أنكر

Arabic

Root
ن ك ر (n k r)
7 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔan.ka.ra/

Verb

أَنْكَرَ • (ʔankara) IV (non-past يُنْكِرُ (yunkiru), verbal noun إِنْكَار (ʔinkār))

  1. to deny
    أَنْكَرَ الرِّيَاضِيُّ أَيَّ تَوَرُّطٍ مَعَ الْمُنَشِّطَاتِ لٰكِنَّهُ وَاجَهَ تَدْقِيقًا قَاسِيًا.
    ʔankara ar-riyāḍiyyu ʔayya tawarruṭin maʕa l-munaššiṭāti lākinnahu wājaha tadqīqan qāsiyan.
    The athlete denied any involvement with doping but faced harsh scrutiny.

Conjugation

Conjugation of أَنْكَرَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِنْكَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِنْكَار
ʔinkār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنْكِر
munkir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنْكَر
munkar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَنْكَرْتُ
ʔankartu
أَنْكَرْتَ
ʔankarta
أَنْكَرَ
ʔankara
أَنْكَرْتُمَا
ʔankartumā
أَنْكَرَا
ʔankarā
أَنْكَرْنَا
ʔankarnā
أَنْكَرْتُمْ
ʔankartum
أَنْكَرُوا
ʔankarū
f أَنْكَرْتِ
ʔankarti
أَنْكَرَتْ
ʔankarat
أَنْكَرَتَا
ʔankaratā
أَنْكَرْتُنَّ
ʔankartunna
أَنْكَرْنَ
ʔankarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْكِرُ
ʔunkiru
تُنْكِرُ
tunkiru
يُنْكِرُ
yunkiru
تُنْكِرَانِ
tunkirāni
يُنْكِرَانِ
yunkirāni
نُنْكِرُ
nunkiru
تُنْكِرُونَ
tunkirūna
يُنْكِرُونَ
yunkirūna
f تُنْكِرِينَ
tunkirīna
تُنْكِرُ
tunkiru
تُنْكِرَانِ
tunkirāni
تُنْكِرْنَ
tunkirna
يُنْكِرْنَ
yunkirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْكِرَ
ʔunkira
تُنْكِرَ
tunkira
يُنْكِرَ
yunkira
تُنْكِرَا
tunkirā
يُنْكِرَا
yunkirā
نُنْكِرَ
nunkira
تُنْكِرُوا
tunkirū
يُنْكِرُوا
yunkirū
f تُنْكِرِي
tunkirī
تُنْكِرَ
tunkira
تُنْكِرَا
tunkirā
تُنْكِرْنَ
tunkirna
يُنْكِرْنَ
yunkirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْكِرْ
ʔunkir
تُنْكِرْ
tunkir
يُنْكِرْ
yunkir
تُنْكِرَا
tunkirā
يُنْكِرَا
yunkirā
نُنْكِرْ
nunkir
تُنْكِرُوا
tunkirū
يُنْكِرُوا
yunkirū
f تُنْكِرِي
tunkirī
تُنْكِرْ
tunkir
تُنْكِرَا
tunkirā
تُنْكِرْنَ
tunkirna
يُنْكِرْنَ
yunkirna
imperative
الْأَمْر
m أَنْكِرْ
ʔankir
أَنْكِرَا
ʔankirā
أَنْكِرُوا
ʔankirū
f أَنْكِرِي
ʔankirī
أَنْكِرْنَ
ʔankirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُنْكِرْتُ
ʔunkirtu
أُنْكِرْتَ
ʔunkirta
أُنْكِرَ
ʔunkira
أُنْكِرْتُمَا
ʔunkirtumā
أُنْكِرَا
ʔunkirā
أُنْكِرْنَا
ʔunkirnā
أُنْكِرْتُمْ
ʔunkirtum
أُنْكِرُوا
ʔunkirū
f أُنْكِرْتِ
ʔunkirti
أُنْكِرَتْ
ʔunkirat
أُنْكِرَتَا
ʔunkiratā
أُنْكِرْتُنَّ
ʔunkirtunna
أُنْكِرْنَ
ʔunkirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْكَرُ
ʔunkaru
تُنْكَرُ
tunkaru
يُنْكَرُ
yunkaru
تُنْكَرَانِ
tunkarāni
يُنْكَرَانِ
yunkarāni
نُنْكَرُ
nunkaru
تُنْكَرُونَ
tunkarūna
يُنْكَرُونَ
yunkarūna
f تُنْكَرِينَ
tunkarīna
تُنْكَرُ
tunkaru
تُنْكَرَانِ
tunkarāni
تُنْكَرْنَ
tunkarna
يُنْكَرْنَ
yunkarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْكَرَ
ʔunkara
تُنْكَرَ
tunkara
يُنْكَرَ
yunkara
تُنْكَرَا
tunkarā
يُنْكَرَا
yunkarā
نُنْكَرَ
nunkara
تُنْكَرُوا
tunkarū
يُنْكَرُوا
yunkarū
f تُنْكَرِي
tunkarī
تُنْكَرَ
tunkara
تُنْكَرَا
tunkarā
تُنْكَرْنَ
tunkarna
يُنْكَرْنَ
yunkarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْكَرْ
ʔunkar
تُنْكَرْ
tunkar
يُنْكَرْ
yunkar
تُنْكَرَا
tunkarā
يُنْكَرَا
yunkarā
نُنْكَرْ
nunkar
تُنْكَرُوا
tunkarū
يُنْكَرُوا
yunkarū
f تُنْكَرِي
tunkarī
تُنْكَرْ
tunkar
تُنْكَرَا
tunkarā
تُنْكَرْنَ
tunkarna
يُنْكَرْنَ
yunkarna

Descendants

  • Afar: ankará

References