أنحل

See also: انحل

Arabic

Etymology 1

Root
ن ح ل (n ḥ l)
5 terms

Verb

أَنْحَلَ • (ʔanḥala) IV (non-past يُنْحِلُ (yunḥilu), verbal noun إِنْحَال (ʔinḥāl))

  1. to make emaciated, to make thin, to enervate, to weaken
Conjugation
Conjugation of أَنْحَلَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِنْحَال)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِنْحَال
ʔinḥāl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنْحِل
munḥil
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنْحَل
munḥal
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَنْحَلْتُ
ʔanḥaltu
أَنْحَلْتَ
ʔanḥalta
أَنْحَلَ
ʔanḥala
أَنْحَلْتُمَا
ʔanḥaltumā
أَنْحَلَا
ʔanḥalā
أَنْحَلْنَا
ʔanḥalnā
أَنْحَلْتُمْ
ʔanḥaltum
أَنْحَلُوا
ʔanḥalū
f أَنْحَلْتِ
ʔanḥalti
أَنْحَلَتْ
ʔanḥalat
أَنْحَلَتَا
ʔanḥalatā
أَنْحَلْتُنَّ
ʔanḥaltunna
أَنْحَلْنَ
ʔanḥalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْحِلُ
ʔunḥilu
تُنْحِلُ
tunḥilu
يُنْحِلُ
yunḥilu
تُنْحِلَانِ
tunḥilāni
يُنْحِلَانِ
yunḥilāni
نُنْحِلُ
nunḥilu
تُنْحِلُونَ
tunḥilūna
يُنْحِلُونَ
yunḥilūna
f تُنْحِلِينَ
tunḥilīna
تُنْحِلُ
tunḥilu
تُنْحِلَانِ
tunḥilāni
تُنْحِلْنَ
tunḥilna
يُنْحِلْنَ
yunḥilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْحِلَ
ʔunḥila
تُنْحِلَ
tunḥila
يُنْحِلَ
yunḥila
تُنْحِلَا
tunḥilā
يُنْحِلَا
yunḥilā
نُنْحِلَ
nunḥila
تُنْحِلُوا
tunḥilū
يُنْحِلُوا
yunḥilū
f تُنْحِلِي
tunḥilī
تُنْحِلَ
tunḥila
تُنْحِلَا
tunḥilā
تُنْحِلْنَ
tunḥilna
يُنْحِلْنَ
yunḥilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْحِلْ
ʔunḥil
تُنْحِلْ
tunḥil
يُنْحِلْ
yunḥil
تُنْحِلَا
tunḥilā
يُنْحِلَا
yunḥilā
نُنْحِلْ
nunḥil
تُنْحِلُوا
tunḥilū
يُنْحِلُوا
yunḥilū
f تُنْحِلِي
tunḥilī
تُنْحِلْ
tunḥil
تُنْحِلَا
tunḥilā
تُنْحِلْنَ
tunḥilna
يُنْحِلْنَ
yunḥilna
imperative
الْأَمْر
m أَنْحِلْ
ʔanḥil
أَنْحِلَا
ʔanḥilā
أَنْحِلُوا
ʔanḥilū
f أَنْحِلِي
ʔanḥilī
أَنْحِلْنَ
ʔanḥilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُنْحِلْتُ
ʔunḥiltu
أُنْحِلْتَ
ʔunḥilta
أُنْحِلَ
ʔunḥila
أُنْحِلْتُمَا
ʔunḥiltumā
أُنْحِلَا
ʔunḥilā
أُنْحِلْنَا
ʔunḥilnā
أُنْحِلْتُمْ
ʔunḥiltum
أُنْحِلُوا
ʔunḥilū
f أُنْحِلْتِ
ʔunḥilti
أُنْحِلَتْ
ʔunḥilat
أُنْحِلَتَا
ʔunḥilatā
أُنْحِلْتُنَّ
ʔunḥiltunna
أُنْحِلْنَ
ʔunḥilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْحَلُ
ʔunḥalu
تُنْحَلُ
tunḥalu
يُنْحَلُ
yunḥalu
تُنْحَلَانِ
tunḥalāni
يُنْحَلَانِ
yunḥalāni
نُنْحَلُ
nunḥalu
تُنْحَلُونَ
tunḥalūna
يُنْحَلُونَ
yunḥalūna
f تُنْحَلِينَ
tunḥalīna
تُنْحَلُ
tunḥalu
تُنْحَلَانِ
tunḥalāni
تُنْحَلْنَ
tunḥalna
يُنْحَلْنَ
yunḥalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْحَلَ
ʔunḥala
تُنْحَلَ
tunḥala
يُنْحَلَ
yunḥala
تُنْحَلَا
tunḥalā
يُنْحَلَا
yunḥalā
نُنْحَلَ
nunḥala
تُنْحَلُوا
tunḥalū
يُنْحَلُوا
yunḥalū
f تُنْحَلِي
tunḥalī
تُنْحَلَ
tunḥala
تُنْحَلَا
tunḥalā
تُنْحَلْنَ
tunḥalna
يُنْحَلْنَ
yunḥalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْحَلْ
ʔunḥal
تُنْحَلْ
tunḥal
يُنْحَلْ
yunḥal
تُنْحَلَا
tunḥalā
يُنْحَلَا
yunḥalā
نُنْحَلْ
nunḥal
تُنْحَلُوا
tunḥalū
يُنْحَلُوا
yunḥalū
f تُنْحَلِي
tunḥalī
تُنْحَلْ
tunḥal
تُنْحَلَا
tunḥalā
تُنْحَلْنَ
tunḥalna
يُنْحَلْنَ
yunḥalna

Etymology 2

Verb

أنحل (form I)

  1. أَنْحُلُ (ʔanḥulu) /ʔan.ħu.lu/: first-person singular non-past active indicative of نَحَلَ (naḥala) and نَحُلَ (naḥula)
  2. أَنْحَلُ (ʔanḥalu) /ʔan.ħa.lu/: first-person singular non-past active indicative of نَحَلَ (naḥala) and نَحِلَ (naḥila)
  3. أَنْحُلَ (ʔanḥula) /ʔan.ħu.la/: first-person singular non-past active subjunctive of نَحَلَ (naḥala) and نَحُلَ (naḥula)
  4. أَنْحَلَ (ʔanḥala) /ʔan.ħa.la/: first-person singular non-past active subjunctive of نَحَلَ (naḥala) and نَحِلَ (naḥila)
  5. أَنْحُلْ (ʔanḥul) /ʔan.ħul/: first-person singular non-past active jussive of نَحَلَ (naḥala) and نَحُلَ (naḥula)
  6. أَنْحَلْ (ʔanḥal) /ʔan.ħal/: first-person singular non-past active jussive of نَحَلَ (naḥala) and نَحِلَ (naḥila)
  7. أُنْحَلُ (ʔunḥalu) /ʔun.ħa.lu/: first-person singular non-past passive indicative of نَحَلَ (naḥala)
  8. أُنْحَلَ (ʔunḥala) /ʔun.ħa.la/: first-person singular non-past passive subjunctive of نَحَلَ (naḥala)
  9. أُنْحَلْ (ʔunḥal) /ʔun.ħal/: first-person singular non-past passive jussive of نَحَلَ (naḥala)