إنكار
Arabic
| Root |
|---|
| ن ك ر (n k r) |
| 7 terms |
Etymology
Verbal noun of أَنْكَرَ (to deny).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔin.kaːr/
Noun
إِنْكَار • (ʔinkār) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِنْكَار ʔinkār |
الْإِنْكَار al-ʔinkār |
إِنْكَار ʔinkār |
| nominative | إِنْكَارٌ ʔinkārun |
الْإِنْكَارُ al-ʔinkāru |
إِنْكَارُ ʔinkāru |
| accusative | إِنْكَارًا ʔinkāran |
الْإِنْكَارَ al-ʔinkāra |
إِنْكَارَ ʔinkāra |
| genitive | إِنْكَارٍ ʔinkārin |
الْإِنْكَارِ al-ʔinkāri |
إِنْكَارِ ʔinkāri |
Descendants
- → Azerbaijani: inkar
- → Ottoman Turkish: انكار (inkâr)
- Turkish: inkâr
- → Albanian: nikjar
- → Aromanian: inciare
- → Bulgarian: инкя́р (inkjár)
- → Macedonian: инќар (inḱar)
- → Serbo-Croatian:
- Cyrillic script: ѝнћа̄р
- Latin script: ìnćār
- → Persian: انکار (enkâr)
- → Urdu: انکار (inkār)
- → Uyghur: ئىنكار (inkar)
- → Uzbek: inkor
References
- Баранов, Х. К. (2011) “إنكار”, in Большой арабско-русский словарь (Bolʹšoj arabsko-russkij slovarʹ), 11th edition, Москва: Живой язык, →ISBN
- Lane, Edward William (1863-1893) “إنكار”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate.
- Wehr, Hans (1960) “إنكار”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 3rd edition, Ithaca, NY: Otto Harrassowitz