أحي
Arabic
Etymology 1
Verb
أحي (form I)
- أَحْيَ (ʔaḥya) /ʔaħ.ja/: first-person singular non-past active jussive of حَيَّ (ḥayya) and حَيِيَ (ḥayiya)
- أُحْيَ (ʔuḥya) /ʔuħ.ja/: first-person singular non-past passive jussive of حَيَّ (ḥayya)
Etymology 2
Verb
أحي (form II)
- أُحَيِّ (ʔuḥayyi) /ʔu.ħaj.ji/: first-person singular non-past active jussive of حَيَّا (ḥayyā)
- أُحَيَّ (ʔuḥayya) /ʔu.ħaj.ja/: first-person singular non-past passive jussive of حَيَّا (ḥayyā)
Etymology 3
Verb
أحي (form IV)