أصل

See also: اصل, آصل, and أضل

Arabic

Root
ء ص ل (ʔ ṣ l)
8 terms

Etymology 1.1

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʔasˤl/

    Noun

    أَصْل • (ʔaṣlm (plural أُصُول (ʔuṣūl))

    1. ground
    2. origin, source
    3. foundation, fundament, basis
    4. basic rule; default rule; rule that holds in the absence of contrary evidence
      اَلْأَصْلُ فِي الْعِبادَاتِ الْمَنْع.
      al-ʔaṣlu fī l-ʕibādāti l-manʕ.
      Acts of worship are forbidden (in Islam) unless they are explicitly permitted.
      (literally, “The default rule regarding acts of worship is [their] prohibition.”)
    5. root (a primary source)
    6. cause, reason
    7. descent, lineage, stock
    8. (linguistics) root (primary lexical unit of a word)
    Declension
    Declension of noun أَصْل (ʔaṣl)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal أَصْل
    ʔaṣl
    الْأَصْل
    al-ʔaṣl
    أَصْل
    ʔaṣl
    nominative أَصْلٌ
    ʔaṣlun
    الْأَصْلُ
    al-ʔaṣlu
    أَصْلُ
    ʔaṣlu
    accusative أَصْلًا
    ʔaṣlan
    الْأَصْلَ
    al-ʔaṣla
    أَصْلَ
    ʔaṣla
    genitive أَصْلٍ
    ʔaṣlin
    الْأَصْلِ
    al-ʔaṣli
    أَصْلِ
    ʔaṣli
    dual indefinite definite construct
    informal أَصْلَيْن
    ʔaṣlayn
    الْأَصْلَيْن
    al-ʔaṣlayn
    أَصْلَيْ
    ʔaṣlay
    nominative أَصْلَانِ
    ʔaṣlāni
    الْأَصْلَانِ
    al-ʔaṣlāni
    أَصْلَا
    ʔaṣlā
    accusative أَصْلَيْنِ
    ʔaṣlayni
    الْأَصْلَيْنِ
    al-ʔaṣlayni
    أَصْلَيْ
    ʔaṣlay
    genitive أَصْلَيْنِ
    ʔaṣlayni
    الْأَصْلَيْنِ
    al-ʔaṣlayni
    أَصْلَيْ
    ʔaṣlay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal أُصُول
    ʔuṣūl
    الْأُصُول
    al-ʔuṣūl
    أُصُول
    ʔuṣūl
    nominative أُصُولٌ
    ʔuṣūlun
    الْأُصُولُ
    al-ʔuṣūlu
    أُصُولُ
    ʔuṣūlu
    accusative أُصُولًا
    ʔuṣūlan
    الْأُصُولَ
    al-ʔuṣūla
    أُصُولَ
    ʔuṣūla
    genitive أُصُولٍ
    ʔuṣūlin
    الْأُصُولِ
    al-ʔuṣūli
    أُصُولِ
    ʔuṣūli
    Antonyms
    Descendants
    • Assyrian Neo-Aramaic: ܐܲܨܠܵܐ (aṣlā)
    • Classical Persian: اَصْل (asl)
    • Georgian: ასლი (asli)
    • Malay: asal
    • Ottoman Turkish: آصل (asıl)
      • Turkish: asıl
      • Armenian: ասըլ (asəl), ասլ (asl)
    • Swahili: asili

    Etymology 1.2

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʔa.sˤu.la/

    Verb

    أَصُلَ • (ʔaṣula) I (non-past يَأْصُلُ (yaʔṣulu), verbal noun أَصَالَة (ʔaṣāla))

