أله

See also: اله, إله, آله, and آلة

Arabic

Etymology

From the root ء ل ه (ʔ l h). Denominal verb from إِلٰه (ʔilāh, god), ultimately from Proto-Semitic *ʾil-.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔal.la.ha/

Verb

أَلَّهَ • (ʔallaha) II (non-past يُؤَلِّهُ (yuʔallihu), verbal noun تَأْلِيه (taʔlīh))

  1. to deify
  2. to idolize, to adore

Conjugation

Conjugation of أَلَّهَ (II, sound, full passive, verbal noun تَأْلِيه)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَأْلِيه
taʔlīh
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُؤَلِّه
muʔallih
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُؤَلَّه
muʔallah
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَلَّهْتُ
ʔallahtu
أَلَّهْتَ
ʔallahta
أَلَّهَ
ʔallaha
أَلَّهْتُمَا
ʔallahtumā
أَلَّهَا
ʔallahā
أَلَّهْنَا
ʔallahnā
أَلَّهْتُمْ
ʔallahtum
أَلَّهُوا
ʔallahū
f أَلَّهْتِ
ʔallahti
أَلَّهَتْ
ʔallahat
أَلَّهَتَا
ʔallahatā
أَلَّهْتُنَّ
ʔallahtunna
أَلَّهْنَ
ʔallahna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُؤَلِّهُ
ʔuʔallihu
تُؤَلِّهُ
tuʔallihu
يُؤَلِّهُ
yuʔallihu
تُؤَلِّهَانِ
tuʔallihāni
يُؤَلِّهَانِ
yuʔallihāni
نُؤَلِّهُ
nuʔallihu
تُؤَلِّهُونَ
tuʔallihūna
يُؤَلِّهُونَ
yuʔallihūna
f تُؤَلِّهِينَ
tuʔallihīna
تُؤَلِّهُ
tuʔallihu
تُؤَلِّهَانِ
tuʔallihāni
تُؤَلِّهْنَ
tuʔallihna
يُؤَلِّهْنَ
yuʔallihna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُؤَلِّهَ
ʔuʔalliha
تُؤَلِّهَ
tuʔalliha
يُؤَلِّهَ
yuʔalliha
تُؤَلِّهَا
tuʔallihā
يُؤَلِّهَا
yuʔallihā
نُؤَلِّهَ
nuʔalliha
تُؤَلِّهُوا
tuʔallihū
يُؤَلِّهُوا
yuʔallihū
f تُؤَلِّهِي
tuʔallihī
تُؤَلِّهَ
tuʔalliha
تُؤَلِّهَا
tuʔallihā
تُؤَلِّهْنَ
tuʔallihna
يُؤَلِّهْنَ
yuʔallihna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُؤَلِّهْ
ʔuʔallih
تُؤَلِّهْ
tuʔallih
يُؤَلِّهْ
yuʔallih
تُؤَلِّهَا
tuʔallihā
يُؤَلِّهَا
yuʔallihā
نُؤَلِّهْ
nuʔallih
تُؤَلِّهُوا
tuʔallihū
يُؤَلِّهُوا
yuʔallihū
f تُؤَلِّهِي
tuʔallihī
تُؤَلِّهْ
tuʔallih
تُؤَلِّهَا
tuʔallihā
تُؤَلِّهْنَ
tuʔallihna
يُؤَلِّهْنَ
yuʔallihna
imperative
الْأَمْر
m أَلِّهْ
ʔallih
أَلِّهَا
ʔallihā
أَلِّهُوا
ʔallihū
f أَلِّهِي
ʔallihī
أَلِّهْنَ
ʔallihna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُلِّهْتُ
ʔullihtu
أُلِّهْتَ
ʔullihta
أُلِّهَ
ʔulliha
أُلِّهْتُمَا
ʔullihtumā
أُلِّهَا
ʔullihā
أُلِّهْنَا
ʔullihnā
أُلِّهْتُمْ
ʔullihtum
أُلِّهُوا
ʔullihū
f أُلِّهْتِ
ʔullihti
أُلِّهَتْ
ʔullihat
أُلِّهَتَا
ʔullihatā
أُلِّهْتُنَّ
ʔullihtunna
أُلِّهْنَ
ʔullihna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُؤَلَّهُ
ʔuʔallahu
تُؤَلَّهُ
tuʔallahu
يُؤَلَّهُ
yuʔallahu
تُؤَلَّهَانِ
tuʔallahāni
يُؤَلَّهَانِ
yuʔallahāni
نُؤَلَّهُ
nuʔallahu
تُؤَلَّهُونَ
tuʔallahūna
يُؤَلَّهُونَ
yuʔallahūna
f تُؤَلَّهِينَ
tuʔallahīna
تُؤَلَّهُ
tuʔallahu
تُؤَلَّهَانِ
tuʔallahāni
تُؤَلَّهْنَ
tuʔallahna
يُؤَلَّهْنَ
yuʔallahna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُؤَلَّهَ
ʔuʔallaha
تُؤَلَّهَ
tuʔallaha
يُؤَلَّهَ
yuʔallaha
تُؤَلَّهَا
tuʔallahā
يُؤَلَّهَا
yuʔallahā
نُؤَلَّهَ
nuʔallaha
تُؤَلَّهُوا
tuʔallahū
يُؤَلَّهُوا
yuʔallahū
f تُؤَلَّهِي
tuʔallahī
تُؤَلَّهَ
tuʔallaha
تُؤَلَّهَا
tuʔallahā
تُؤَلَّهْنَ
tuʔallahna
يُؤَلَّهْنَ
yuʔallahna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُؤَلَّهْ
ʔuʔallah
تُؤَلَّهْ
tuʔallah
يُؤَلَّهْ
yuʔallah
تُؤَلَّهَا
tuʔallahā
يُؤَلَّهَا
yuʔallahā
نُؤَلَّهْ
nuʔallah
تُؤَلَّهُوا
tuʔallahū
يُؤَلَّهُوا
yuʔallahū
f تُؤَلَّهِي
tuʔallahī
تُؤَلَّهْ
tuʔallah
تُؤَلَّهَا
tuʔallahā
تُؤَلَّهْنَ
tuʔallahna
يُؤَلَّهْنَ
yuʔallahna

References

  • Wehr, Hans (1979) “ءله”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN