Old Armenian
Etymology 1
With prothetic ա- (a-) from Proto-Indo-European *srow-, o-grade of *srew- (“to stream, flow”).[1][2][3]
Verb
առոգեմ • (aṙogem)
- (transitive) to water, wet, sprinkle, irrigate
Conjugation
active
| infinitive
|
առոգել (aṙogel)
|
participle
|
առոգեցեալ, առոգեալ (aṙogecʻeal, aṙogeal)
|
| causative
|
—
|
aorist stem
|
առոգեց- (aṙogecʻ-)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
| present
|
առոգեմ (aṙogem)
|
առոգես (aṙoges)
|
առոգէ (aṙogē)
|
առոգեմք (aṙogemkʻ)
|
առոգէք (aṙogēkʻ)
|
առոգեն (aṙogen)
|
| imperfect
|
առոգէի, առոգեի* (aṙogēi, aṙogei*)
|
առոգէիր, առոգեիր* (aṙogēir, aṙogeir*)
|
առոգէր (aṙogēr)
|
առոգէաք, առոգեաք* (aṙogēakʻ, aṙogeakʻ*)
|
առոգէիք, առոգեիք* (aṙogēikʻ, aṙogeikʻ*)
|
առոգէին, առոգեին* (aṙogēin, aṙogein*)
|
| aorist
|
առոգեցի (aṙogecʻi)
|
առոգեցեր (aṙogecʻer)
|
առոգեաց (aṙogeacʻ)
|
առոգեցաք (aṙogecʻakʻ)
|
առոգեցէք, առոգեցիք (aṙogecʻēkʻ, aṙogecʻikʻ)
|
առոգեցին (aṙogecʻin)
|
| subjunctive
|
| present
|
առոգիցեմ (aṙogicʻem)
|
առոգիցես (aṙogicʻes)
|
առոգիցէ (aṙogicʻē)
|
առոգիցեմք (aṙogicʻemkʻ)
|
առոգիցէք (aṙogicʻēkʻ)
|
առոգիցեն (aṙogicʻen)
|
| aorist
|
առոգեցից (aṙogecʻicʻ)
|
առոգեսցես (aṙogescʻes)
|
առոգեսցէ (aṙogescʻē)
|
առոգեսցուք (aṙogescʻukʻ)
|
առոգեսջիք (aṙogesǰikʻ)
|
առոգեսցեն (aṙogescʻen)
|
| imperatives
|
| imperative
|
—
|
առոգեա՛ (aṙogeá)
|
—
|
—
|
առոգեցէ՛ք (aṙogecʻḗkʻ)
|
—
|
| cohortative
|
—
|
առոգեսջի՛ր (aṙogesǰír)
|
—
|
—
|
առոգեսջի՛ք (aṙogesǰíkʻ)
|
—
|
| prohibitive
|
—
|
մի՛ առոգեր (mí aṙoger)
|
—
|
—
|
մի՛ առոգէք (mí aṙogēkʻ)
|
—
|
mediopassive
| infinitive
|
առոգել, առոգիլ* (aṙogel, aṙogil*)
|
participle
|
առոգեցեալ, առոգեալ (aṙogecʻeal, aṙogeal)
|
| causative
|
—
|
aorist stem
|
առոգեց- (aṙogecʻ-)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
| present
|
առոգիմ (aṙogim)
|
առոգիս (aṙogis)
|
առոգի (aṙogi)
|
առոգիմք (aṙogimkʻ)
|
առոգիք (aṙogikʻ)
|
առոգին (aṙogin)
|
| imperfect
|
առոգէի (aṙogēi)
|
առոգէիր (aṙogēir)
|
առոգէր, առոգիւր (aṙogēr, aṙogiwr)
|
առոգէաք (aṙogēakʻ)
|
առոգէիք (aṙogēikʻ)
|
առոգէին (aṙogēin)
|
| aorist
|
առոգեցայ (aṙogecʻay)
|
առոգեցար (aṙogecʻar)
|
առոգեցաւ (aṙogecʻaw)
|
առոգեցաք (aṙogecʻakʻ)
|
առոգեցայք (aṙogecʻaykʻ)
|
առոգեցան (aṙogecʻan)
|
| subjunctive
|
| present
|
առոգիցիմ (aṙogicʻim)
|
առոգիցիս (aṙogicʻis)
|
առոգիցի (aṙogicʻi)
|
առոգիցիմք (aṙogicʻimkʻ)
|
առոգիցիք (aṙogicʻikʻ)
|
առոգիցին (aṙogicʻin)
|
| aorist
|
առոգեցայց (aṙogecʻaycʻ)
|
առոգեսցիս (aṙogescʻis)
|
առոգեսցի (aṙogescʻi)
|
առոգեսցուք (aṙogescʻukʻ)
|
առոգեսջիք (aṙogesǰikʻ)
|
առոգեսցին (aṙogescʻin)
|
| imperatives
|
| imperative
|
—
|
առոգեա՛ց (aṙogeácʻ)
|
—
|
—
|
առոգեցարո՛ւք (aṙogecʻarúkʻ)
|
—
|
| cohortative
|
—
|
առոգեսջի՛ր (aṙogesǰír)
|
—
|
—
|
առոգեսջի՛ք (aṙogesǰíkʻ)
|
—
|
| prohibitive
|
—
|
մի՛ առոգիր (mí aṙogir)
|
—
|
—
|
մի՛ առոգիք (mí aṙogikʻ)
|
—
|
Derived terms
- առոգ (aṙog)
- առոգանութիւն (aṙoganutʻiwn)
- առոգիչ (aṙogičʻ)
- առոգումն (aṙogumn)
- արիւնոռոգ (ariwnoṙog)
- ճշմարտոռոգ (čšmartoṙog)
- ոռոգումն (oṙogumn)
Descendants
References
- ^ Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 38–39
- ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “առոգ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- ^ Martirosyan, Hrach (2010) “aṙogem”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 113
Further reading
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “առոգեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “առոգեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
Etymology 2
From առ (aṙ) + ոգեմ (ogem).