    1. to be firmly rooted, to become firmly rooted
    2. to be firmly established
    3. to be of noble origin
    Conjugation
    Conjugation of أَصُلَ (I, sound, u ~ u, no passive, verbal noun أَصَالَة)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    أَصَالَة
    ʔaṣāla
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    أَصِيل
    ʔaṣīl
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m أَصُلْتُ
    ʔaṣultu
    أَصُلْتَ
    ʔaṣulta
    أَصُلَ
    ʔaṣula
    أَصُلْتُمَا
    ʔaṣultumā
    أَصُلَا
    ʔaṣulā
    أَصُلْنَا
    ʔaṣulnā
    أَصُلْتُمْ
    ʔaṣultum
    أَصُلُوا
    ʔaṣulū
    f أَصُلْتِ
    ʔaṣulti
    أَصُلَتْ
    ʔaṣulat
    أَصُلَتَا
    ʔaṣulatā
    أَصُلْتُنَّ
    ʔaṣultunna
    أَصُلْنَ
    ʔaṣulna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m آصُلُ
    ʔāṣulu
    تَأْصُلُ
    taʔṣulu
    يَأْصُلُ
    yaʔṣulu
    تَأْصُلَانِ
    taʔṣulāni
    يَأْصُلَانِ
    yaʔṣulāni
    نَأْصُلُ
    naʔṣulu
    تَأْصُلُونَ
    taʔṣulūna
    يَأْصُلُونَ
    yaʔṣulūna
    f تَأْصُلِينَ
    taʔṣulīna
    تَأْصُلُ
    taʔṣulu
    تَأْصُلَانِ
    taʔṣulāni
    تَأْصُلْنَ
    taʔṣulna
    يَأْصُلْنَ
    yaʔṣulna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m آصُلَ
    ʔāṣula
    تَأْصُلَ
    taʔṣula
    يَأْصُلَ
    yaʔṣula
    تَأْصُلَا
    taʔṣulā
    يَأْصُلَا
    yaʔṣulā
    نَأْصُلَ
    naʔṣula
    تَأْصُلُوا
    taʔṣulū
    يَأْصُلُوا
    yaʔṣulū
    f تَأْصُلِي
    taʔṣulī
    تَأْصُلَ
    taʔṣula
    تَأْصُلَا
    taʔṣulā
    تَأْصُلْنَ
    taʔṣulna
    يَأْصُلْنَ
    yaʔṣulna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m آصُلْ
    ʔāṣul
    تَأْصُلْ
    taʔṣul
    يَأْصُلْ
    yaʔṣul
    تَأْصُلَا
    taʔṣulā
    يَأْصُلَا
    yaʔṣulā
    نَأْصُلْ
    naʔṣul
    تَأْصُلُوا
    taʔṣulū
    يَأْصُلُوا
    yaʔṣulū
    f تَأْصُلِي
    taʔṣulī
    تَأْصُلْ
    taʔṣul
    تَأْصُلَا
    taʔṣulā
    تَأْصُلْنَ
    taʔṣulna
    يَأْصُلْنَ
    yaʔṣulna
    imperative
    الْأَمْر
    m اُؤْصُلْ
    uʔṣul
    اُؤْصُلَا
    uʔṣulā
    اُؤْصُلُوا
    uʔṣulū
    f اُؤْصُلِي
    uʔṣulī
    اُؤْصُلْنَ
    uʔṣulna

    Etymology 1.3

    Pronunciation

    • IPA(key): /ʔasˤ.sˤa.la/

    Verb

    أَصَّلَ • (ʔaṣṣala) II (non-past يُؤَصِّلُ (yuʔaṣṣilu), verbal noun تَأْصِيل (taʔṣīl))

