آكل

See also: أكل

Arabic

Etymology 1.1

Root
ء ك ل (ʔ k l)
16 terms

Verb

آكَلَ • (ʔākala) III (non-past يُؤَاكِلُ (yuʔākilu), verbal noun مُؤَاكَلَة (muʔākala) or إِكَال (ʔikāl))

  1. to eat together with another, share in another's meal
    • a. 869, Al-Jāḥiẓ, “قِصَّة الْحَارِثِيِّ”, in Muḥammad Fatḥī ʾAbū Bakr, editor, Al-Buḵalāʾ, 5th edition, Egyptian-Lebanese Publishing House, published 2021, →ISBN, page 158:
      وَأَنَا كَيْفَ أُؤَاكِلُ أَقْوَامًا يَصْنَعُونَ هٰذَا الصَّنِيعَ ثُمَّ يَحْتَجُّونَ لَهُ بِمِثْلِ هَذِهِ الْحُجَجِ؟
      waʔanā kayfa ʔuʔākilu ʔaqwāman yaṣnaʕūna hāḏā ṣ-ṣanīʕa ṯumma yaḥtajjūna lahu bimiṯli haḏihi l-ḥujaji?
      How can I eat with folk who do such as they do, and, in support of it, argue with such arguments as these?”
Conjugation
Conjugation of آكَلَ (III, sound, full passive, verbal nouns مُؤَاكَلَة, إِكَال)
verbal noun
الْمَصْدَر
مُؤَاكَلَة, إِكَال
muʔākala, ʔikāl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُؤَاكِل
muʔākil
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُؤَاكَل
muʔākal
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m آكَلْتُ
ʔākaltu
آكَلْتَ
ʔākalta
آكَلَ
ʔākala
آكَلْتُمَا
ʔākaltumā
آكَلَا
ʔākalā
آكَلْنَا
ʔākalnā
آكَلْتُمْ
ʔākaltum
آكَلُوا
ʔākalū
f آكَلْتِ
ʔākalti
آكَلَتْ
ʔākalat
آكَلَتَا
ʔākalatā
آكَلْتُنَّ
ʔākaltunna
آكَلْنَ
ʔākalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُؤَاكِلُ
ʔuʔākilu
تُؤَاكِلُ
tuʔākilu
يُؤَاكِلُ
yuʔākilu
تُؤَاكِلَانِ
tuʔākilāni
يُؤَاكِلَانِ
yuʔākilāni
نُؤَاكِلُ
nuʔākilu
تُؤَاكِلُونَ
tuʔākilūna
يُؤَاكِلُونَ
yuʔākilūna
f تُؤَاكِلِينَ
tuʔākilīna
تُؤَاكِلُ
tuʔākilu
تُؤَاكِلَانِ
tuʔākilāni
تُؤَاكِلْنَ
tuʔākilna
يُؤَاكِلْنَ
yuʔākilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُؤَاكِلَ
ʔuʔākila
تُؤَاكِلَ
tuʔākila
يُؤَاكِلَ
yuʔākila
تُؤَاكِلَا
tuʔākilā
يُؤَاكِلَا
yuʔākilā
نُؤَاكِلَ
