münkir
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish منكر (münkir), from Arabic مُنْكِر (munkir), active participle of أَنْكَرَ (ʔankara, “to deny”).
Pronunciation
- IPA(key): /myn.ciɾ/
Adjective
münkir
- denier (who denies)
Declension
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | münkirim | münkir miyim? |
| sen (you are) | münkirsin | münkir misin? |
| o (he/she/it is) | münkir / münkir?ir | münkir mi? |
| biz (we are) | münkiriz | münkir miyiz? |
| siz (you are) | münkirsiniz | münkir misiniz? |
| onlar (they are) | münkir(ler) | münkir(ler) mi? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | münkir?im | münkir miydim? |
| sen (you were) | münkir?in | münkir miydin? |
| o (he/she/it was) | münkir?i | münkir miydi? |
| biz (we were) | münkir?ik | münkir miydik? |
| siz (you were) | münkir?iniz | münkir miydiniz? |
| onlar (they were) | münkir?iler | münkir miydiler? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | münkirmişim | münkir miymişim? |
| sen (you were) | münkirmişsin | münkir miymişsin? |
| o (he/she/it was) | münkirmiş | münkir miymiş? |
| biz (we were) | münkirmişiz | münkir miymişiz? |
| siz (you were) | münkirmişsiniz | münkir miymişsiniz? |
| onlar (they were) | münkirmişler | münkir miymişler? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | münkirsem | münkir miysem? |
| sen (if you) | münkirsen | münkir miysen? |
| o (if he/she/it) | münkirse | münkir miyse? |
| biz (if we) | münkirsek | münkir miysek? |
| siz (if you) | münkirseniz | münkir miyseniz? |
| onlar (if they) | münkirseler | münkir miyseler? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.