    1. to found, to give a firm foundation
    2. to establish the origin of
    Conjugation
    Conjugation of أَصَّلَ (II, sound, full passive, verbal noun تَأْصِيل)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    تَأْصِيل
    taʔṣīl
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُؤَصِّل
    muʔaṣṣil
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُؤَصَّل
    muʔaṣṣal
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m أَصَّلْتُ
    ʔaṣṣaltu
    أَصَّلْتَ
    ʔaṣṣalta
    أَصَّلَ
    ʔaṣṣala
    أَصَّلْتُمَا
    ʔaṣṣaltumā
    أَصَّلَا
    ʔaṣṣalā
    أَصَّلْنَا
    ʔaṣṣalnā
    أَصَّلْتُمْ
    ʔaṣṣaltum
    أَصَّلُوا
    ʔaṣṣalū
    f أَصَّلْتِ
    ʔaṣṣalti
    أَصَّلَتْ
    ʔaṣṣalat
    أَصَّلَتَا
    ʔaṣṣalatā
    أَصَّلْتُنَّ
    ʔaṣṣaltunna
    أَصَّلْنَ
    ʔaṣṣalna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُؤَصِّلُ
    ʔuʔaṣṣilu
    تُؤَصِّلُ
    tuʔaṣṣilu
    يُؤَصِّلُ
    yuʔaṣṣilu
    تُؤَصِّلَانِ
    tuʔaṣṣilāni
    يُؤَصِّلَانِ
    yuʔaṣṣilāni
    نُؤَصِّلُ
    nuʔaṣṣilu
    تُؤَصِّلُونَ
    tuʔaṣṣilūna
    يُؤَصِّلُونَ
    yuʔaṣṣilūna
    f تُؤَصِّلِينَ
    tuʔaṣṣilīna
    تُؤَصِّلُ
    tuʔaṣṣilu
    تُؤَصِّلَانِ
    tuʔaṣṣilāni
    تُؤَصِّلْنَ
    tuʔaṣṣilna
    يُؤَصِّلْنَ
    yuʔaṣṣilna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُؤَصِّلَ
    ʔuʔaṣṣila
    تُؤَصِّلَ
    tuʔaṣṣila
    يُؤَصِّلَ
    yuʔaṣṣila
    تُؤَصِّلَا
    tuʔaṣṣilā
    يُؤَصِّلَا
    yuʔaṣṣilā
    نُؤَصِّلَ
    nuʔaṣṣila
    تُؤَصِّلُوا
    tuʔaṣṣilū
    يُؤَصِّلُوا
    yuʔaṣṣilū
    f تُؤَصِّلِي
    tuʔaṣṣilī
    تُؤَصِّلَ
    tuʔaṣṣila
    تُؤَصِّلَا
    tuʔaṣṣilā
    تُؤَصِّلْنَ
    tuʔaṣṣilna
    يُؤَصِّلْنَ
    yuʔaṣṣilna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُؤَصِّلْ
    ʔuʔaṣṣil
    تُؤَصِّلْ
    tuʔaṣṣil
    يُؤَصِّلْ
    yuʔaṣṣil
    تُؤَصِّلَا
    tuʔaṣṣilā
    يُؤَصِّلَا
    yuʔaṣṣilā
    نُؤَصِّلْ
    nuʔaṣṣil
    تُؤَصِّلُوا
    tuʔaṣṣilū
    يُؤَصِّلُوا
    yuʔaṣṣilū
    f تُؤَصِّلِي
    tuʔaṣṣilī
    تُؤَصِّلْ
    tuʔaṣṣil
    تُؤَصِّلَا
    tuʔaṣṣilā
    تُؤَصِّلْنَ
    tuʔaṣṣilna
    يُؤَصِّلْنَ
    yuʔaṣṣilna
    imperative
    الْأَمْر
    m أَصِّلْ
    ʔaṣṣil
    أَصِّلَا
    ʔaṣṣilā
    أَصِّلُوا
    ʔaṣṣilū
    f أَصِّلِي
    ʔaṣṣilī
    أَصِّلْنَ
    ʔaṣṣilna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m أُصِّلْتُ
    ʔuṣṣiltu
    أُصِّلْتَ
    ʔuṣṣilta
    أُصِّلَ
    ʔuṣṣila
    أُصِّلْتُمَا
    ʔuṣṣiltumā
    أُصِّلَا
    ʔuṣṣilā
    أُصِّلْنَا
    ʔuṣṣilnā
    أُصِّلْتُمْ
    ʔuṣṣiltum
    أُصِّلُوا
    ʔuṣṣilū
    f أُصِّلْتِ
    ʔuṣṣilti
    أُصِّلَتْ
    ʔuṣṣilat
    أُصِّلَتَا
    ʔuṣṣilatā
    أُصِّلْتُنَّ
    ʔuṣṣiltunna
    أُصِّلْنَ
    ʔuṣṣilna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُؤَصَّلُ
    ʔuʔaṣṣalu
    تُؤَصَّلُ
    tuʔaṣṣalu
    يُؤَصَّلُ
    yuʔaṣṣalu
    تُؤَصَّلَانِ
    tuʔaṣṣalāni
    يُؤَصَّلَانِ
    yuʔaṣṣalāni
    نُؤَصَّلُ
    nuʔaṣṣalu
    تُؤَصَّلُونَ
    tuʔaṣṣalūna
    يُؤَصَّلُونَ
    yuʔaṣṣalūna
    f تُؤَصَّلِينَ
    tuʔaṣṣalīna
    تُؤَصَّلُ
    tuʔaṣṣalu
    تُؤَصَّلَانِ
    tuʔaṣṣalāni
    تُؤَصَّلْنَ
    tuʔaṣṣalna
    يُؤَصَّلْنَ
    yuʔaṣṣalna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُؤَصَّلَ
    ʔuʔaṣṣala
    تُؤَصَّلَ
    tuʔaṣṣala
    يُؤَصَّلَ
    yuʔaṣṣala
    تُؤَصَّلَا
    tuʔaṣṣalā
    يُؤَصَّلَا
    yuʔaṣṣalā
    نُؤَصَّلَ
    nuʔaṣṣala
    تُؤَصَّلُوا
    tuʔaṣṣalū
    يُؤَصَّلُوا
    yuʔaṣṣalū
    f تُؤَصَّلِي
    tuʔaṣṣalī
    تُؤَصَّلَ
    tuʔaṣṣala
    تُؤَصَّلَا
    tuʔaṣṣalā
    تُؤَصَّلْنَ
    tuʔaṣṣalna
    يُؤَصَّلْنَ
    yuʔaṣṣalna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُؤَصَّلْ
    ʔuʔaṣṣal
    تُؤَصَّلْ
    tuʔaṣṣal
    يُؤَصَّلْ
    yuʔaṣṣal
    تُؤَصَّلَا
    tuʔaṣṣalā
    يُؤَصَّلَا
    yuʔaṣṣalā
    نُؤَصَّلْ
    nuʔaṣṣal
    تُؤَصَّلُوا
    tuʔaṣṣalū
    يُؤَصَّلُوا
    yuʔaṣṣalū
    f تُؤَصَّلِي
    tuʔaṣṣalī
    تُؤَصَّلْ
    tuʔaṣṣal
    تُؤَصَّلَا
    tuʔaṣṣalā
    تُؤَصَّلْنَ
    tuʔaṣṣalna
    يُؤَصَّلْنَ
    yuʔaṣṣalna