nuʔākila
تُؤَاكِلُوا
tuʔākilū
يُؤَاكِلُوا
yuʔākilū
f تُؤَاكِلِي
tuʔākilī
تُؤَاكِلَ
tuʔākila
تُؤَاكِلَا
tuʔākilā
تُؤَاكِلْنَ
tuʔākilna
يُؤَاكِلْنَ
yuʔākilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُؤَاكِلْ
ʔuʔākil
تُؤَاكِلْ
tuʔākil
يُؤَاكِلْ
yuʔākil
تُؤَاكِلَا
tuʔākilā
يُؤَاكِلَا
yuʔākilā
نُؤَاكِلْ
nuʔākil
تُؤَاكِلُوا
tuʔākilū
يُؤَاكِلُوا
yuʔākilū
f تُؤَاكِلِي
tuʔākilī
تُؤَاكِلْ
tuʔākil
تُؤَاكِلَا
tuʔākilā
تُؤَاكِلْنَ
tuʔākilna
يُؤَاكِلْنَ
yuʔākilna
imperative
الْأَمْر
m آكِلْ
ʔākil
آكِلَا
ʔākilā
آكِلُوا
ʔākilū
f آكِلِي
ʔākilī
آكِلْنَ
ʔākilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُوكِلْتُ
ʔūkiltu
أُوكِلْتَ
ʔūkilta
أُوكِلَ
ʔūkila
أُوكِلْتُمَا
ʔūkiltumā
أُوكِلَا
ʔūkilā
أُوكِلْنَا
ʔūkilnā
أُوكِلْتُمْ
ʔūkiltum
أُوكِلُوا
ʔūkilū
f أُوكِلْتِ
ʔūkilti
أُوكِلَتْ
ʔūkilat
أُوكِلَتَا
ʔūkilatā
أُوكِلْتُنَّ
ʔūkiltunna
أُوكِلْنَ
ʔūkilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُؤَاكَلُ
ʔuʔākalu
تُؤَاكَلُ
tuʔākalu
يُؤَاكَلُ
yuʔākalu
تُؤَاكَلَانِ
tuʔākalāni
يُؤَاكَلَانِ
yuʔākalāni
نُؤَاكَلُ
nuʔākalu
تُؤَاكَلُونَ
tuʔākalūna
يُؤَاكَلُونَ
yuʔākalūna
f تُؤَاكَلِينَ
tuʔākalīna
تُؤَاكَلُ
tuʔākalu
تُؤَاكَلَانِ
tuʔākalāni
تُؤَاكَلْنَ
tuʔākalna
يُؤَاكَلْنَ
yuʔākalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُؤَاكَلَ
ʔuʔākala
تُؤَاكَلَ
tuʔākala
يُؤَاكَلَ
yuʔākala
تُؤَاكَلَا
tuʔākalā
يُؤَاكَلَا
yuʔākalā
نُؤَاكَلَ
nuʔākala
تُؤَاكَلُوا
tuʔākalū
يُؤَاكَلُوا
yuʔākalū
f تُؤَاكَلِي
tuʔākalī
تُؤَاكَلَ
tuʔākala
تُؤَاكَلَا
tuʔākalā
تُؤَاكَلْنَ
tuʔākalna
يُؤَاكَلْنَ
yuʔākalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُؤَاكَلْ
ʔuʔākal
تُؤَاكَلْ
tuʔākal
يُؤَاكَلْ
yuʔākal
تُؤَاكَلَا
tuʔākalā
يُؤَاكَلَا
yuʔākalā
نُؤَاكَلْ
nuʔākal
تُؤَاكَلُوا
tuʔākalū
يُؤَاكَلُوا
yuʔākalū
f تُؤَاكَلِي
tuʔākalī
تُؤَاكَلْ
tuʔākal
تُؤَاكَلَا
tuʔākalā
تُؤَاكَلْنَ
tuʔākalna
يُؤَاكَلْنَ
yuʔākalna
References

