արձակում

Old Armenian

Verb

արձակում • (arjakum)  (aorist indicative արձակի)

  1. alternative form of արձակեմ (arjakem)

Conjugation

active
infinitive արձակուլ (arjakul) participle արձակեալ (arjakeal)
causative — aorist stem արձակ- (arjak-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present արձակում (arjakum) արձակուս (arjakus) արձակու (arjaku) արձակումք (arjakumkʻ) արձակուք (arjakukʻ) արձակուն (arjakun)
imperfect արձակուի (arjakui) արձակուիր (arjakuir) արձակոյր (arjakoyr) արձակուաք (arjakuakʻ) արձակուիք (arjakuikʻ) արձակուին (arjakuin)
aorist արձակի (arjaki) արձակեր (arjaker) արձակ (arjak) արձակաք (arjakakʻ) արձակէք, արձակիք (arjakēkʻ, arjakikʻ) արձակին (arjakin)
subjunctive
present արձակուցում (arjakucʻum) արձակուցուս (arjakucʻus) արձակուցու (arjakucʻu) արձակուցումք (arjakucʻumkʻ) արձակուցուք (arjakucʻukʻ) արձակուցուն (arjakucʻun)
aorist արձակից (arjakicʻ) արձակցես (arjakcʻes) արձակցէ (arjakcʻē) արձակցուք (arjakcʻukʻ) արձակջիք (arjakǰikʻ) արձակցեն (arjakcʻen)
imperatives
imperative — արձա՛կ (arják) — — արձակէ՛ք (arjakḗkʻ) —
cohortative — արձակջի՛ր (arjakǰír) — — արձակջի՛ք (arjakǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ արձակուր (mí arjakur) — — մի՛ արձակուք (mí arjakukʻ) —
mediopassive
infinitive արձակուլ (arjakul) participle արձակեալ (arjakeal)
causative — aorist stem արձակ- (arjak-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present արձակում (arjakum) արձակուս (arjakus) արձակու (arjaku) արձակումք (arjakumkʻ) արձակուք (arjakukʻ) արձակուն (arjakun)
imperfect արձակուի (arjakui) արձակուիր (arjakuir) արձակոյր (arjakoyr) արձակուաք (arjakuakʻ) արձակուիք (arjakuikʻ) արձակուին (arjakuin)
aorist արձակայ (arjakay) արձակար (arjakar) արձակաւ (arjakaw) արձակաք (arjakakʻ) արձակայք (arjakaykʻ) արձական (arjakan)
subjunctive
present արձակուցում (arjakucʻum) արձակուցուս (arjakucʻus) արձակուցու (arjakucʻu) արձակուցումք (arjakucʻumkʻ) արձակուցուք (arjakucʻukʻ) արձակուցուն (arjakucʻun)
aorist արձակայց (arjakaycʻ) արձակցիս (arjakcʻis) արձակցի (arjakcʻi) արձակցուք (arjakcʻukʻ) արձակջիք (arjakǰikʻ) արձակցին (arjakcʻin)
imperatives
imperative — արձակի՛ր (arjakír) — — արձակարո՛ւք (arjakarúkʻ) —
cohortative — արձակջի՛ր (arjakǰír) — — արձակջի՛ք (arjakǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ արձակուր (mí arjakur) — — մի՛ արձակուք (mí arjakukʻ) —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.