ханым

Bashkir

Etymology

From Persian خانم (xânom, madame, Mrs).

Pronunciation

  • IPA(key): [χɑˈnɯ̞m]
  • Hyphenation: ха‧ным

Noun

ханым • (xanım)

  1. mistress, madame
  2. (used in postposition) form of polite address for a married woman

Declension

Declension of ханым
singular plural
absolute ханым (xanım) ханымдар (xanımdar)
definite genitive ханымдың (xanımdıñ) ханымдарҙың (xanımdarźıñ)
dative ханымға (xanımğa) ханымдарға (xanımdarğa)
definite accusative ханымды (xanımdı) ханымдарҙы (xanımdarźı)
locative ханымда (xanımda) ханымдарҙа (xanımdarźa)
ablative ханымдан (xanımdan) ханымдарҙан (xanımdarźan)

Kazakh

Alternative scripts
Arabic حانىم
Cyrillic ханым
Latin xanym

Etymology 1

Borrowed from Classical Persian خانوم (xānūm), خانم (xānum), from Old Anatolian Turkish خانم (ḫānum), ultimately from Proto-Turkic *kagan, thus related to хан (xan).

Pronunciation

  • IPA(key): /χɑ.nəm/
  • Hyphenation: ха‧ным

Noun

ханым • (xanym)

  1. mistress, madame, lady
  2. queen
Declension
Declension of ханым
singular plural
nominative ханым (xanym) ханымдар (xanymdar)
genitive ханымның (xanymnyñ) ханымдардың (xanymdardyñ)
dative ханымға (xanymğa) ханымдарға (xanymdarğa)
accusative ханымды (xanymdy) ханымдарды (xanymdardy)
locative ханымда (xanymda) ханымдарда (xanymdarda)
ablative ханымнан (xanymnan) ханымдардан (xanymdardan)
instrumental ханыммен (xanymmen) ханымдармен (xanymdarmen)

Etymology 2

Pronunciation

  • IPA(key): /χɑ.nəm/
  • Hyphenation: ха‧ным

Noun

ханым • (xanym)

  1. first-person singular possessed form of хан (xan, khan)

Ubykh

Etymology

From Ottoman Turkish خانم (hanim).

Pronunciation

  • IPA(key): [χanəm]

Noun

ханым • (xanəm) (plural ханымԯа)

  1. madame, lady