Etymology 1.2

Verb

آكَلَ • (ʔākala) IV (non-past يُؤْكِلُ (yuʔkilu), verbal noun إِيكَال (ʔīkāl)) (obsolete)

  1. to give something to eat, to feed
  2. to invite to eat
  3. to sow discord
  4. to bring forth fruit
  5. to bring one in another's power
Conjugation
Conjugation of آكَلَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِيكَال)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِيكَال
ʔīkāl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُؤْكِل
muʔkil
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُؤْكَل
muʔkal
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m آكَلْتُ
ʔākaltu
آكَلْتَ
ʔākalta
آكَلَ
ʔākala
آكَلْتُمَا
ʔākaltumā
آكَلَا
ʔākalā
آكَلْنَا
ʔākalnā
آكَلْتُمْ
ʔākaltum
آكَلُوا
ʔākalū
f آكَلْتِ
ʔākalti
آكَلَتْ
ʔākalat
آكَلَتَا
ʔākalatā
آكَلْتُنَّ
ʔākaltunna
آكَلْنَ
ʔākalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوكِلُ
ʔūkilu
تُؤْكِلُ
tuʔkilu
يُؤْكِلُ
yuʔkilu
تُؤْكِلَانِ
tuʔkilāni
يُؤْكِلَانِ
yuʔkilāni
نُؤْكِلُ
nuʔkilu
تُؤْكِلُونَ
tuʔkilūna
يُؤْكِلُونَ
yuʔkilūna
f تُؤْكِلِينَ
tuʔkilīna
تُؤْكِلُ
tuʔkilu
تُؤْكِلَانِ
tuʔkilāni
تُؤْكِلْنَ
tuʔkilna
يُؤْكِلْنَ
yuʔkilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوكِلَ
ʔūkila
تُؤْكِلَ
tuʔkila
يُؤْكِلَ
yuʔkila
تُؤْكِلَا
tuʔkilā
يُؤْكِلَا
yuʔkilā
نُؤْكِلَ
nuʔkila
تُؤْكِلُوا
tuʔkilū
يُؤْكِلُوا
yuʔkilū
f تُؤْكِلِي
tuʔkilī
تُؤْكِلَ
tuʔkila
تُؤْكِلَا
tuʔkilā
تُؤْكِلْنَ
tuʔkilna
يُؤْكِلْنَ
yuʔkilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوكِلْ
ʔūkil
تُؤْكِلْ
tuʔkil
يُؤْكِلْ
yuʔkil
تُؤْكِلَا
tuʔkilā
يُؤْكِلَا
yuʔkilā
نُؤْكِلْ
nuʔkil
تُؤْكِلُوا
tuʔkilū
يُؤْكِلُوا
yuʔkilū
f تُؤْكِلِي
tuʔkilī
تُؤْكِلْ
tuʔkil
تُؤْكِلَا
tuʔkilā
تُؤْكِلْنَ
tuʔkilna
يُؤْكِلْنَ
yuʔkilna
imperative
الْأَمْر
m آكِلْ
ʔākil
آكِلَا
ʔākilā
آكِلُوا
ʔākilū
f آكِلِي
ʔākilī
آكِلْنَ
ʔākilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُوكِلْتُ
ʔūkiltu
أُوكِلْتَ
ʔūkilta
أُوكِلَ
ʔūkila
أُوكِلْتُمَا
ʔūkiltumā
أُوكِلَا
ʔūkilā
أُوكِلْنَا
ʔūkilnā
أُوكِلْتُمْ
ʔūkiltum
أُوكِلُوا
ʔūkilū
f أُوكِلْتِ
ʔūkilti
أُوكِلَتْ
ʔūkilat
أُوكِلَتَا
ʔūkilatā
أُوكِلْتُنَّ
ʔūkiltunna
أُوكِلْنَ
ʔūkilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوكَلُ
ʔūkalu
تُؤْكَلُ
tuʔkalu
يُؤْكَلُ
yuʔkalu
تُؤْكَلَانِ
tuʔkalāni
يُؤْكَلَانِ
yuʔkalāni
نُؤْكَلُ
nuʔkalu
تُؤْكَلُونَ
tuʔkalūna
يُؤْكَلُونَ
yuʔkalūna
f تُؤْكَلِينَ
tuʔkalīna
تُؤْكَلُ
tuʔkalu
تُؤْكَلَانِ
tuʔkalāni
تُؤْكَلْنَ
tuʔkalna
يُؤْكَلْنَ
yuʔkalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوكَلَ
ʔūkala
تُؤْكَلَ
tuʔkala
يُؤْكَلَ
yuʔkala
تُؤْكَلَا
tuʔkalā
يُؤْكَلَا
yuʔkalā
نُؤْكَلَ
nuʔkala
تُؤْكَلُوا
tuʔkalū
يُؤْكَلُوا
yuʔkalū
f تُؤْكَلِي
tuʔkalī
تُؤْكَلَ
tuʔkala
تُؤْكَلَا
tuʔkalā
تُؤْكَلْنَ
tuʔkalna
يُؤْكَلْنَ
yuʔkalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوكَلْ
ʔūkal
تُؤْكَلْ
tuʔkal
يُؤْكَلْ
yuʔkal
تُؤْكَلَا
tuʔkalā
يُؤْكَلَا
yuʔkalā
نُؤْكَلْ
nuʔkal
تُؤْكَلُوا
tuʔkalū
يُؤْكَلُوا
yuʔkalū
f تُؤْكَلِي
tuʔkalī
تُؤْكَلْ
tuʔkal
تُؤْكَلَا
tuʔkalā
تُؤْكَلْنَ
tuʔkalna
يُؤْكَلْنَ
yuʔkalna
References

Etymology 1.3

Adjective

آكِلٌ • (ʔākilun) (masculine plural آكِلُونَ (ʔākilūna) or أَكَلَةٌ (ʔakalatun))