    Etymology 2

    Verb

    أصل (form I)

    1. أَصِلُّ (ʔaṣillu) /ʔa.sˤil.lu/: first-person singular non-past active indicative of صَلَّ (ṣalla)
    2. أُصَلُّ (ʔuṣallu) /ʔu.sˤal.lu/: first-person singular non-past passive indicative of صَلَّ (ṣalla)
    3. أَصِلَّ (ʔaṣilla) /ʔa.sˤil.la/: first-person singular non-past active subjunctive/jussive of صَلَّ (ṣalla)
    4. أُصَلَّ (ʔuṣalla) /ʔu.sˤal.la/: first-person singular non-past passive subjunctive/jussive of صَلَّ (ṣalla)
    5. أَصِلِّ (ʔaṣilli) /ʔa.sˤil.li/: first-person singular non-past active jussive of صَلَّ (ṣalla)
    6. أُصَلِّ (ʔuṣalli) /ʔu.sˤal.li/: first-person singular non-past passive jussive of صَلَّ (ṣalla)

    Etymology 3

    Verb

    أصل (form I)

    1. أَصُلْ (ʔaṣul) /ʔa.sˤul/: first-person singular non-past active jussive of صَالَ (ṣāla)
    2. أُصَلْ (ʔuṣal) /ʔu.sˤal/: first-person singular non-past passive jussive of صَالَ (ṣāla)

    Etymology 4.1

    Verb

    أصل (form I)

    1. أَصْلِ (ʔaṣli) /ʔasˤ.li/: first-person singular non-past active jussive of صَلَى (ṣalā)
    2. أُصْلَ (ʔuṣla) /ʔusˤ.la/: first-person singular non-past passive jussive of صَلَى (ṣalā) and صَلِيَ (ṣaliya)
    3. أَصْلَ (ʔaṣla) /ʔasˤ.la/: first-person singular non-past active jussive of صَلِيَ (ṣaliya)

    Etymology 4.2

    Verb

    أصل (form II)

    1. أُصَلِّ (ʔuṣalli) /ʔu.sˤal.li/: first-person singular non-past active jussive of صَلَّى (ṣallā)
    2. أُصَلَّ (ʔuṣalla) /ʔu.sˤal.la/: first-person singular non-past passive jussive of صَلَّى (ṣallā)

    Etymology 4.3

    Verb

    أصل (form IV)

    1. أُصْلِ (ʔuṣli) /ʔusˤ.li/: first-person singular non-past active jussive of أَصْلَى (ʔaṣlā)
    2. أُصْلَ (ʔuṣla) /ʔusˤ.la/: first-person singular non-past passive jussive of أَصْلَى (ʔaṣlā)
    3. أَصْلِ (ʔaṣli) /ʔasˤ.li/: second-person masculine singular imperative of أَصْلَى (ʔaṣlā)

    Etymology 5

    Verb

    أصل (form I)

    1. أَصِلُ (ʔaṣilu) /ʔa.sˤi.lu/: first-person singular non-past active indicative of وَصَلَ (waṣala)
    2. أَصِلَ (ʔaṣila) /ʔa.sˤi.la/: first-person singular non-past active subjunctive of وَصَلَ (waṣala)
    3. أَصِلْ (ʔaṣil) /ʔa.sˤil/: first-person singular non-past active jussive of وَصَلَ (waṣala)