טאָן

Yiddish

Alternative forms

Etymology

From Middle High German tuon, from Old High German tuon, from Proto-West Germanic *dōn, from Proto-Germanic *dōną; compare German tun. Cognates include Dutch doen and English do.

Pronunciation

Verb

טאָן • (ton) (past participle געטאָן (geton))

  1. to do

Conjugation

Conjugation of טאָן
infinitive טאָן
ton
present participle טוענדיק
tuendik
past participle געטאָן
geton
auxiliary האָבן
hobn
present איך טו
ikh tu
מיר טוען
mir tuen
דו טוסט
du tust
איר טוט
ir tut
ער טוט
er tut
זיי טוען
zey tuen
imperative טו (דו)
tu (du)
טוט (איר)
tut (ir)
Composed forms
past איך האָב געטאָן
ikh hob geton
מיר האָבן געטאָן
mir hobn geton
דו האָסט געטאָן
du host geton
איר האָט געטאָן
ir hot geton
ער האָט געטאָן
er hot geton
זיי האָבן געטאָן
zey hobn geton
pluperfect איך האָב געהאַט געטאָן
ikh hob gehat geton
מיר האָבן געהאַט געטאָן
mir hobn gehat geton
דו האָסט געהאַט געטאָן
du host gehat geton
איר האָט געהאַט געטאָן
ir hot gehat geton
ער האָט געהאַט געטאָן
er hot gehat geton
זיי האָבן געהאַט געטאָן
zey hobn gehat geton
future איך וועל טאָן
ikh vel ton
מיר וועלן טאָן
mir veln ton
דו וועסט טאָן
du vest ton
איר וועט טאָן
ir vet ton
ער וועט טאָן
er vet ton
זיי וועלן טאָן
zey veln ton
future perfect איך וועל האָבן געטאָן
ikh vel hobn geton
מיר וועלן האָבן געטאָן
mir veln hobn geton
דו וועסט האָבן געטאָן
du vest hobn geton
איר וועט האָבן געטאָן
ir vet hobn geton
ער וועט האָבן געטאָן
er vet hobn geton
זיי וועלן האָבן געטאָן
zey veln hobn geton

Derived terms