  1. active participle of أَكَلَ (ʔakala)
  2. -vore
    اَلْحَيَوَانَاتُ آكِلَةُ اللُّحُومِal-ḥayawānātu ʔākilatu l-luḥūmicarnivore animals
Declension
Declension of adjective آكِل (ʔākil)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal آكِل
ʔākil
الْآكِل
al-ʔākil
آكِلَة
ʔākila
الْآكِلَة
al-ʔākila
nominative آكِلٌ
ʔākilun
الْآكِلُ
al-ʔākilu
آكِلَةٌ
ʔākilatun
الْآكِلَةُ
al-ʔākilatu
accusative آكِلًا
ʔākilan
الْآكِلَ
al-ʔākila
آكِلَةً
ʔākilatan
الْآكِلَةَ
al-ʔākilata
genitive آكِلٍ
ʔākilin
الْآكِلِ
al-ʔākili
آكِلَةٍ
ʔākilatin
الْآكِلَةِ
al-ʔākilati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal آكِلَيْن
ʔākilayn
الْآكِلَيْن
al-ʔākilayn
آكِلَتَيْن
ʔākilatayn
الْآكِلَتَيْن
al-ʔākilatayn
nominative آكِلَانِ
ʔākilāni
الْآكِلَانِ
al-ʔākilāni
آكِلَتَانِ
ʔākilatāni
الْآكِلَتَانِ
al-ʔākilatāni
accusative آكِلَيْنِ
ʔākilayni
الْآكِلَيْنِ
al-ʔākilayni
آكِلَتَيْنِ
ʔākilatayni
الْآكِلَتَيْنِ
al-ʔākilatayni
genitive آكِلَيْنِ
ʔākilayni
الْآكِلَيْنِ
al-ʔākilayni
آكِلَتَيْنِ
ʔākilatayni
الْآكِلَتَيْنِ
al-ʔākilatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural‎;
broken plural triptote in ـَة (-a)
sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal آكِلِين‎; أَكَلَة
ʔākilīn‎; ʔakala
الْآكِلِين‎; الْأَكَلَة
al-ʔākilīn‎; al-ʔakala
آكِلَات
ʔākilāt
الْآكِلَات
al-ʔākilāt
nominative آكِلُونَ‎; أَكَلَةٌ
ʔākilūna‎; ʔakalatun
الْآكِلُونَ‎; الْأَكَلَةُ
al-ʔākilūna‎; al-ʔakalatu
آكِلَاتٌ
ʔākilātun
الْآكِلَاتُ
al-ʔākilātu
accusative آكِلِينَ‎; أَكَلَةً
ʔākilīna‎; ʔakalatan
الْآكِلِينَ‎; الْأَكَلَةَ
al-ʔākilīna‎; al-ʔakalata
آكِلَاتٍ
ʔākilātin
الْآكِلَاتِ
al-ʔākilāti
genitive آكِلِينَ‎; أَكَلَةٍ
ʔākilīna‎; ʔakalatin
الْآكِلِينَ‎; الْأَكَلَةِ
al-ʔākilīna‎; al-ʔakalati
آكِلَاتٍ
ʔākilātin
الْآكِلَاتِ
al-ʔākilāti

Etymology 1.4

Adjective

آكَل • (ʔākal) (rare)

  1. who eats more
    • a. 869, Al-Jāḥiẓ, “طرف أهل خراسان - كُلٌّ ورغيفه”, in Muḥammad Fatḥī ʾAbū Bakr, editor, Al-Buḵalāʾ, 5th edition, Egyptian-Lebanese Publishing House, published 2021, →ISBN, page 67:
      فَقَالَ لَهُ صَاحِبُهُ: لَوْلَا أَعْلَمُ أَنَّكَ آكَلُ مِنِّي لَأَدْخَلْتُ لَكَ هٰذَا الْكَلَامَ فِي بَابِ النَّصِيحَةِ.
      faqāla lahu ṣāḥibuhu: lawlā ʔaʕlamu ʔannaka ʔākalu minnī laʔadḵaltu laka hāḏā l-kalāma fī bābi n-naṣīḥati.
      And his friend said to him: If I were not to know that you are more esurient than I am, I would have commenced my advice with this introductory word.

Etymology 1.5

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

آكل (form I)

  1. آكُلُ (ʔākulu) /ʔaː.ku.lu/: first-person singular non-past active indicative of أَكَلَ (ʔakala)
  2. آكُلَ (ʔākula) /ʔaː.ku.la/: first-person singular non-past active subjunctive of أَكَلَ (ʔakala)
  3. آكُلْ (ʔākul) /ʔaː.kul/: first-person singular non-past active jussive of أَكَلَ (ʔakala)
  4. آكَلُ (ʔākalu) /ʔaː.ka.lu/: first-person singular non-past active indicative of أَكِلَ (ʔakila)
  5. آكَلَ (ʔākala) /ʔaː.ka.la/: first-person singular non-past active subjunctive of أَكِلَ (ʔakila)
  6. آكَلْ (ʔākal) /ʔaː.kal/: first-person singular non-past active jussive of أَكِلَ (ʔakila)