Verb
առոգեմ • (aṙogem)
- (transitive) to pronounce words regularly
Conjugation
active
| infinitive
|
առոգել (aṙogel)
|
participle
|
առոգեցեալ, առոգեալ (aṙogecʻeal, aṙogeal)
|
| causative
|
—
|
aorist stem
|
առոգեց- (aṙogecʻ-)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
| present
|
առոգեմ (aṙogem)
|
առոգես (aṙoges)
|
առոգէ (aṙogē)
|
առոգեմք (aṙogemkʻ)
|
առոգէք (aṙogēkʻ)
|
առոգեն (aṙogen)
|
| imperfect
|
առոգէի, առոգեի* (aṙogēi, aṙogei*)
|
առոգէիր, առոգեիր* (aṙogēir, aṙogeir*)
|
առոգէր (aṙogēr)
|
առոգէաք, առոգեաք* (aṙogēakʻ, aṙogeakʻ*)
|
առոգէիք, առոգեիք* (aṙogēikʻ, aṙogeikʻ*)
|
առոգէին, առոգեին* (aṙogēin, aṙogein*)
|
| aorist
|
առոգեցի (aṙogecʻi)
|
առոգեցեր (aṙogecʻer)
|
առոգեաց (aṙogeacʻ)
|
առոգեցաք (aṙogecʻakʻ)
|
առոգեցէք, առոգեցիք (aṙogecʻēkʻ, aṙogecʻikʻ)
|
առոգեցին (aṙogecʻin)
|
| subjunctive
|
| present
|
առոգիցեմ (aṙogicʻem)
|
առոգիցես (aṙogicʻes)
|
առոգիցէ (aṙogicʻē)
|
առոգիցեմք (aṙogicʻemkʻ)
|
առոգիցէք (aṙogicʻēkʻ)
|
առոգիցեն (aṙogicʻen)
|
| aorist
|
առոգեցից (aṙogecʻicʻ)
|
առոգեսցես (aṙogescʻes)
|
առոգեսցէ (aṙogescʻē)
|
առոգեսցուք (aṙogescʻukʻ)
|
առոգեսջիք (aṙogesǰikʻ)
|
առոգեսցեն (aṙogescʻen)
|
| imperatives
|
| imperative
|
—
|
առոգեա՛ (aṙogeá)
|
—
|
—
|
առոգեցէ՛ք (aṙogecʻḗkʻ)
|
—
|
| cohortative
|
—
|
առոգեսջի՛ր (aṙogesǰír)
|
—
|
—
|
առոգեսջի՛ք (aṙogesǰíkʻ)
|
—
|
| prohibitive
|
—
|
մի՛ առոգեր (mí aṙoger)
|
—
|
—
|
մի՛ առոգէք (mí aṙogēkʻ)
|
—
|
mediopassive
| infinitive
|
առոգել, առոգիլ* (aṙogel, aṙogil*)
|
participle
|
առոգեցեալ, առոգեալ (aṙogecʻeal, aṙogeal)
|
| causative
|
—
|
aorist stem
|
առոգեց- (aṙogecʻ-)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
| present
|
առոգիմ (aṙogim)
|
առոգիս (aṙogis)
|
առոգի (aṙogi)
|
առոգիմք (aṙogimkʻ)
|
առոգիք (aṙogikʻ)
|
առոգին (aṙogin)
|
| imperfect
|
առոգէի (aṙogēi)
|
առոգէիր (aṙogēir)
|
առոգէր, առոգիւր (aṙogēr, aṙogiwr)
|
առոգէաք (aṙogēakʻ)
|
առոգէիք (aṙogēikʻ)
|
առոգէին (aṙogēin)
|
| aorist
|
առոգեցայ (aṙogecʻay)
|
առոգեցար (aṙogecʻar)
|
առոգեցաւ (aṙogecʻaw)
|
առոգեցաք (aṙogecʻakʻ)
|
առոգեցայք (aṙogecʻaykʻ)
|
առոգեցան (aṙogecʻan)
|
| subjunctive
|
| present
|
առոգիցիմ (aṙogicʻim)
|
առոգիցիս (aṙogicʻis)
|
առոգիցի (aṙogicʻi)
|
առոգիցիմք (aṙogicʻimkʻ)
|
առոգիցիք (aṙogicʻikʻ)
|
առոգիցին (aṙogicʻin)
|
| aorist
|
առոգեցայց (aṙogecʻaycʻ)
|
առոգեսցիս (aṙogescʻis)
|
առոգեսցի (aṙogescʻi)
|
առոգեսցուք (aṙogescʻukʻ)
|
առոգեսջիք (aṙogesǰikʻ)
|
առոգեսցին (aṙogescʻin)
|
| imperatives
|
| imperative
|
—
|
առոգեա՛ց (aṙogeácʻ)
|
—
|
—
|
առոգեցարո՛ւք (aṙogecʻarúkʻ)
|
—
|
| cohortative
|
—
|
առոգեսջի՛ր (aṙogesǰír)
|
—
|
—
|
առոգեսջի՛ք (aṙogesǰíkʻ)
|
—
|
| prohibitive
|
—
|
մի՛ առոգիր (mí aṙogir)
|
—
|
—
|
մի՛ առոգիք (mí aṙogikʻ)
|
—
|
Descendants
Further reading
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “առոգեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “առոգեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy