منكر

Arabic

Root
ن ك ر (n k r)
7 terms

Etymology 1

Derived from the active participle of the verb أَنْكَرَ (ʔankara, to deny).

Pronunciation

  • IPA(key): /mun.kir/
  • Rhymes: -ir

Noun

مُنْكِر • (munkirm (dual مُنْكَرِانِ, plural مُنْكِرُون (munkirūn))

  1. denier (who denies)
Declension
Declension of noun مُنْكِر (munkir)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مُنْكِر
munkir
الْمُنْكِر
al-munkir
مُنْكِر
munkir
nominative مُنْكِرٌ
munkirun
الْمُنْكِرُ
al-munkiru
مُنْكِرُ
munkiru
accusative مُنْكِرًا
munkiran
الْمُنْكِرَ
al-munkira
مُنْكِرَ
munkira
genitive مُنْكِرٍ
munkirin
الْمُنْكِرِ
al-munkiri
مُنْكِرِ
munkiri
dual indefinite definite construct
informal مُنْكِرَيْن
munkirayn
الْمُنْكِرَيْن
al-munkirayn
مُنْكِرَيْ
munkiray
nominative مُنْكِرَانِ
munkirāni
الْمُنْكِرَانِ
al-munkirāni
مُنْكِرَا
munkirā
accusative مُنْكِرَيْنِ
munkirayni
الْمُنْكِرَيْنِ
al-munkirayni
مُنْكِرَيْ
munkiray
genitive مُنْكِرَيْنِ
munkirayni
الْمُنْكِرَيْنِ
al-munkirayni
مُنْكِرَيْ
munkiray
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal مُنْكِرَات
munkirāt
الْمُنْكِرَات
al-munkirāt
مُنْكِرَات
munkirāt
nominative مُنْكِرَاتٌ
munkirātun
الْمُنْكِرَاتُ
al-munkirātu
مُنْكِرَاتُ
munkirātu
accusative مُنْكِرَاتٍ
munkirātin
الْمُنْكِرَاتِ
al-munkirāti
مُنْكِرَاتِ
munkirāti
genitive مُنْكِرَاتٍ
munkirātin
الْمُنْكِرَاتِ
al-munkirāti
مُنْكِرَاتِ
munkirāti
Descendants
  • Azerbaijani: münkir
  • Swahili: Munkari, munkari
  • Ottoman Turkish: منكر (münkir)
  • Urdu: منکر

Etymology 2

Derived from the passive participle of the verb أَنْكَرَ (ʔankara, to deny).

Pronunciation

  • IPA(key): /mun.kar/

Noun

مُنْكَر • (munkarm (dual مُنْكَرَانِ (munkarāni), plural مُنْكَرَات (munkarāt))

  1. immoral behaviour, vice, wrongdoing
    Antonym: مَعْرُوف (maʕrūf)
Declension
Declension of noun مُنْكَر (munkar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مُنْكَر
munkar
الْمُنْكَر
al-munkar
مُنْكَر
munkar
nominative مُنْكَرٌ
munkarun
الْمُنْكَرُ
al-munkaru
مُنْكَرُ
munkaru
accusative مُنْكَرًا
munkaran
الْمُنْكَرَ
al-munkara
مُنْكَرَ
munkara
genitive مُنْكَرٍ
munkarin
الْمُنْكَرِ
al-munkari
مُنْكَرِ
munkari
dual indefinite definite construct
informal مُنْكَرَيْن
munkarayn
الْمُنْكَرَيْن
al-munkarayn
مُنْكَرَيْ
munkaray
nominative مُنْكَرَانِ
munkarāni
الْمُنْكَرَانِ
al-munkarāni
مُنْكَرَا
munkarā
accusative مُنْكَرَيْنِ
munkarayni
الْمُنْكَرَيْنِ
al-munkarayni
مُنْكَرَيْ
munkaray
genitive مُنْكَرَيْنِ
munkarayni
الْمُنْكَرَيْنِ
al-munkarayni
مُنْكَرَيْ
munkaray
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal مُنْكَرَات
munkarāt
الْمُنْكَرَات
al-munkarāt
مُنْكَرَات
munkarāt
nominative مُنْكَرَاتٌ
munkarātun
الْمُنْكَرَاتُ
al-munkarātu
مُنْكَرَاتُ
munkarātu
accusative مُنْكَرَاتٍ
munkarātin
الْمُنْكَرَاتِ
al-munkarāti
مُنْكَرَاتِ
munkarāti
genitive مُنْكَرَاتٍ
munkarātin
الْمُنْكَرَاتِ
al-munkarāti
مُنْكَرَاتِ
munkarāti