
Etymology
From Proto-Slavic *sluga.
Pronunciation
- IPA(key): [sɫʊˈɦa]
Audio: (file)
Noun
слуга́ • (sluhá) m pers or f pers (genitive слуги́, nominative plural слу́ги, genitive plural слуг, female equivalent служни́ця)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | слуга́ sluhá |
слу́ги slúhy |
genitive | слуги́ sluhý |
слуг sluh |
dative | слузі́ sluzí |
слу́гам slúham |
accusative | слугу́ sluhú |
слуг sluh |
instrumental | слуго́ю sluhóju |
слу́гами slúhamy |
locative | слузі́ sluzí |
слу́гах slúhax |
vocative | слуго́ sluhó |
слу́ги slúhy |
References
- Bilodid, I. K., editor (1970–1980), “слуга”, in Словник української мови: в 11 т. [Dictionary of the Ukrainian Language: in 11 vols] (in Ukrainian), Kyiv: Naukova Dumka