احتل

Arabic

Root
ح ل ل (ḥ l l)
21 terms

Verb

اِحْتَلَّ • (iḥtalla) VIII (non-past يَحْتَلُّ (yaḥtallu), verbal noun اِحْتِلَال (iḥtilāl))

  1. to occupy

Conjugation

Conjugation of اِحْتَلَّ (VIII, geminate, full passive (?), verbal noun اِحْتِلَال)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِحْتِلَال
iḥtilāl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُحْتَلّ
muḥtall
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُحْتَلّ
muḥtall
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِحْتَلَلْتُ
iḥtalaltu
اِحْتَلَلْتَ
iḥtalalta
اِحْتَلَّ
iḥtalla
اِحْتَلَلْتُمَا
iḥtalaltumā
اِحْتَلَّا
iḥtallā
اِحْتَلَلْنَا
iḥtalalnā
اِحْتَلَلْتُمْ
iḥtalaltum
اِحْتَلُّوا
iḥtallū
f اِحْتَلَلْتِ
iḥtalalti
اِحْتَلَّتْ
iḥtallat
اِحْتَلَّتَا
iḥtallatā
اِحْتَلَلْتُنَّ
iḥtalaltunna
اِحْتَلَلْنَ
iḥtalalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْتَلُّ
ʔaḥtallu
تَحْتَلُّ
taḥtallu
يَحْتَلُّ
yaḥtallu
تَحْتَلَّانِ
taḥtallāni
يَحْتَلَّانِ
yaḥtallāni
نَحْتَلُّ
naḥtallu
تَحْتَلُّونَ
taḥtallūna
يَحْتَلُّونَ
yaḥtallūna
f تَحْتَلِّينَ
taḥtallīna
تَحْتَلُّ
taḥtallu
تَحْتَلَّانِ
taḥtallāni
تَحْتَلِلْنَ
taḥtalilna
يَحْتَلِلْنَ
yaḥtalilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْتَلَّ
ʔaḥtalla
تَحْتَلَّ
taḥtalla
يَحْتَلَّ
yaḥtalla
تَحْتَلَّا
taḥtallā
يَحْتَلَّا
yaḥtallā
نَحْتَلَّ
naḥtalla
تَحْتَلُّوا
taḥtallū
يَحْتَلُّوا
yaḥtallū
f تَحْتَلِّي
taḥtallī
تَحْتَلَّ
taḥtalla
تَحْتَلَّا
taḥtallā
تَحْتَلِلْنَ
taḥtalilna
يَحْتَلِلْنَ
yaḥtalilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْتَلَّ, أَحْتَلِّ, أَحْتَلِلْ
ʔaḥtalla, ʔaḥtalli, ʔaḥtalil
تَحْتَلَّ, تَحْتَلِّ, تَحْتَلِلْ
taḥtalla, taḥtalli, taḥtalil
يَحْتَلَّ, يَحْتَلِّ, يَحْتَلِلْ
yaḥtalla, yaḥtalli, yaḥtalil
تَحْتَلَّا
taḥtallā
يَحْتَلَّا
yaḥtallā
نَحْتَلَّ, نَحْتَلِّ, نَحْتَلِلْ
naḥtalla, naḥtalli, naḥtalil
تَحْتَلُّوا
taḥtallū
يَحْتَلُّوا
yaḥtallū
f تَحْتَلِّي
taḥtallī
تَحْتَلَّ, تَحْتَلِّ, تَحْتَلِلْ
taḥtalla, taḥtalli, taḥtalil
تَحْتَلَّا
taḥtallā
تَحْتَلِلْنَ
taḥtalilna
يَحْتَلِلْنَ
yaḥtalilna
imperative
الْأَمْر
m اِحْتَلَّ, اِحْتَلِّ, اِحْتَلِلْ
iḥtalla, iḥtalli, iḥtalil
اِحْتَلَّا
iḥtallā
اِحْتَلُّوا
iḥtallū
f اِحْتَلِّي
iḥtallī
اِحْتَلِلْنَ
iḥtalilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اُحْتُلِلْتُ
uḥtuliltu
اُحْتُلِلْتَ
uḥtulilta
اُحْتُلَّ
uḥtulla
اُحْتُلِلْتُمَا
uḥtuliltumā
اُحْتُلَّا
uḥtullā
اُحْتُلِلْنَا
uḥtulilnā
اُحْتُلِلْتُمْ
uḥtuliltum
اُحْتُلُّوا
uḥtullū
f اُحْتُلِلْتِ
uḥtulilti
اُحْتُلَّتْ
uḥtullat
اُحْتُلَّتَا
uḥtullatā
اُحْتُلِلْتُنَّ
uḥtuliltunna
اُحْتُلِلْنَ
uḥtulilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحْتَلُّ
ʔuḥtallu
تُحْتَلُّ
tuḥtallu
يُحْتَلُّ
yuḥtallu
تُحْتَلَّانِ
tuḥtallāni
يُحْتَلَّانِ
yuḥtallāni
نُحْتَلُّ
nuḥtallu
تُحْتَلُّونَ
tuḥtallūna
يُحْتَلُّونَ
yuḥtallūna
f تُحْتَلِّينَ
tuḥtallīna
تُحْتَلُّ
tuḥtallu
تُحْتَلَّانِ
tuḥtallāni
تُحْتَلَلْنَ
tuḥtalalna
يُحْتَلَلْنَ
yuḥtalalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحْتَلَّ
ʔuḥtalla
تُحْتَلَّ
tuḥtalla
يُحْتَلَّ
yuḥtalla
تُحْتَلَّا
tuḥtallā
يُحْتَلَّا
yuḥtallā
نُحْتَلَّ
nuḥtalla
تُحْتَلُّوا
tuḥtallū
يُحْتَلُّوا
yuḥtallū
f تُحْتَلِّي
tuḥtallī
تُحْتَلَّ
tuḥtalla
تُحْتَلَّا
tuḥtallā
تُحْتَلَلْنَ
tuḥtalalna
يُحْتَلَلْنَ
yuḥtalalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحْتَلَّ, أُحْتَلِّ, أُحْتَلَلْ
ʔuḥtalla, ʔuḥtalli, ʔuḥtalal
تُحْتَلَّ, تُحْتَلِّ, تُحْتَلَلْ
tuḥtalla, tuḥtalli, tuḥtalal
يُحْتَلَّ, يُحْتَلِّ, يُحْتَلَلْ
yuḥtalla, yuḥtalli, yuḥtalal
تُحْتَلَّا
tuḥtallā
يُحْتَلَّا
yuḥtallā
نُحْتَلَّ, نُحْتَلِّ, نُحْتَلَلْ
nuḥtalla, nuḥtalli, nuḥtalal
تُحْتَلُّوا
tuḥtallū
يُحْتَلُّوا
yuḥtallū
f تُحْتَلِّي
tuḥtallī
تُحْتَلَّ, تُحْتَلِّ, تُحْتَلَلْ
tuḥtalla, tuḥtalli, tuḥtalal
تُحْتَلَّا
tuḥtallā
تُحْتَلَلْنَ
tuḥtalalna
يُحْتَلَلْنَ
yuḥtalalna

