умъ
Old East Slavic
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *umъ. Cognate with Old Church Slavonic оумъ (umŭ).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈumʊ/→/ˈumʊ/→/ˈum/
- Hyphenation: у‧мъ
Noun
умъ (umŭ) m
- mind
- soul
- thought
- 1076, Sviatoslav's izbornik[1], page 4:
- и ꙗко же плѣньникомъ оумъ стоить оу родитель своихъ.
- i jako že plěnĭnikomŭ umŭ stoitĭ u roditelĭ svoixŭ.
- And just like to prisoners the thought is directed to their own parents.
- knowledge
- understanding
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | умъ umŭ |
ума uma |
уми umi |
| genitive | ума uma |
уму umu |
умъ umŭ |
| dative | уму umu |
умома umoma |
умомъ umomŭ |
| accusative | умъ umŭ |
ума uma |
умꙑ umy |
| instrumental | умъмь umŭmĭ |
умома umoma |
умꙑ umy |
| locative | умѣ umě |
уму umu |
умѣхъ uměxŭ |
| vocative | уме ume |
ума uma |
уми umi |
Synonyms
Descendants
References
- Sreznevsky, Izmail I. (1912) “ꙋмъ”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments][2] (in Russian), volume 3 (Р – Ꙗ и дополненія), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 1211