чародей
See also: чародеи
Bulgarian
Etymology
From Old Church Slavonic чародѣи (čaroděi), from Proto-Slavic *čarodějь.
Pronunciation
- IPA(key): [t͡ʃɐroˈdɛj]
Noun
чароде́й • (čarodéj) m (feminine чароде́йка, relational adjective чароде́йски)
- sorcerer, magician, wizard
- Synonyms: вълше́бник (vǎlšébnik), магьо́сник (magjósnik), ве́щер (véšter)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | чароде́й čarodéj |
чароде́и čarodéi |
definite (subject form) |
чароде́ят čarodéjat |
чароде́ите čarodéite |
definite (object form) |
чароде́я čarodéja | |
vocative form | чароде́ю čarodéju |
чароде́и čarodéi |
References
- “чародей”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “чародей”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
Russian
Alternative forms
- чародѣ́й (čarodě́j) — Pre-reform orthography (1918)
Etymology
Inherited from Old East Slavic чародѣи (čaroděi), from Proto-Slavic *čarodějь, from *čarъ (“sorcery”) + *dějati (“to do”). Can be analysed as made of ча́ры (čáry, “magic”) + -о- (-o-) + -дей (-dej, “doer”).
Pronunciation
- IPA(key): [t͡ɕɪrɐˈdʲej]
Noun
чароде́й • (čarodéj) m anim (genitive чароде́я, nominative plural чароде́и, genitive plural чароде́ев, feminine чароде́йка, relational adjective чароде́йский)
Declension
Declension of чароде́й (anim masc-form vowel-stem accent-a)