South Levantine Arabic

Root
ح ل ل
7 terms

Etymology

From Arabic اِحْتَلَّ (iḥtalla).

Pronunciation

  • IPA(key): /iħ.tall/, [ɪħˈtall]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

احتلّ • (iḥtall) VIII (present بحتلّ (biḥtall))

  1. to occupy

Conjugation

Conjugation of احتل
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m احتلّيت (iḥtallēt) احتلّيت (iḥtallēt) احتلّ (iḥtall) احتلّينا (iḥtallēna) احتلّيتو (iḥtallētu) احتلّو (iḥtallu)
f احتلّيتي (iḥtallēti) احتلّت (iḥtallat)
present m بحتلّ (baḥtall) بتحتلّ (btiḥtall) بحتلّ (biḥtall) منحتلّ (mniḥtall) بتحتلّو (btiḥtallu) بحتلّو (biḥtallu)
f بتحتلّي (btiḥtalli) بتحتلّ (btiḥtall)
subjunctive m أحتلّ (ʔaḥtall) تحتلّ (tiḥtall) يحتلّ (yiḥtall) نحتلّ (niḥtall) تحتلّو (tiḥtallu) يحتلّو (yiḥtallu)
f تحتلّي (tiḥtalli) تحتلّ (tiḥtall)
imperative m احتلّ (iḥtall) احتلّو (iḥtallu)
f احتلّي (iḥtalli)